❄️"KENDİM İÇİN"❄️

815 28 2
                                    

Bu bölümü aşırı bir hevesle yazdım.
İyi okumalar canlarım❄️

"Seni korurum güzelim..."

Ben içimden bu cümleyi tekrarlarken kalbim deli gibi çarpıyordu.
Her şey bitti.

Bir kadının başına daha ne gelebilirdi? Kadın olmak neden bu kadar zor? Gittiğin her yerden şüphelenmek, her kişiden korkmak mı gerekti? Hep bir adım önde olmak mı demek?
Ne zaman korkmayacaktık?

Kapanan paslı kapı gürültü bir şekilde açıldı. Adam tam üzerime geliyordu ki güçlü bir el onu benden ayırdı.

Buğra.

Sözünü tutmuştu. Beni kurtarmaya gelmişti. O, belki de farklıydı.

Buğra adamı benden ayırdıktan sonra bir yumruk darbesiyle adamı yere indirdi. Adam yerde kıvranırken Buğra'nın tekmeleri bir bir adamın karnına indiriyor bir yandan bağırıyordu,
"Benim olana dokunamazsın! Anladın mı lan beni? Ha?! Anladın mı?"

Bir süre küfürler havada uçuştu. Ben yere çöküp ellerimi kulaklarıma götürdüm. Nefes alışverişimi düzene sokmaya çalıştım. Ne olduğunu anlamadan içeriye Semih girdi ve adamı götürdü.

Korktum. Titremeye başladım. Vücudumun titremesine engel olamadım. Sonunda dayanamayıp patladım. Ve ağlamaya başladım. Artık deli gibi ağlıyordum.

Buğra hemen tepemdeydi. Beni kendine çekti ve göğsüne bastırdı.

"Geçti güzelim. Artık sana kimse dokunamaya Cesaret edemez."

Yavaşça kafamı okşamaya başladı.

Ağlamam daha da hızlanmaya başladı.
Buğra yanıma oturdu. Kafam hala onun göğsündeydi. Neredeyse kendimden geçmiştim.
Buğra beni kucağına aldı ve başımı göğsüne yasladı, ve konuşmaya başladı,

"Yıldızlar gibidir insanlar, gökyüzünde mükemmel bi uyum içinde. Ağaçları dolduran kuşlar gibi süsler geceleri. Bulurlar birbirlerini beraber yanıp sönmek için. Düşerler bu dünyaya öldükleri zaman, tekrar can bulurlar ve arayışa koyulurlar. Bazen kavuşamadan ölüp giderler ve Yıldız tozu olup akıp giderler sonsuzluğa doğru. Bazen de birbirlerini bulurlar ve hiç parlamadıkları kadar ışık saçarlar. Söndükleri zaman kendi alevleri içinde yanarlar...

Bunları söylerken ben kafamı okşuyordu. Kadifemsi sesi ile kendimden geçtim. Kendimi önce onun sonra uykunun kollarında bıraktım.

Uyandığımda odamdaydım. Hala titriyordum. Kalbimin atışı düzene girmemişti.
Endişeli bir şekilde sordu,
"İyi misin güzelim?"
Derin bir nefes aldım. Yumruklarını sıktım. Konuşmak için takatim yoktu.
Başımı sallamakla yetindim.

Başımı okşadı. Gitmek için doğrulduğunda gitmeden önce dudaklarıma minik bir öpücük bıraktı.

"Seni korurum güzelim..."

Gitti. Bense arkasından öylece bakakaldım.


          ❄️❄️❄️

Sabah uyanır uyanmaz hızla hazırlanmaya başladım. Bugün Edebiyat sınavı var. Ayrıca babamlar bugün gelecek. Çantamı ve montunu aldım. Buğra'yı bulmak için evde dolaştım. Ama evde yoktu. Acaba nereye gitti? Umarım Uygar'ın bana yardım ettiğini anlamaz.

Durağa gidip servisi beklemeye başladım. Babamla konuşup bu hafta sonu annemde kalacağım. Babam evlendiğinden beri neredeyse hiç görüşmedik. Özledim onu. O hala beni arayıp sormadığına göre, demek ki beni pek özlememiş.

Okula vardığımda hızlıca sınıfa çıktım. Edebiyat defter kitaplarını açtım. Diğer ders sınav vardı. Öğrendiklerimi şöyle hızlıca bir göz attım. Sınıfta henüz çok kişi yoktu. Bir süre sonra kapı aralandı. İçeriye Buğra ve Semih girdi. Buğra yanıma oturdu.
"Sınava hazır mısın?"
Başımı salladım. "Evet. Sen?"
"Ben hep hazırım."

