"သခင္ေလး ဘာမ်ားအလို႐ွိလဲဗ်"လို႔ ေလးေလးစားစားေမးလိုက္ေပမယ့္ သူရဲ႕မ်က္လံုးမ်ားေတာ့ ထိုလူငယ္ေလးေပၚ မၾကည့္ဘဲနဲ႔ကိုမေနႏိုင္ေခ်၊ သူတို႔ ခြၽင့္လ႔ီြခြၽမ္းဟာ ေနရာအႏွံ႔သြားဖူးတာေၾကာင့္ ေခ်ာေမာလွပတဲ့လူမ်ိဳးစံုကို ျမင္ဖူးေပမယ့္ ဒီလို ေတာသာသာနယ္ေျမဘက္မွာ ဒီလိုျပည့္စံုတဲ့အလွပိုင္႐ွင္မ်ိဴး႐ွိေနမယ္လို႔ မထင္ခဲ့ေပ၊
"ဟုတ္...ေလလံပြဲမွာ ေဆးျမစ္ေတြ ေရာင္းခ်လို႔ရလားမသိဘူး"လို႔ ထိုလူငယ္ရဲ႕အသံေလးထြက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ အေရာင္းဝန္ထမ္းေလးရဲ႕အသည္းႏွလံုးေလးဟာ ခုန္ေပါက္ကာ အျပင္ကိုျပဳတ္က်မတတ္ျဖစ္သြားေတာ့သည္၊လူငယ္ေလးရဲ႕အသံဟာ ကမာၻေပၚမွာ ခ်ိဳၿမိန္ေသာအစားအစာကို ျမည္းစမ္းလိုက္ရသလိုမ်ိဳး၊ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ခ်က္ခ်င္းေႏြးေထြးတဲ့ေနေရာင္ျခည္မ်ားလႊမ္းမိုးသြားသလိုပင္၊
"ဟုတ္...ဟုတ္ကဲ့ ရပါတယ္ဗ် ဒီဘက္ႂကြေပးပါခင္ဗ်" လို႔ သူရဲ႕တုန္ယင္ေနတဲ့အသံကို ထိန္းတာေျပာလိုက္ၿပီး ေနရာကိုျပရန္ ေခၚသြားေတာ့သည္၊ထိုအခ်ိန္မွာ ျငဴစူစူနဲ႔အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္အသံဟာ သူတို႔ေဘးဘက္ျခမ္းကေန ထြက္လာေတာ့သည္၊
"စိတ္ပ်က္စရာဘဲ ဒီလိုျမင့္ျမတ္တဲ့ခြၽင့္လီြခြၽမ္းလိုေနရာမ်ဳိးမွာ ညစ္ပတ္တဲ့သတၱဝါနဲ႔လာတိုးေနတယ္"
ထိုစကားေၾကာင့္ ခြၽင့္လီြခြၽမ္း႐ွိ ဧည့္သည္အခ်ိဳ႕နဲ႔၊အလုပ္သမားေတြဟာ အသံလာရာကိုၾကည့္ၾကလိုက္ေတာ့သည္၊အိုမီဂါအမ်ိဳးသားႏွစ္ေယာက္ကို ေတြ႔လိုက္ေတာ့သည္၊
ဒါေပမယ့္ ထိုသို႔လိုက္ၾကည့္ထဲတြင္ အေမာင္ဝမ္ေဖးရန္မပါခဲ့ေပ၊ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ ဝမ္ေဖးရန္ဟာ သူ႔ကိုယ္သူ အဓိကဇာတ္ေကာင္အျဖစ္သတ္မွတ္ထားတာေၾကာင့္ ညစ္ညမ္းတဲ့သတၱဝါဆုိတဲ့နာမ္စားဟာ သူ႔ကိုၫႊန္းကာေျပာသည္ဟု မထင္တာေၾကာင့္ျဖစ္သည္၊သူေမ့ေနခဲ့သည္က သူ႔မွာ ကံေကာင္းျခင္းအမွတ္က တစ္ဆုိတာကိုေပါ့၊
အေရးမလုပ္ဘဲ ဝမ္ေဖးရန္ထြက္သြားသည္ကို ျမင္ေတာ့ ထိုလူငယ္ႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ဟာ ေဒါသထြက္သြားကာ
"ေဟ့ ေ႐ွာင္ေဝ့ရန္ မင္းကို ေျပာေနတာ ၾကားလား"လို႔ ေအာ္ဟစ္ကာေျပာဆုိလိုက္မွ ဝမ္ေဖးရန္လည္း လွည့္ကာ ၾကည့္လာၿပီး
YOU ARE READING
Systemက ကြၽန္ေတာ့္ကို Novelထဲ ထည့္သြားတယ္ဗ်ိဳ႕(own Creation)
Historical FictionTitle: Systemက ကျွန်တော့်ကို Novelထဲ ထည့်သွားတယ်ဗျို႕ Zawgyi and Unicode Started date: 16.6.2020 End date: ????? ကြၽန္ေတာ့္ဘဝက အရမ္းသနားဖို႔ေကာင္းတာ ခင္ဗ်ားေလးလို႔ သိမယ္မထင္ဘူးဗ်ာ၊ ကြၽန္ေတာ့္ မိန္းမမေျပာနဲ႔ မူးလို႔႐ွဴစရာေစာ္ေတာင္ မ႐ွိေသးဘူးေလ၊ဒါကို...
Chapter - 29
Start from the beginning
