Sa Isang Sulyap Mo

Chapter 47: First Monthsary [1]

March 14.

Ashleen's POV

Hulaan niyo kung saan kami magde-date ngayon? Iniisip niyo siguro sa isang magarbong resto nuh? Sa mamahalin? Yung may music? Yung may nagva-violin? HAHAHA! Ako rin eh. Ganun na Ganun rin ang iniisip ko >:D Pero malabo yata yun? Baka sa Mcdo Lang o KFC o kaya manonood lang ng movie o sa Chipapie? Hahaha. Pero di rin. Kasi sabi niya saken kailangan daw naka-dress ako. Yung pula. :)) Kasi nga pula kami ehh :) Araw nga ng mga puso yun db?! :] San kaya ako nun dadalhin? Hmmm. Dinner Date daw eh. :)) Teka. Sisimba muna kami. :D

----

Habang naglalakad kami papasok ng simbahan. :) Napansin ko yung ngiti ni Mark. Kakaiba eh. :))

Ashleen: Saya mo yata?

Mark: Hahaha! :) Syempre. Naalala ko, yung huling simba natin, hindi pa tayo eh tapos ngayon, ISANG buwan na agad tayo. :)

Ashleen: Hahaha! Tapos para ka pa ngang bata nun dahil sa cotton candy! :)

Mark: Oy. Oo nga pala, bibili ako nun mamaya bago umuwi. :)

Ashleen: Tsaka popcorn rin ah. :))

Mark: Hahaha. Pagkain na agad ang iniisip eh. :) Mamayang gabi, mabubusog namn tayo.

*Sa Simbahan*

Peace be with you.

Mark: Peace be with you. :) (sabay halik sa pisngi)

Ashleen: Same here. :))

Mark: Hahaha. Naaalala mo pa ba yung tinanong ko sayo noon? Nung nagsimba tayo?

Ashleen: Hahahaha! Oo. Yung sa kasal ba yun?

Mark: Oo! Ngayon.. Itatanong ko sayo ulet. Paano kapag KINASAL na tayo? :)

Ash: Hahahahaha! Duhhhh! Para kang baliw.

Mark: Bakit ba ha? Malay mo naman magkatotoo db? Hindi namn imposible ah? :)

Ash: Alam ko. :)) Pero masyado pa yun maaga para pag usapan. :)

Mark: Pero bhe, marami na kong pangarap para sa ating dalawa. Magpapatayo ako ng simpleng magarang bahay. ;) Tapos bibili ako ng mercedes natin. :) Tapos magpapatayo din ako ng restaurant natin. Tapos---

Ashleen: Uhm. Tama naaaa! Hahaha. :) Magiging Chef ka muna at Mggng stewardess naman ako :)

Mark: Ay. Wag na yun. Wag stewardess. Ayoko nun. Mag chef ka nalang din. Kasi pag stewardess ka, kawawa kami ng mga anak mo, wala ka palagi.

Ashleen: Buwahahaha! :) Mark ha! Kung ano ano na pumapasok sa utak mo. :)

Mark: Mas okay na yun. Nakikita na natin future natin.

Ashleen: Tapos mamaya-- mabubura nalang lahat. Sakit nun.

Mark: Hindi ah. Never kitang hihiwalayan nuh.

Ashleen: Nakooo. Sabe mo lang yan kasi wala ka pang nakikitang iba.

Mark: Hahaha. Matino akong lalaki nuh. :)

Ashleen: SA NGAYON.

Mark: Wala ka lang tiwala eh. Tignan mo, kapag lang napatunayan ko sayo. Iiyak ka sa tuwa kapag dinala na kita sa harap ng altar.

Ashleen: Talaga lang ha? Sino namn nagsabe sayo na o-oo ako kapag inalok mo ko ng kasal?

Mark: Bakit? Tatanggihan mo ko?

Ashleen: Pwede. :))

Mark: Wala akong pake. Pakakasalan kita kahit ayaw mo na saken.

Ashleen: Hahaha! Pwede ba yun?