Chapter-56

8.6K 1.3K 42
                                    

Zawgyi

စစ္လုဟန္ရဲ႕မ်က္လံုးမ်ားဟာ ေဒါသေၾကာင့္ ရဲေနကာ ေျမျပင္က လူသံုးေယာက္ကို စိုက္ၾကည့္ေနေတာ့သည္၊သူရဲ႕အနီးနားမွာ အနက္ေရာင္ျမဴမ်ား ဆိုင္းလာေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္းျပန္ေပ်ာက္သြားကာ စစ္လံုဟန္ဟာ ေတာက္ပစြာျပံဳးလိုက္ရင္း ေျမျပင္ေပၚ ကြၽမ္းထိုးခုန္ခ်လိုက္ၿပီး ဝမ္ေဖးရန္နား ေလ်ွာက္သြားရင္း

"ကိုကိုကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ကို ရင္ထိတ္သြားေအာင္ လုပ္လိုက္တာပဲ"လို႔​ေျပာကာ မင္ထ်န္းေလာ့ကို တစ္ခ်က္စိုက္ၾကည့္ၿပီးေနာက္မွာ သူဟာ ဟန္ေဆာင္ျပံဳးရင္း

"ဒီလူေတြက ကိုကို႔မိတ္ေဆြေတြလား တကယ္ၾကည့္ေကာင္းတဲ့လူေတြပဲ" လို႔ေျပာလိုက္သည္၊

မင္ထ်န္းေလာ့ကလည္း ထိုလူငယ္ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီးေနာက္မွာ လူႀကီးလူေကာင္းဆန္သည့္လူႀကီးတစ္ေယာက္အျပံဳးျဖင့္ ျပံဳးရင္း

"ကိုယ္တို႔ရန္အာကို ကယ္တင္ေပးတဲ့အတြက္ ဒီကေရာင္ရင္းကို တကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္" လို႔ ေျပာလိုက္သည္၊အမ်ားအျမင္မွာေတာ့ ထိုႏွစ္ဦးဟာ တကယ္ကိုပင္ မေတြ႔တာၾကာသည့္မိတ္ေဆြမ်ားႏွယ္ ႏူတ္ဆက္ေနၾကေတာ့သည္၊

ဒါေပမယ့္ တကယ္ကေတာ့ သူတို႔ဟာ မ်က္လံုးခ်င္းတိုက္ပြဲျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္သည္၊႐ွလုန္ရိြန္ကေတာ့ ထိုႏွစ္ေယာက္ကို လစ္လ်ဴ႐ႈထားရင္း ဝမ္ေဖးရန္ရဲ႕တကိုယ္လံုးကို စစ္ေဆးရင္း သူ႔မ်က္ဝန္းမ်ားဟာ အေရာင္တစ္ခ်က္လက္သြားၿပီး

"ရန္ မင္းအဆင့္တက္သြားျပန္တာလား" လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ ဝမ္ေဖးရန္ဟာ မ်က္ႏွာေလးေမာ္ကာ မာန္ခ်ီေနသည့္အျပံဳးျဖင့္

"အခု ဒီခ်ံဴးအဆင့္ အလႊာ​သံုးျဖစ္သြားၿပီ" ဝမ္ေဖးရန္စကားေၾကာင့္ ႐ွလုန္ရိြန္အနည္းငယ္မွင္သက္သြားေတာ့သည္၊လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရက္ကမွ ဝမ္ေဖးရန္က အလႊာႏွစ္မွာသာ ႐ွိေနေသးေၾကာင္း သူသိသည္၊႐ွလုန္ရိြန္ဟာ စစ္လုံဟန္ဘက္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္မွာ ဝမ္ေဖးရန္ဘက္ကို ျပန္လွည့္လာကာ

"ကိုယ္ စိတ္ပူေနတာ " လို႔ ႐ွလုန္ရိြန္ဟာေျပာလိုက္ေတာ့ ဝမ္ေဖးရန္ဟာ အျပစ္႐ွိသည့္မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ၾကည့္လာကာ

Systemက ကြၽန္ေတာ့္ကို Novelထဲ ထည့္သြားတယ္ဗ်ိဳ႕(own Creation)Where stories live. Discover now