លោកប្តីកំហូច (The End)

លោកប្តីកំហូច (ភាគទី36)🔞

ជីនសើចនឹងរឹកពាររបស់ជីយ៉ុនដែរមិនហ៊ានប្រកែកនិងខ្លួនព្រោះ
រាល់ដងនាងតែងតែប្រកែកដាក់ជីនឥតល្ហែ។ជីនក៍ចាប់កាន់ដៃនាង
ដើរចុះជណ្តើរយន្តវិញរបស់ដល់ឡានរបស់ខ្លួនដែរឈប់ចត។
ជីនបើកទ្វាឡានឲជីយ៉ុនចូលនិងបើកឡានទៅភូមិគ្រឹះវិញ ជីយ៉ុន
នាងអង្គុយក្នុងឡានដោយមិនមាត់មួយម៉ាត់អង្គុយបែរមុខមើលទេសភាពតាមផ្លូវរហូតដល់ភូមិគ្រឹះ។ ទ្វារបងក៍បានបើកដោយសន្តិសុខឡានទំនើបក៍បានបើកចូល ហើយក៍ឃើញឡានជាច្រើនចតនៅខាងមុខផ្ទះតម្រៀបគ្នាដូចយកមកតាំងលក់អ៊ីចឹងពេលឃើញបែបនោះហើយពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធក៍ប្រញាប់ប្រញាល់ចូលទៅមើលក៍ឃើញថាឪពុកម្តាយរបស់លោកដេហុីមកនិយាយរឿង
រៀបការរបស់គេ។
ពេលគេចូលទៅដល់លោកដេហុីក៍ឲជីននិងជីយ៉ុនមកអង្គុយ
ជួយផ្តល់មតិក្នុងថ្ងៃរៀបការរបស់គេ។
«បងថ្លៃអង្គុយចុះមកជួយផ្តល់មតិក្នុងថ្ងៃមង្គលរបស់ប្អូនផង»
ដេហុីនិយាយដោយទឹកមុខញញឹមពព្រាយដាក់តែែបរជាជីនលើក
កូនសោរឡានរកដាក់ក្បាលដេហុីវិញ។
«ដាក់មួយសោរឡានឥឡូវហើយនរណាបងថ្លៃឯងមិនទាន់រៀប
ការស្រួលបួលផងហៅបងថ្លៃ»ជីននិយាយគម្រោសគម្រើយដាក់
គេតែជាលក្ខណៈលេងសើច។
«បងថ្លៃបងកាច់ពេកណាបង»ដេហុីលើកដៃមកចាប់កំពួនដៃ
របស់ជីនហើយផ្អែកក្បាលទៅនិងស្មារបស់ជីន។
«លែងយើង ស្រៀវណាស់វើយ»ជីនកន្ត្រាក់ដៃចេញពីដេហុី។
«ឥឡូវក្មួយយូណាចង់រៀបអាពាហ៌ពិពាហ៌នៅឯណាដែរ?
នៅសមុទ្រ នៅសណ្ឋាគារ ឬនៅលើនៅលើកោះ?»
«មិនបាច់ទៅណាឆ្ងាយទេ ការនៅផ្ទះទៅ»ជីននិយាយហើយលើកពែងកាហ្វេផឹកធ្វើមិនដឹង។
«ឯងនេះចំមែនហើយនិយាយមិនដឹងស្អីសោះ»
«លោកពូខ្ញុំគិតថារៀបមង្គលការនៅឯងផ្ទះទៅល្អជាង»
«អូខេ សម្រេចហើយថានៅផ្ទះ»ឆេហានសួរបញ្ជាក់ក្រែងចង់
ប្តូរចិត្ត។
«ចា៎»
«ការថ្ងៃណាដែរ?»ជីនសួរដោយទឹកមុខរាបស្មើរ។
«1សប្តាហ៍ក្រោយ»
ជីនគ្រាន់តែលឺថា1សប្តាហ៍ក្រោយមាត់កំពុងតែផឹកកាហ្វេក៍ឆ្លួក។
«ស្អីគេ1សប្តាហ៍ក្រោយ លឿនពេកហើយរៀបចំមិនទាន់ទេ»
ជីនភ្ញាក់ផ្អើលព្រោះកម្មវិធីចាំផ្តើមលឿនណាស់។
«មិនសូវអញ្ជើញភ្ញៀវច្រើនពេកទេបងថ្លៃ»
ជីនក៍ងើបពីសាឡុងដឹកដៃជីយ៉ុនឡើងទៅលើផ្ទះបាត់ទៅ។
«បងនេះគ្មានសីលធម៌សោះចេញមកមិនលាពួកគាត់មួយម៉ាត់»
ជីយ៉ុនស្អីឲជីនព្រោះរឹកពាររបស់គេអម្បិញនេះវាមិនសមរ្យទាល់
តែសោះ។
«យ៉ាងម៉េចអូនដឹងស្រាប់ហើយថាបងស្អប់មុខអាគាត់នោះ»
«ស្អប់ទុកមួយលែកសិនទៅគ្រាន់និយាយពាក្យលាមួយម៉ាត់មិន
បានមែន ខ្លាចជ្រុះត្បូងពីមាត់ហើយ»នាងនិយាយឌឺដងដាក់ប្តី
របស់នាង។
«យ៉ាងម៉េច...បើបងធ្វើអ៊ីចឹង?»ជីនបែរមុខមករកជីយ៉ុនហើយ
ញាក់ចិញ្ចើមដាក់នាង។
«ទេ..គ្មានយ៉ាងម៉េចទេ»នាងរហ័សឪនមុខចុះហើយរត់ចូលទៅ
