Kapı

4. bölüm"Ateş Deniz"

Merhabalarrrr;))

Bi önceki bölümün devamına hoş geldinizz:

Bol bol yorum yapıp oylarsaniz çok mutlu olurum (:

İyi okumalar dilerim ;)

Uzun bir kafamdaki soruların ve uzun bir uykunun ardından gözlerimi araladım.

Kolum serum ve iğne izleriyle dolu, vücudumda kablolar ile acınası bir durumdaydım.

Hastane yatağından doğrulmaya çalıştığım an, karşı koltukta uyuyan annem ve babamı gördüm. Biraz daha doğrulmaya çalışırken başımın dönmesi ile inledim.

Annem ve babam yattıkları yerde gözlerini araladılar şok içinde. Sanki ölmüşüm de dirilmişim gibi. Annem hemen koşarak yanıma geldi ve dudaklarını araladı.

-" kızım nasıl hissediyorsun bir tanem? Neyin var tam olarak? Mithat doktoru çağır hemen" diyerek babama seslendi. Telâş yapmamaları için dudaklarımı araladım.

-" anne bir sakin olur musunuz? Iyiyim ben sağdece başım döndü. Ben neden halâ hastanedeyim? Neyim varmış benim?"

-" kızım doktorlar bir takım testler yaptılar sonuçlarını bekliyoruz. Sana söz veriyorum, buradan çıkıp evimize gideceğiz" dediği an kapı açıldı. Iceriye uzun boylu,beyaz saçlı, gözlüklü bir doktor girdi ve mutlu bir ifade ile dudaklarını araladı.

-" hastamız uyanmış bakıyorumda. Yeşim hanım kızınızın testlerinde bir sorun çıkmadı fakat kızınızın beyninde bazı dalgalar gördük, insan sesi dalgası gibi. Böyle bir şey nasıl olur anlayamadık bu yüzden size bir piakiyatrist öneriyim , isterseniz bir kaç seans gidin."

Annem gil doktorla birlikte dışarıya çıkarken duyduklarım bu kadardı. Ne yani şizofren filan miydim? Ama Nasıl kafamin içerisinde insan sesleri duyulsun ki? Bahsettikleri "ÖLECEKSİN" seslerinin sahibimiydi? Kafamda deli dolu sorular. Ne yapacagimi bilemez bir halde öylece kolumdaki serum morluklarina bakıyordum. Illaki bi çözümü bulunacaktı fakat biyoloji hocasının dedikleri neydi öyle? 'Kafanda duydukların gerçekleşiyor' demesi peki? Belki bu düşünceler kafamı çok yoruyordu, belki biraz kafamdaki düşünceleri atarsan daha iyi olacaktım.

Annem ve babam gülerek içeriye girdiler. Komik miydi yani ben burada kolumdaki morluklara bakıyorum, onlar ise gülüyorlar aynen,evet çok komik.

-" kızım doktor çok fazla stresten kaynaklandığını düşünüyor, bizde birkaç günlüğüne tatile çıkalım senin de kafan dağılır diye düşünüyoruz. Ne dersin?" Diye dudaklarını araladı annem.

Belki de bunun tedavisi tatildi, biraz istirahat edersem ve birkaç seans terapi görürsem hicbir şeyim kalmayacaktı. Bu fikrin iyi gelmesiyle dudaklarimi araladım yavaşça.

-" tabiki biraz istirahat ve terapi ile hicbir şeyim kalmaz. Ee ne zaman çıkıyoruz buradan."

-" doktor hemen çıkabilirsiniz dedi. Bizde şimdi evde valizlerimizi toparlayıp gece çıkalım diyoruz."

-" iyi de nereye gidiyoruz?"

-" abant'da güzel bir dağ evinde kalacağız."

Gülerek kafamı salladım. Buradan sonrası çok hızlı gelişti. Eve varmamız , valizleri toparlamamiz gece arabaya binmemiz ve yolun yarısına gelememiz. Yol boyunca gayet iyi gir şekilde güle oynaya gidiyorduk. Varacağımız yere 1 km kalmıştı.

O sırada instagramda dolanmaya başladım. 1.7 MN takipcim olduğu için takip isteklerine pek bakan bir insan değilim. Genelde instegram blog olaraktan sıradan fotoğraflar atarak geçiririm. Fakat ilk defa bir takip isteği gözüme çarptı

" Ateş Deniz size takip isteği göndermek istiyor"

Nedensiz bir şekilde hesabına tıkladım. Ne yapıyordum ben? Bir de erkek yani stalk mi yapacaktım? Elimi geri tuşuna götürürken fotoğrafları gözüme çarptı. Ellerim izinsiz bir şekilde fotoğrafına dokundu, kendimi nedense kontrol edemiyordum.

Üzerindeki mavi kot ceketi, vans ayakkabıları, siyah pantolonu ve kırmızı tişörtü ile arkasındaki galata kulesinin görüntüsüyle göz alıyordu.

Fakat dikkatimi başka bir şey cekti. Ne bir fotoğrafı ya da takipçisi değil apayrı bir şey, nerdeyse her gün fotoğraf atıyordu fakat son 2 gündür atmıyordu. Dikkatimi çeken asıl bu değildi. Fan hesaplarının birisine dokundum ve "Ateş Deniz intihar mı etti?" , " Ateş Deniz neden ortalarda yok?" , " yoksa bize bahsettiği kafasının içerisindeki sesler yüzünden hastaneye mi yatirildi" " Ateş Deniz bize bahsettiği olağan üstü hastalıktan dolayı kendine zarar mi verdi?"

Ne oluyordu? Benimle aynı durumu mu yaşıyordu? Ve apayrı bir şey daha vardı benim bu olayları yaşamaya başladığım gün fotoğraf atmayı bırakmıştı. Gerçekten ikimizde de bu hastalık vardı ve ben de Ateş gibi intihar edip ya da kendime zarar mi verecektim?

Su, Su sakin ol, yok öyle bir şey Sen hasta değilsin. O "Ateş Deniz" denen çocukta umrunda bile değil kafanı kaldır artık hayatını yaşa ve kafandaki sorulara bir kaç gün ara ver. Diyerek kendimi sakinlestirmistim ama içimde bir yerde kötü şeyler olacağı geçiyordu.

Selamlarr ;)

Sizce Ateş'te de böyle bir hastalık var mı?

Su'nun hayati tatil boyunca normal mi geçecek dersiniz?

Bol bol yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın.

Ve hiç unutmayın ki her zaman bir yol vardır, bütün kapılar kapandığında bile.. ;))