Riding for hope DUTCH

Hoofdstuk 11

Hij zuchtte gewoon en zei: "Ze wil geen van ons beiden, Ty. Laten we het daarop houden?" Tyler fronste, maar Joey keerde zich om en liep achter Sarah naar de truck met een knagend gevoel in zijn maag. Wat als sarah Tyler wel wou? Wat als ze enkel hem niet wou? Hij schudde zijn hoofd om zijn overpeinzingen weg te krijgen. Sarah is irritant, dacht hij. Hij herhaalde het zinnetje in zijn hoofd, want hij wou dat alles weer normaal werd. Hij stapte in de truck en vergat, met één blik op haar opgewekte gezicht, wat hij zichzelf voorgenomen had.

"Straks wordt die zwarte hengst nog je favoriet! Of is het door Tyler's geplaag dat je zo gelukkig bent?" voegde hij er lachend aan toe. Hij wist het er verbazingwekkend luchtig uit te brengen. Luidop klonk hij lang niet zo bitter als hij zich voelde. Sarah rolde met haar ogen.

"Wie denkt hij dat hij is?" snoof ze. "Ik ben niet een of andere troela die hij in een bar opgepikt heeft!" bracht ze verontwaardigd uit. "Misschien heeft die jongen nood aan wat vrije tijd."

"En een beurt bedoel je?"

"Joey!" riep Sarah geschrokken. "Dat heb ik niet gezegd."

"Bedoelde je wel."

"Nee, dat bedoelde ik niet." Joey keek haar van onder zijn borstelige wenkbrauwen aan. "Oké, misschien bedoelde ik dat wel", gaf ze toe en Joey grinnikte. Hij haalde zijn schouders op.

"Ik heb je gewaarschuwd over Tyler. Rond een mooie meid verliest hij zijn controle." In zichzelf vloekte hij. Hij was zo blij geweest dat Sarah geen interesse had in Tyler en had het moment gedraaid.

"Begin jij ook niet!" zei Sarah, maar haar toon was minder dreigend dan anders, bijna speels.

"Ik ken je te goed!" plaagde hij terug en Sarah schudde lachend haar hoofd.

"Eikel", mompelde ze terwijl ze uit het raam keek. Joey grinnikte en staarde even naar de achterkant van haar hoofd. Dan keerde hij zich terug naar de weg. Wat later draaide hij met zijn truck op de lange oprit, die door de jaren hobbelig was geworden. Hij besloot in stilte dat hij die putten later die week zou opvullen. Het werd tijd dat het erf iets van zijn vroegere grandeur terug kreeg vond hij.

Uit het raampje van de truck staarde Sarah naar de twee hengstenveulens die ze die ochtend in de wei had gezet. De pikzwarte jaarling sprintte hoog bokkend door de wei.

Werkelijk alles aan zijn bewegingen was volmaakt en elegant. Hij had niks van een slungelig veulen en scheen precies te weten waar hij zijn voeten moest neerzetten. Hij joeg nu achter de rode jaarling aan. Starrider was weliswaar mooi gebouwd voor een jong dier, maar zag er slungelig en traag uit naast zijn kompaan.

Sarah stapte uit de truck en wreef Ranger even over zijn hoofd. De hond was afgeleerd om bij de jaarlingen in de weide te gaan. Black Diamond had de eerste keer dat hij op de weide liep de hond bijna doodgetrapt. Niet per ongeluk, zoals de hond wel vaker eens geluk had gehad, maar met opzet. Het veulen had achter de hond gejaagd terwijl hij met zijn voorbenen naar de hond sloeg. Ranger was maar net op tijd onder de omheining geraakt. Een plukje van zijn vacht was in Black Diamond's mond blijven zitten. Sindsdien stond de jonge hengst de hond uitdagend aan te kijken, maar Ranger had zich niet meer laten vangen.

Af en toe dacht Sarah eraan hoe het zou zijn om de jonge hengst te berijden. De gedachte om met deze hengst op de renbaan te verschijnen joeg haar echter wel angst aan. Niks aan dit dier wees er op dat hij braafjes in het starthek zou lopen, zoals Inyanga dat wel deed. Ze probeerde die gedachte van haar af te schudden terwijl ze het jonge dier uit de wei ging halen. Ze borstelde hem volledig. Af en toe gaf hij aan dat hij iets niet prettig vond en dan liet Sarah hem even met rust. Met dit paard zou ze het wederzijdse respect belangrijker zijn dan met eender welk ander paard.