Kafamı önümdeki notlara vermeye çalıştım. Ama Buğra'nın bakışları üzerimdeydi. Benden bir açıklama bekliyor gibiydi.
Kaşlarını çattı ve gergin bir sesle konuşmaya başladı,
"Seninle dün olanları konuşacağız."
Yutkundum.
"Oraya nasıl geldin bilmiyorum. Ama seni uyarıyorum Sakın bir daha bu işlere bulaşma. Yoksa sonun benden farklı olmaz."

Gerildim.
Sonun benden farklı olmaz.

Kalktı ve yerine oturdu. Kalp atışlarım hızlanmaya başladı. Her şey yeni başlıyor...

Zil çaldı herkes bir bir dağılırken sınıfta ben, Damla birde birkaç kız vardı. Bense teneffüs bitene kadar Edebiyat notlarına bakmaya karar verdim.

Biraz sonra kızlar ayaklandı. Damla önlerinde bana doğru yürümeye başladı.
Aldık başımıza belayı. Buyur bakalım.

Yanıma yaklaştı. Elini hızlı bir darbeyle masaya indirdi.
Sinirlerim gerilmeye başladı.
"Bana bak. Eğer sevgilimden uzak durmazsan. Seni mahvederim."

Yerimde doğruldum yüzüme sinir bozucu bir gülümseme yerleştirip,
"Buğra'yla aranızda bir şey olsaydı uzak dururdum." Kızdı. Kahverengi gözleri neredeyse beni alev alev yakacaktı. Tam elini saçlarıma götürecekti ki elini havada yakaladım. Hızlıca sıramdan çıkıp boğazına yapıştım.
"Eğer bir daha bana hesap sormaya kalkarsan seni mahvederim. Duydun mu beni?!" Az önceki o hırslı kızdan eser yoktu. Alev alev gözlerinyerini korku aldı.
Başını salladı. Onu bıraktığımda eli boğazında yere çöktü.

Parmaklarımla Damla'yı işaret ederek diğer kızlara,
"Eğer bana bulaşırsanız sonunuz bundan farklı olmayacak!"
Dedim ve büyük adımlarla sınıftan ayrıldım.

        ❄️❄️❄️

Sınav vakti hepimiz sınıflara çıktık.
Hoca elinde bir ton kağıtla sınıfa girdi. Birkaç kişinin yerini değiştirdi. Artık hepimiz sınava hazırdık. Hoca kağıtları dağıttı ve sınav başladı.

İlk sorular gayet kolaydı. Bu sene üniversite sınavları da vardı. O yüzden çok çalışmalıyım. Olanların aksine.

Tüm soruları bitirdiğimde sınav kağıdına son bir bakış attım ve hocaya teslim ettim. Sınıftan çıktım. Sınavım gayet iyi geçmişti. Eminim bu sınavdan yüksek alacağım.

        ❄️❄️❄️

Akşam eve gittiğimizde babam ve Aysel evdeydi. İçeri girer girmez Aysel bizi hoş bir şekilde karşıladı,
"Hoşgeldiniz çocuklar."
Aysel iyi biriydi. Bu eve geldiğimden beri benimle çok iyi anlaşıyordu.
Arkadaş gibiydik.
"Hoşbulduk Aysel Hanım."
Gülümsedi,
"Ne hanımı canım. Bana abla diyebilirsin."
Bende karşılığında gülümsedim
"Peki Aysel abla."

Çantamı bırakıp yemek masasına oturdum. Sessizce yemeği eşelerken babama hafta sonu annemde kalacağımı söylemeye karar verdim.
"Baba, ben bu hafta sonu annemde kalmak istiyorum."
Babam gayet rahattı.
"Tabii kızım. Ben seni bırakırım."
Babam konuşurken Buğra araya girdi.
"Gerek yok. Sizin işinize bakın ben bırakırım."
Söylediklerine şaşırdım ve sessizce kafa salladım.

Yemekten sonra odama çıktım. Eşyalarımı toplamaya başladım. Çantama birkaç kıyafet koydum. Yarın okuldan sonra annemin yanına gitmek için. Umarım beni gördüğüne sevinir.

         ❄️❄️❄️

Bu bölümlük bu kadar olsun. İyi okumalar.🌈❄️

ASİL ŞEYTANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin