A Forgotten Love (Completed)

Chapter 16

Third person POV

Abala ang lahat sa paghahanda para sa nalalapit na anibersaryo ng magulang nina Xhastine at Kristine, samantalang ang dalawa naman ay abala para sa magiging pasabog nila.

DUMATING ang araw na pina kahihintay ng lahat ang anibersaryo ng mag asawang Vane, masaya ang lahat ng dumayo sa selebrasiyon ngunit ang dalawa ay hindi man lang naramdaman ang kasiyahan dahil sa kadahilanang hindi makakarating ang isa sa kanilang kambal na anak.

Nakasuot ng semi gold ball gown na may crystals si Xhastine, na pinaresan ng white stilletos,naka braid ang buhok nito at naglagay ng make-up na babagay sa kagandahang taglay nito. Katulad kay Xhastine ay ganon din si Kristine, nakasuot din ng navy blue na may crystals, pinaresan ng semi gold stilletos,naka braid din ang buhok nito at naglagay ng make-up na babagay din sa mukha nito.

PS:/Fast forward konalang to ahh hirap mag explain bwahaahhaahha, seriously blanko na ang imaginations ko kaya happy to say(charr happy to say, talagang naging happy pa'ko😂) Fast forward konalang okay, hope you understand 😭😅😂

Back to reality.......

Naging memorable ang anniversary ng mga magulang ng dalawang dalaga,sa kadahilanang akala nila hindi dadating ang isa sa kanilang kambal na anak, ngunit dumating ito. Kasama nadin sa anniversary celebration ng pamilya ng mga dalaga ang pagpapaalam nila sa nalalapit na pag-iisang dibdib ng isa sa anak nila.

Xhastine's POV

Pagkatapos ng celebration ng anniversary nina mommy't daddy at ng engagement party nina labiy at Josh. I'm really happy for them. Ako kaya kailan kaya ako magkakaroon ng fiance.

Hindi na ako pinabalik nina mommy't daddy sa penthouse,pinagpilitan kong kailangan kong bumalik dahil nandoon ang gamit ko but they won't, magtatampo daw sila pag bumalik daw ako, kaya no choice, I need to obey my parents.

HINDI NA  ako nakapagbihis dahil agad akong nakatulog, pagkapasok na pagkapasok ko palang sa loob ng kwarto ko. Hindi ko alam kong kailan ako nagpabalik balik sa loob ng operating room. Mabuti nalang marami kaming mag o-opera sa mga pasyente sa oras na papasok kami sa operating room, kundi lanta na ang katawan ko.

Araw araw naging ganyan ang mga routine ko, hindi ako makakain pag hindi dumadalaw sina mommy't daddy o di kaya ang mga dakilang love birds para pilitin lang akong kumain. Feeling ko nga bumabagsak na ang weight ko.

"Mabuti nalang at hindi marami ang mga pasyente niyo ngayon labiy dahil kong marami nako hindi ka naman kakain"saad ng dakila kong kapatid at talagang umirap pa. Inirapan ko naman siya,di kaya ako papatalo.

" Hayy nako sayo labiy, that's what you called doctor kailangang handa. Ayokong unahin ang sarili ko, dahil may mas mahalaga pa, ako nakakapag pahingan naman pero ang mga taong may sakit nagtitiis"balik ko naman sa kanya.

"Ehh ang pag nagugutom ka hindi ka parin kakain, kaya bagsak nayang katawan mo ehh, hindi naglalaan para sa sarili mo"

"Whatever" Ng sabihin koyan ay umirap ako, tinapos ko na ang pagkain ko at uminom ng tubig.

"By the way, tungkol sa pasukat para sa mga gown, susunod na lang ako doon bukas mauna nalang kayo dahil may pasyente pa'ko bukas" Aniko at tumayo

"Okay hihintayin ka namin doon, pag hindi ka dumating patay ka sa'kin"

"Oo na, bye" Humalik muna ako sa mag kabilang pisnge nila bago tuluyang nilisan ang cafeteria. Dumaan lang ako saglit sa opisina ko then nilibot ang lahat ng station para mag check. Ganon nalang ang ginawa ko buong maghapon tulo'y hindi ko namalayang hapon na pala. Umuwi ako sa mansion at doon nag dinner, tutal wala naman akong gagawin pag nanatili lang ako sa hospital. Mabuti nalang at umuwi ako kundi di'ko makikita sina mamita, nagluto si mommy ng iba't ibang putahi kaya ganon nalang ang pagka busog ko. Hindi rin ako nakapanatili ng isang oras dahil tinawagan ako ng isa sa mga doctor na may gaganaping operation. Halos paliparin ko ang kotse ko para makarating ng mabilis. Pagkarating ko ay agad kong sinuot ang doctor's gown sinunod ko naman ay ang hospital gown, gloves and mask.

