His Story To Tell (R-18)

HSTT - 70

Pumasok ako sa loob at hinanda ang mga pagkain. I sat on the table and stared at the food which he cooked. I couldn't help but to smile. I am really lucky to have Luke as my bestfriend. Kahit siya pa ang kauna unahang nag hinala at galit na galit noon, look at him. He is helping us. He is helping me in this battle.

"One day, I'll return all the good things that you've done to me, Luke. One day."

Hindi ko naman maiwasang hindi magselos nang kaunti nang matikman ni Reginy ang luto ni Luke. Ganon niya ba kagusto ang kaibigan ko para malasahan na luto niya 'yon? Buti nalang magaling ako mag deny.

I've been living the perfect life that I've been dreaming of. A normal life that I always want ever since. Buhay na walang pinoproblema. Buhay na malayong malayo sa tunay na estado ko, at buhay kung saan pwede kong itanggi sa mga tao na ako si Ryoga. I am living a life like how normal people do. What it makes more perfect ay dahil kasama ko si Reginy. Siya lang talaga ang kailangan ko.

"Psst!"

Napahawak ako sa ulo ko nang makaramdam ako ng kirot. Putangina sinong nambato sa akin?!

"Ryoga."

Sumilip ako sa taas ng puno at bigla akong natawa nang makita ko ron si Luke. He looks like a monkey. Saging nalang ang kulang.

"Mukha kang unggoy."

"Gago. Napatago ako rito dahil muntik na akong makita ni Reginy."

"Bakit ba?"

"Alam na ni Raine na kasama ko kayo. Na magkakasama tayo."

"Bumaba ka na nga riyan." Utos ko dahil nangangawit ako sa pagtingin sa ibabaw.

"Sapuhin mo 'ko."

"Pucha naman 'to."

Bigla siyang tumalon at sinapo ko siya gamit ang dalawang kamay ko. Muntik pa kaming matumba.

"Sinabi mo ba sakaniya?"

"Oo, sinabi ko noong umuwi ako. Hindi ko na kayang itago sakaniya. Pinaliwanagan ko siya at sinabing hayaan na muna kayo."

Bigla akong kinabahan. Kinabahan ako habang hinihintay kung anong naging reaksyon niya. Galit ba siya? Susugod ba siya? Kukunin niya na ang kapatid niya sa akin?

"W-what did he say?" I asked. "Will he come here?"

"He said he would give you time. Time to prepare."

"Prepre for what?"

"Prepare to face your family, him, the issue and your problem."

My heart beat doubled because of it.

"Raine wants you to tell everything to Reginy once you two go back. Hahayaan ka niyang makasama ang kapatid niya sa ngayon, pero hindi pang habang buhay. You need to face the real problem."

I acted fine in front of Reginy. I acted as if I am not scared of what will happen in the future. Umakto ako ng parang wala akong problema na dapat kong harapin kasama siya. I looked at her face and touched her cheeks. Dinampian ko ng halik ang mapula niyang labi at hindi ko maiwasang malungkot.

"Can't we stay like this forever?" I asked while she's sleeping. "Bakit ang hirap ng mga problemang kailangan nating malampasan? Ang easy lang nung sa iba pero sa atin sobrang hirap. Hindi ba tayo favorite tayo ni God?"

She wrapped her arm on my waist and I smiled because of that. She's so clingy to me, and I could feel that she really loves me.

"Hmm, Ryoga." She whispered while she's sleeping. She's sleep talking. Nagwe-wet dreams pa yata siya tungkol sa akin. Shet!