Хүний хамгийн их айдаг зүйл үхэл байх.
Хэдий хүмүүс салсан ч хэн хэн нь хорвоо дэлхийн хаа нэгтээ эсэн мэнд байж л байдаг. Харин үхэл гэдэг хэдий хүссэн ч холоос ч болтугай эрхэм нэгнээ харж ч болдоггүй, хар дарсан зүүд.
~✰★----------𖣔----------★✰~
Орноосоо босон хэсэг зуур юу болсныг ажин харна.
Аххх~
Зүүд байж...
Зүүд байсанд нь баярлаж байгаа ч хэтэрхий муухай зүүд юм.
Муу совин татаад байх чинь.
Хэрэггүй зүйл бодон байтал гэнэтхэн Аримыг санана хажуу тийш харвал тэр алга.
Босох гэтэл шүүгээн дээр байсан утас минь дуугарч очин харвал санаа минь бага зэрэг амрана.
"Дээвэр дээр байна. Daddy гараад ир" гээд утсаа таслачих нь тэр.
Яаравчлан дээш гарвал нэгэн жижиг сандал дээр од харан суух үзэсгэлэнтэй эмэгтэйн төрх нүдэнд минь үзэгдэхэд өнөөх зүүд зурвасхын орж ирэн нүдэнд минь цийлэгнэх нулимс өөрийн эрхгүй хацрыг минь даган урсана.
Нулимсаа бушуухан арчин түүний хажууд суувал нүүрэндээ бяцхан инээмсэглэл тодруулан мөрийг минь дэрлэлээ.
"Хүйтэн байхад яагаад энд байгаа юм"
"Агаар амьсгалмаар санагдаад, бас зарим нэг зүйлийн талаар бодох хэрэгтэй болсон юм"
Гайхсан харцаар түүн рүү ширтвэл
"Бидний хүүхдүүд ирээдүйд яах бол? ямар мэргэжилтэй, юунд сонирхолтой хүүхдүүд болох бол? Daddy-г дуурайсан хөөрхөн хүүхдүүд байгаа гэж бодохоор л" хэмээн хариу хэлнэ.
"Гар чинь даарчихаж, хоюулаа дотогш орьё" гэвэл толгой дохин аажуухан алхсаар нэг мэдэхэд өрөөний үүдэнд ирчихэж.
"Сайхан амраарай"
"Миний baby girl,
сайхан амраарай"
_____________________________________
"За, урт амьсгал аваад дүлнэ дүлнэ шүү"
Бурхан минь, яг л миний зүүдэнд болсон явдал болоод байна.
Юу хийхээ ч мэдэхгүй гарыг нь барин духандаа наана сууж байх би ганц л зүйлийн төлөө дотроо залбирана.
