My lovely "Chu" (Complete)

Part-12

“သူ..သူ..သူတို့ကဘာတွေလဲ….ဘာတွေလုပ်နေကျတာလဲ….နေတောင်မကွယ်သေးဘူးလေ….”

“အော်…နမ်းနေကြတာလေသခင်မလေးရဲ့….သူတို့ကချစ်သူတွေလေ ပြီးတော့သူတို့ခစားရတဲ့ သူက မင်းသားနှစ်ရဲ့မယ်တော်လေ…မိဖုရားကလဲသူတို့ကို တရားဝင်လက်ခံပေးထားတယ် ပြောသံကြားတာကတော့ နန်းတွင်းကနေအနားယူသွားရင်သူတို့ကိုလက်ထပ်ထိမ်းမြားခွင့်လုပ်ပေးမယ်ပြောတာပဲ…”

“ယောကျာ်းချင်းကြီးကိုလေ…”

“အာ…အဲ့တာကဘယ်လိုပြောရမလဲ…သခင်မလေးကဒီကိုရောက်တာမကြာသေးတော့ ဒီကထုံးတမ်းတွေနဲ့မရင်းနှီးသေးလို့ပါ…ဒီမှာကကိုယ်သဘောကျနှစ်ခြိုက်သူက အမျိုးသားပဲဖြစ်ဖြစ် အမျိုးသမီးပဲဖြစ်ဖြစ်အရေးမကြီးဘူး…မင်းကြီးမှာတောင် ပျော်တော်ဆက်ရတဲ့ကိုယ်လုပ်တော်အမျိုးသားတွေရှိတယ်….နှစ်ဦးလုံးသဘောတူရင်ရတယ် သခင်မလေးနောက်တော့သိလာမှာပါ….”

“အလိုမတူရင်တော့တွဲမရဘူးမလား…”

“အင်းပေါ့…တစ်ဖက်ကအလိုမတူရင်တော့ အတူနေလို့မရဘူးပေါ့…ကိုယ်ကြိုက်နေတဲ့သူကသူ့ဖက်က အလိုမတူရင်အဲ့တာဆိုရာဇဝတ်မှု့မြောက်တယ်လေ….”

“တော်ပါသေးရဲ့..”

…..အထိန်းတော်မိန်းကလေးရဲ့ ရှင်းပြချက်အပြီးမှာ မင်ချူရဲ့မှုတ်ထုတ်လိုက်တဲ့လေပူလုံးက လေထုထဲတိုးဝင်သွား၏….မဖြစ်ဘူး သူအနေထိုင်ဆင်ခြင်မှ…တော်ကြာသူ့ကိုမျက်စိကျလာလို့ရှိရင် သူ့ဘဝကြီးဆုံးမှာ…..ဘယ်လိုဓလေ့ကြီးလဲကွာ…ချီးမှပဲ ဒီမွန်ဂိုတွေရဲ့အကြိုက်ကြီးကဖင်ကျိန်းစရာကြီး…အတွေးပင်မဆုံးသေးတွန့်ခနဲဖြစ်သွားတဲ့ မိမိကိုယ်မှာကြက်သီးတွေထောင်ကာထလာတော့၏….လက်နဲ့အမြန်ပွတ်ချရင်း အတွေးတွေကိုအမြန်ဖျောက်လိုက်ရသည်….ဒါမျိုးဘယ်တော့မှဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး လုံးဝပဲ…။

“မမလေး….အဆောင်ကိုပဲပြန်မှာလား…ကျမတို့က အခမ်းအနားမှာသွားကူညီပေးရဦးမှာ….အပျိုတော်အဖွဲ့ကပြဖျော်ဖြေရမယ့်အလှည့်မှာကျမတို့ပါတယ်လေ….မမလေးလာမှာမလား…”

“မသိပါဘူး….ငါ့ကိုမင်းသားကမခေါ်ဘူးထင်ပါတယ်….သွားကြပါ…ငါ့အတွက်မစိုးရိမ်ပါနဲ့….”