Dus nam Sarah haar tijd met hem in de weken die volgde ging ze hem dagelijks borstelen, liet ze hem aan de hand grazen en mocht ze hem stilaan aanraken op plaatsen die hij eerst niet prettig gevonden had. Tegen de tijd dat ze hem overal mocht aanraken, kon ze Starrider al berijden. Jammer genoeg ploeterde die als een kermispony over de baan.

Hoe langer ze met Black Diamond werkte, hoe zachter Sarah zelf in omgang werd, merkte Joey. Tot zijn grote ongenoegen merkte Tyler dit ook en hield die zich niet meer in om openlijk met Sarah te flirten. Zij gooide af en toe nog eens een botte opmerking, maar lang niet zo vaak als vroeger.

Black Diamond had haar een spiegel voor de neus gehouden en ze was vastberadener dan ooit om dit paard op de renbaan te krijgen. Dat zou haar niet lukken door zich af te sluiten. Dit veranderde haar vertrouwen in andere mensen echter niet en hoe zeer Tyler ook zijn best deed. Hij kwam niks extra te weten over Sarah. Ze liet hem doen, maar ging niet op hem in. Tyler wist dat Inyanga's seizoen er bijna op zat. Ze zou snel terugkeren naar huis om te rusten voor ze aan haar seizoen bij de driejarigen zou beginnen. Toen hij Joey vroeg of die wist wat het plan voor Tyler was, trok hij onverschillig zijn schouders op. Stiekem wou hij dat Tyler uit Sarah's leven verdween. Ook al wist hij dat het niet eerlijk was. Hij had tenslotte zelf gezegd dat Tyler zijn gang maar moest gaan.

"Inyanga heeft wel wat geld opgehaald dit seizoen", bracht hij uiteindelijk uit: "Ik denk dat je wel mag blijven. Charlie is heel tevreden van je." Tyler knikte opgelucht.

"En Sarah?" vroeg hij dan plots. Joey keek zijn vriend vragend aan. Tyler knikte zijn hoofd even opzij.

"Je weet wel, zegt zij soms iets over me?" vroeg hij en Joey fronste. Hij onderdrukte de sterke drang om Tyler te zeggen dat hij het moest opgeven en Sarah niks van hem moest weten en haalde zijn schouders op.
"Niet echt. Ik heb je al gezegd dat Sarah niet van mensen houdt", besloot hij.

"Juist", zei Tyler, die de zadeldoek op Inyanga's rug legde. "Dat heeft niks met jou te maken", mopperde hij nu en Joey fronste.

"Hoe bedoel je?" Tyler maakte zuchtend het zadel vast.

"Ik heb je gevraagd of er iets was tussen jullie", siste hij en Joey fronste nog steeds. Hij keek Tyler onbegrijpend aan en een seconde kwam de hoopvolle gedachte bij hem op dat Sarah hem als excuus gebruikt had om Tyler op afstand te houden.

"Ik zie wel hoe je naar haar kijkt", ging Tyler verder, hij stopte Inyanga haar bit in en keek Joey streng aan. "Je had eerlijk moeten zijn." Joey stond hem aan te staren en probeerde woorden te zoeken om Tyler te zeggen dat hij nooit gelogen had. Hij wist gewoon zelf niet goed waar hij stond tegenover Sarah. Tyler keek echter niet meer naar hem. Hij keek nog even Inyanga volledig na en leidde haar dan uit de stal. Joey volgde hem gedwee en in gedachten verzonken. Charlie gaf Sarah nog wat advies terwijl Tyler met Inyanga rond stapte.

Joey liep naar hen toe en hoorde Charlie zeggen: "Masterplan is snel, dat weten we, maar hij start niet snel genoeg om op tijd bij je te komen. De nummer drie is veel gevaarlijker. Het is zijn eerste race hier, maar ik heb over hem gelezen. Hij start snel, Sarah. Het zou kunnen dat alles bij de start bepaald wordt, want jij start ver langs buiten."

Sarah knikte, ze had absoluut niet blij geweest met haar achtste positie. Midden in een groot veld en ver naar buiten.

"Snel starten en zo snel mogelijk naar binnen", somde Sarah op en haar grootvader kneep in haar schouder.

"Ik ga snel een plaatsje zoeken", zei hij en hij ging naar de tribunes, met een verrekijker in zijn handen.

"Alles oké?" vroeg Joey, hij wist dat Sarah geen zin had in deze opstelling. Ze knikte nerveus en liep Tyler tegemoet. Joey gaf haar een zetje op de kleine merrie en kneep in haar knie.
"Je kan dit", zei hij. Sarah lachte flauwtjes. Het was een gewoonte geworden dat Joey dit deed en het deed haar deugd dat dingen 'zoals altijd' verliepen. Tyler knipoogde naar haar: "Leer ze wat bij, schat!"