ក្នុងបន្ទប់ទឹក។
«យ៉ាងម៉េចត្រូវការអ្នកងូតទឹកឲទេ»ជីននិយាយបន្ទរពីក្រោយនាង
«មិនបាច់ទេអូនមិនបានពិការទេ»នាងចាក់គន្លះទ្វាងូតទឹក។
15នាទីក្រោយមកជីនស្រែកហៅជីន
«បងហ្ហា៎ ជួយយកកន្សែងឲបន្តិចមកអញនភ្លេចយក»
ជីនក៍យកកន្សែងឲនាង តុក តុក តុក គេគោះទ្វាបន្ទប់ទឹកតែជីយ៉ុន
បើកទ្វាតែបន្តិចលូកតែដៃចាំយកកន្សែង។
«ឯណាកន្សែង» នាងសួរព្រោះលូកដៃយូរហើយមិនទាន់ហុច
មកឲនាងទៀត។
ជីនក៍សម្រុកចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទឹកតែម្តងដោយរុំកន្សែងផ្អែក
ខាងក្រោម ជីយ៉ុននាងលើកដៃបិទបាងរាងកាយរបស់នាងតែបាន
តែមួយផ្អែកខាងលើតែប៉ុណ្ណោះ។
«ចូលមកធ្វើអី គ្មានសីលធម៌មែន»នាងសម្លក់ជីនថ្មែរហើយ
កញ្ឆក់កន្សែងពីជីនតែជីនមិនឲនាងហើយនិយាយដាក់នាងវិញ។
«បើជ្រុលជាអសីលធម៌បែបនេះហើយរំលោទតែម្តងទៅ»
ជីនយកកន្សែងព្យួរហើយទាញកន្សែងរបស់ចេញនៅតែខ្លួន
ប្រាណននលគក ដើរទៅរកនាង ជីយ៉ុននាងថយក្រោយរបស់
ទល់ខ្នងនិងជញ្ចាំងត្រជាក់ អាកាសធាតុរងារហេតុអ្វីក្នុងខ្លួននាង
បែរជាក្តៅពុះកញ្ច្រោលទៅវិញ។
«កុំចូលមកឲសោះ»នាងហាមជីនប៉ុន្តែពាក្យហាមប្រាមរបស់នាង
គ្រាន់តែជាខ្យលចូលត្រជាក់ឆ្វេងចេញទៅត្រជាក់ស្តាំតែប៉ុណ្តោះ
ជីនក៍ចាប់ស្មារបស់នាងហើយឈ្មុលមកទៅនិងកញ្ចឹងករសខ្ចីរបស់
នាងហើយខាំរហូតដល់មានស្នាមជាំជាប់និងករ ដៃរបស់ជាអោប
ខ្នងធំរបស់ជីនយ៉ាងណែនព្រោះជីនទាំងជញ្ជក់មាត់ទាំងដើមទ្រូង
ត្រូវគេបឺតជញ្ជក់គ្មានប្រណី បបូរមាត់របស់ជាអូសចុះមកក្រោម
ដល់ទីទល់ធំបន្ទាប់មកច្បិចចុងផ្លៃឈឺរីរបស់នាងដៃរបស់គេ
ប្របាច់ដើមទ្រូងតឹងណែនមូលក្បំរបស់នាង បបូរក៍រំកិលចុះបន្តិច
ម្តងៗរហូតដល់ផ្នែកកណ្តាលនៃរាងកាយតូចស្តើង ជីនអង្គុយចោង
ហោងឪនទៅរកស្រទាប់ផ្កាកុលាបរបស់នាងអណ្តាតក្តៅគគុក
ជ្រែកចូលភាពទន់ខ្សោយរបស់នាងនិងប្រលែងលេង។
សម្លេងស្រែកថ្ងួចថ្ងូររប់នាងលាន់លឺពេញបន្ទប់ទឹក។
«អ្ហាស.....»
ភាពមហិមាររបស់គេក៍ស៊ូកចូលទៅនិងភាពទន់ជ្រាយរបស់នាង
ត្រគាក់ក្រលេងតិចៗរហូតបន្ថែមល្បឿនយ៉ាងខ្លាំងចង្គេះគេធ្វើ
ចលនាដល់ថ្នាក់នាងញ័រជើងទប់មិនចង់ជាប់ សម្លេងសាច់ប៉ះគ្នា
លាន់លឺពេញបន្ទប់ទឹក។
«អ្ហាស៎.....អ្ហាស៎ អូនឈឺ»នាងនិយាយស្ទើរតែមិនចង់រួចជីនមិន
បានស្តាប់ពីសម្តីរបស់នាងនោះទេនៅតែលឿនដដែលទាំងដែរ
គេឈឺមិនស្ទើរនិងនាងនោះទេព្រោះស្រទាប់ផ្កាបានលេបត្របាក់
នាគរាជ្យរបស់គេ។
«សឺត.....អ្ហា៎...»ជីនមិននិយាយអ្វីនោះទេក្រៅពីបញ្ចេញសម្លេង
ខ្យល់របស់ ដោយឈឺផង ទាំងស្រណុកសុខស្រួលផងលាយឡំ
ជាមួយគ្នា ពួកគេក៍ដឹកដៃគ្នាដល់គល់ដៅ ក៍ដក់ភាពជាបុរសមក
លាងទឹកឲស្អាតហើយទើបចាំផ្តើមងូតទឹក ជីយ៉ុននាងក៍ដើរចេញ
ពីបន្ទប់ទឹកស្ទើរតែមិនរួច។