Nang matapos ang operasyon ay hinubad ko lang ang doctor's gown at dumiretso na sa penthouse. Malaking pasalamat ko ng maging successful ang operasyon at walang aberya dahil kung meron man ay hindi ko mapapatawad ang sarili ko.

Nang magising ako kaumagahan ay naglinis muna ako ng katawan at dumiretso na sa cafeteria para mag breakfast, nakasalubong ko pa ang mga co-doctors ko nginitian ko lang  ito at tinanguan. Nang matapos akong mag breakfast ay pumunta ako sa office para isuot ang doctor's gown ko sa pagkatapos ay lumabas din. Wala akong ginawa buong umaga, chenecheck ko lang ang bawat stations, malaking pasasalamat ko dahil walang masyadong pasyente, dahil kong meron man ay agad din namang naagapan ng ibang mga doctor. Ibinalik ko lang ang doctor's gown ko sa office pagkatapos ay lumabas ng ospital para puntahan ang sinasabing pasukatan ng mga gown, hindi naman naging mahirap sa'kin ang hanapin ito dahil mga ilang metro lang pala ang layo niyon sa ospital.

"Bes, di'ba siya si Dr. Xhastine? Ang famous female model at ang rank 1 sa mga outstanding doctors worldwide? "

"Omy, oo nga no' napaka ganda niya in person" Dinig kong bulungan ng dalawang babae, nilingon ko ito ay nginitian ngumiti naman sila pabalik.

"Good noon ma'am" Bati ng security guard.

"Good noon din" Bati korin pabalik, nginitian ko ito at tinanguan.

"Ate Xhastine! " Sigaw ng isa sa mga pinsan ko.

"Hi everyone! " Pukaw ko sa mga atensyon nilang lahat. Humalik lang ako sa bawat pisnge nila at umupo din sa tabi ni mommy.

"Buti naman at nakarating ka labiy"

"Oum. Wala kasing masyadong mga pasyente, and I'm very thankful of it kasi walang taong magdudusa sa mga nararamdaman nila"

"Ayyy kala ko happy ka kasi mmakakapahinga ka at makarating dito"may pagtatampo sa boses nito. Lumapit ako rito at yumakap.

" Labiy, naman ehh of course isa nadin yun sa mga reason ko kong bakit ako masaya"

"Asusss... Basta paalala labiy ahh, don't forget to eat your meals, always eat on time" Paalala niya. Kaya mahal kotong kapatid ko/slash best friend kasi napaka caring niya at lovable.

"Opo labiy ko, you too" Paalala ko din sa kanya.

"Oo naman, alagang-alaga ata ako ng fiance ko" Kinilig ako sa kanila.

"Bespren, ingatan motong kapatid ko ahh dahil pag ito sinaktan mo, patay ka sa'kin"
Sinalihan ko pa ng malutong sa irap.

"Oo naman bespren, mahal ko yata itong labiy mo, di'ko siya hahayaang mawalay sa akin, mahal na mahal ko to ehh, she's my life and everything" Napangiti naman ako, sila naman ay panay ang tudyo sa dalawa.

"Congratulations in advance sa inyong dalawa, stay strong" At yumakap ako sa dalawa.

Matagal kaming natapos, dahil maliban sa marami kami ay dalawa lang ang tagasukat. Dumiretso kami sa mansion, tinawagan ko lang kasi ang kaibigan kong doctor sa ospital na dito ako matutulog sa mansion ngayong gabi at hindi muna babalik sa ospital.

Ilang araw ang lumipas, nanatili lang ako sa ospital, nangako kasi ako kay labiy na kahit sa honeymoon nila ay sasama ako, hindi ako ang nag volunteer na sasama ako ahh sila mismo ang nagsabi non, kaya bilang regalo kovnalang daw ay sasama ako doon, kaya no choice. As I know di'ba dapat may privacy ang mga taong magha-honeymoon.... Ehh anyare sa dalawa at gusto pa akong isama... Weird....

To be continued..........

Votes and Comments are highly appreciated thank you....