ASİL ŞEYTAN

❄️"CEHENNEMİME HOŞGELDİN"❄️

Beni kolumdan yakaladığı gibi eve götürdü. Evde kimsenin olmaması beni daha da gererken birde onunla başbaşa olmak beni daha da korkutuyordu. Kalbimin gürültüsünden adeta bir orkestra kurulmuştu. Karanlık bakışları ve şeytani cazibesi kafamı karıştırırken olanları anlamaya çalışıyordum.

"Konuş." Uzatmanın anlamı yoktu.
"Çıkma teklif etti." Gözleri büyüdü. Öfkesi yerini şaşkınlığa bırakırken soru sormaya devam etti.
"Neden?" Bilmiyorum.
"Onu sen söyleyeceksin." Bana boş gözlerle baktı. Yanıma yaklaştı ve sarıldı. Kaybetmekten korkan bir çocuk gibiydi. Yaptıkları ve dengesizliği kafamı karıştırdı. İttirdim ve sarılmak istemediğim belli ettim.
Arkamı döndüm. Merdivenlere yaklaştığımda seslendi.
"Uygar'la güvenme. Emin ol o iblisin teki."

Yaklaşık yarım saattir tavana bakıyorum. Buğra'nın söyledikleri kafamı karıştırırken Uygar'ın teklifini düşünüyordum. Kabul etmeli miydim?

Okula yalnız gidiyorum. Buğra gelmeyecekmiş. Bense tek başıma yola koyuldum. Evden erken çıktığım için okula yürüyerek gitmeye karar verdim. Hafiften yağmur çiselerken ılık bir hava vardı. Yağmur saçlarımı ıslatırken telefondan gelen çağrıyla kafamdaki düşünce bulutları dağıldı.
Uygar arıyordu. Karar verdiğimde ona haber vermem için telefon numarasını vermişti. Ama cevabım net. Teklifini kabul edip Buğra'yla aralarında olanlara alet olmayacaktım. Şuan ihtiyacım olan tek şey Uygar'ın dırdırıydı. Çağrıyı reddettim. Zaten okula varmıştım.

İlk ders fizikti. Projryi teslim edecektik projenin yarısını ben ve Buğra yaparken yazma işlerini de Güneş yapmıştı. Buğra olmadığı için beraber oturmuştuk. Projeyi teslim ettik. Dersin bitmesine dakikaları sayarken kapıyı tıkladı ve içeriye Buğra girdi. Ve sırasına oturdu.

Teneffüste Güneşle kantine indik.
Kendimize birer kahve aldık ve cam kenarına oturduk. Güne3 heyecanla sormaya başladı.
"Ee nasıl gidiyor? Yeni ev falan?" Gerildim.
"Tuhaf. Kimseyle bir sıkıntım yok ama
Rahat da değilim. Şimdi bırak beni de sana ne olduğunu anlat. Birkaç gündür duygu geçişlerin kafamı karıştırıyor." Derin bir iç çektikten sonra anlatmaya başladı.
"Benim hayatımda yaklaşık 3 aydır biri var. Adı Semih. Bizim okula geni geldi. Çok iyi anlaştık kaynaştık. Ama benden sakladığı şeyler var. Bende bu konuda bayağı bir üzerine yürüdüm. Kavga ettik. Bana güvenmeyi öğrenmesini istiyorum."
"Herşeyi zamana bırakmam en doğrusu olacaktır. Ben pek aşktan anlamam. Yani ne diyeceğimi de bilemedim." Galiba her şeyi berbat ettim.

Zil çaldığında sınıflara dağılmak üzere sınıflara çıktık. Koridordan hışımla geçen Buğra'yı gördüm. İçimdeki meraklı kızı durduramıyordum. Peşine takıldım. En aşağı kata spor salonuna indi ve sınırlı bir şekilde bir sağa bir sola yürümeye başladı. Birini bekliyordu.
Merdivenlerden onu gözetlerken yakalanacağım diye ödüm kopuyordu.
Ve yanımdan bir oğlan daha geçti.

Çocuk spor salonuna girdiğinde bende yavaşça kapıya yaklaştım. Beni farketmeleri an meselesiydi. Çocuk içeriye girer girmez Buğra yakasına yapıştı ve
"Nerde lan param?!!" Ne? Buğra ne işler çeviriyordu? Çocuk derdini anlatırken Buğra konuşmaya başladı
"Cevap ver Semih! Nerde param?"
Semih? Bu Güneş'in erkek arkadaşı olan mıydı?
"Bana zaman ver Buğra."
"Malları alırken dediğim zaman getirmezse seni mahvederim demedim mi!?" Duyduklarıma inanamazken aynı zamanda anlam vermey çalışıyordum.
Buğra uyuşturucu mu satıyordu?

Semih'e vurmaya başladı. Adeta acımasız bir şeytan gibiydi. Neredeyse öfkeden koyulaşan gözleriyle boğacak gibiydi. Artık Buğra'nın küçük sırrını biliyordum.
Semih dayanamadı ve bayıldı. Ve evet farkedildim. Sinirden koyulaşan yeşil gözleriyle bana baktı ve kollarını iki yana açtı.
Adeta cehennem melekleri gibiydi. Bende araftaki yalnızlık. O şeytani gülümsemesiyle bana baktı. Dudağından süzülen ince kan vahşetien karışırken kahkaha atmaya başladı. Ben şarkın ve korkulu gözlerle ona bakarken o alay eden gülümsemesi ile şunları söyledi.

"CEHENNEMİME HOŞGELDİN"

~Hadi bakalım başladık. Heyecan ve tutkulu bir aşk masalına hazır mısınız?~
Sizi seviyorum