Mucizem

Bende seni istiyorum

Merhaba arkadaşlar 👐

Nasılsınız?🤗

Valla beni sorarsanız darmadağınım😔

Kendimi bu aralar hiç iyi hissetmiyorum

Neyse kendimi anlatmaktan da yorulmuş haldeyim😢

Hadi geçelim bölümümüze💫

___________________________________________

Çıkma işlemlerini hallettikden sonra odasına gelmişdim. Beyaz üzerinde ince nakışlarla örtülü elbisesini giyinmiş ve saçını arkadan toplamışdı. Yüzünde solgunluk ama sürüyordu hala.

Kafası karışmıştı az önce olanlardan sonra bir iğne yapmışdılar ve sakinleşmişti ama hala kendinde değildi sanki.

3 saat önce

"Siz kimsiniz?"

"Ben senin...."deyip durmuştum. Evet sahi kimdim ben? Ne sevgilisi, ne kocası, ne de nişanlısıydım şimdi olanları ona anlatsam daha da kötü olabilirdi.

"Konuşacağız sen iyileşmene bak eve gidince konuşucaz herşeyi" deyip saçlarını okşuyordum. Ama bu ona teskinlik vermemişti. Haklıydı tabi insan bilmediği tanımadığı bir insana nasıl güvenebilirki... Sahi önceden nasıl güvendi peki? Şimdi anlamıştım. Bende onun hakkında çok şey belki de bilmiyordum.

"Ben bilmediğim bir yere gelmem" deyip bağırmıştı ve iğneyle sakinleşdirip uyutmuşdular.

💫

İçeri girmemle göz göze gelmiştik hemşire tüm yardımlarını yaptıktan sonra dışarıya çıkmış ve yalnız kalmıştık. Şimdi ne yapıb edib onu yola getirmeliydim. Şu anlık başka yol yoktu.

"Şimdi daha iyi misin?" deyip dikkatlice izliyordum onu. Kendini çantasıyla ilgilenmiş gibi gösteriyordu ama onun da aklında soru işaretleri vardı

"Annemler korkar, haber vermeliyim ben neden burdayım?" deyip kırık kırık konuşuyor ve tüm cümleleri bir birine katıyor, eliyle saçlarını düzenliyormuş gibi yapıyordu.

"Sakin ol, hepsinin haberi var şimdi tatilde onlar bana emanet ettiler seni bir sürelik bende kalacaksın" deyip kollarını sıvazladım. O ise anlamamış bakışlarla bana bakıyordu.

"Sen kimsin ki?" ikinci defa sorduğu sorunun karşısında yine de afallamıştım. Ama artık bir cevap vermeliydim.

"Uzaktan bir tanıdık, hem arkadaşın Lavin de bizle kalacak bir sürelik" dememle biraz olsun sakinleşdiğini gördüm.

Uzun giden yolculuktan sonra eve vardığımda dışarıda güvenliklerin falan olduğunu görmüştüm.

"Sen kal burda ben geliyorum" dememle sadece başını onaylamıştı. Ah be, Müjgan eskiden olsa şimdi benden önce inmiş gidiyordu.

Biraz ireli gitmişdim ki, annemin ve arkasından tanımadığım birilerinin gelmesiyle afallamıştım.

"Neler oluyor?" dememe karşılık annem bana sarılmıştı. Ama benim gözüm hala arkadakilerdeydi.

"Hoşgeldin, oğlum. Bak bunlar yardımcılarımız Asi, Meryem. Diğerleri de güvenliğimiz için şirketten güvenlik sisteminden arayış yaptım içlerinden en düzgünlerin seçtim güvenliğimiz için. Artık işimizi şansa bırakmamak lazım" bir anda herşeyi söylemişti. Yine de kendi aklına uyduğunu yapıyordu. Benim isteklerim onun için hala önemli değildi.
O kadar yorgundum ki, tartışmamak için başımı onaylanmış şekilde kabul etmiştim. Ama bunu sonra konuşacaktım.