"Хоол хийж байгаа юм уу?
Тэр ийн хэлсээр билхүүсээр минь тэвэрч, эрүүгээ мөрөх дээр минь тавих аж. Түүнрүү толгой дохин инээмсэглэхэд тэр тэврэлтээ улам л чангалнаа.
Утас дуугарч байдлыг эвдэх бол Жонгүг ширээн дээр байх утсаа авна хэсэг ярьснаа надад хандан "Арим аа, хоёулаа нэг тийш нь явчихаад ирэх үү?"
"Ийм орой хаашаа явна гэж?"
"Ммм манай нэг ах байдаг юм"
Замдаа түүний талаар сонсоод амжлаа. Тэр цагдаа хийдэг гэсэн. Хүнд гэмт хэрэгтэй тэмцэх тасаг гэсэн байх аа. Ямартай ч ажил нь их хэцүү. Нэрийг нь Намжүүн гэх шиг болсон.
Бид явсаар нэгэн орон сууцны урд ирэхэд Жонгүг цахилгаан шатны 5 дугаар дээр дарна.
Хаалга тогшин хүлээж байх зуур Жонгүг үсийг минь янзалж өгөх нь хайр хүргэм.
"Сайн уу? хён"
Биднийг үнэхээр сэтгэлд дулаахан нэгэн залуу угтаж авсан юм. Би түүнтэй мэндэлэхэд тэр ч надтай мэндэлнэ. Гэхдээ тэр цагдаа хувцасаа өмсчихөж. Яг ч цагдаа биш ч кино дээр гардаг шиг хар хувцас байдаг даа.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Жонгүг аа, Түгшүүр зарлачихсан. Би сая гэрийнхээ түлхүүрийг хугалчихлаа. Чи гэрт байж байхгүй юу. Илүү түлхүүрээ хайгаад олдоггүй ээ, тэгэх үү?"
Тэр үнэхээр жаахан хүүхэд чиг гуйх бол бид нэгэнт ирчихсэн юм чинь зөвшөөрцгөөв. Тэглээ ч маргааш амралтын өдөр.
"Хён! Та хэзээ ирэх юм?"
"Хэлж мэдэхгүй байнаа, үүрээр эсвэл маргааш өдөр" гэж хэлчихээд гүйн алга болов.
"Ахын гэртэй танилцмаар байна уу?"
Жонгүг ингэж хэлээд өрөөнүүдээр дагуулан орно. Зочны өрөөнд ирэхэд том буйдан харагдах аж.
"Жонгүг аа бариад аваарай" гэсээр нэг дэр шидэхэд тэр гайхав бололтой.
"Дэрээр байлдая"
