"ပိုးပန္းတာမဟုတ္ပါဘူး စန္းအာရယ္ သူက အစ္ကို႔ကို ဒီအတိုင္း လက္ေဆာင္ေပးတာလည္း ေနမွာေပါ့"မ်က္ခံုးေလးဟာ အလို္မက်စြာ အလယ္ကိုအနည္းငယ္ၾကဳတ္သြားကာ ေျပာလိုက္ေတာ့ ေ႐ွာင္လ်န္႔စန္းဟာ သက္ျပင္းခ်ကာ ထပ္တိုက္တြန္းလိုက္သည္၊
"ဒါေပမယ့္ မင္းသားငါးကို အသိေပးသင့္တယ္လို႔ ထင္တယ္... မဟုတ္ရင္ လူေျပာစရာ ကိစၥျဖစ္လာအုံးမယ္ ေကာ"
ဝမ္ေဖးရန္ဟာ စဥ္းစားဟန္ေလးနဲ႔ ေရွာင္လ်န္႔စန္းေျပာတာ လက္ေတြ႕က်သလိုျဖစ္တာေၾကာင့္ လက္ခံလိုက္ေတာ့သည္၊
"ဟုတ္ၿပီေလ အစ္ကို႔တို႔ ၾကဳိေျပာထားေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့..." ဝမ္ေဖးရန္လက္ခံလိုက္သျဖင့္ ေရွာင္လ်န္႔စန္းဟာ ေပ်ာ္ရႊင္သြားၿပီး ခံုကေနထကာ သူ႔အစ္ကိုကို သြားရန္ေျပာလိုက္သည္၊
"သြားမယ္ေလ ေကာ " သူအစ္ကိုကိုေတာ့ ဆြဲထုတ္ႏိုင္လာၿပီ၊ ဟိုေခြးဇာတ္ခင္းေနတဲ့ ႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို သူ႔အစ္ကိုသိေအာင္ လုပ္ရမယ္
"ဟမ္...ခု ခ်က္ခ်င္းလား" ဝမ္ေဖးရန္ဟည ခံုမွ ထသြားေကာ သူ႔ညီငယ္ကိုၾကည့္ရင္း ေယာင္ေတာင္ေတာင္ေလးထရပ္ကာ ေမးလိုက္ေတာ့သည္၊
"ဟုတ္တယ္ေလ အခ်ိဳ႕ကိစၥေတြ ေႏွာင့္ေႏွးသြားတာနဲ႔ ေနာင္တရစရာေတြ ျဖစ္ကုန္လိမ့္မယ္ " လို႔ ေျပာရင္း ဦးေဆာင္ထြက္သြားေသာ ေ႐ွာင္လ်န္႔စန္းရဲ႕ ေက်ာျပင္ငယ္ေလးကို ၾကည့္ရင္း ဂုဏ္ယူစြာၿပံဳးလိုက္သည္၊
'ငါ့ညီက သိပ္ကို တန္ဖိုး႐ွိတဲ့ကေလးေလးတစ္ေယာက္ပဲ'
[System: နင္ လက္ငွါးစရာမလိုေအာင္ လုပ္သြားႏိုင္တာကိုး...အယ္လ္ဖာေတြမ်ား အသက္ကငယ္ေသးမဲ့ နင့္ဦးေႏွာဏ္ထက္ေတာင္ ႀကီးေသးတယ္]
'ငါက ေအးေဆးလုပ္တဲ့လူမ်ိဳးမို႔လို႔ပါကြာ'
ေရွာင္လ်န္႔စန္းဟာ ေ႐ွ႕ကေန သြားရင္း လမ္းမွာ ရီယြမ္႐ွန္႔နဲ႔ ေ႐ွာင္အိမ္ေတာ္က လူငယ္ေလးတခ်ိဳ႕ကိုပါ ေတြ႔လိုက္ရသည္၊ ေရွာင္လ်န္႔စန္းရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာေတာက္ပသြားၿပီး သူဟာ ရီယြမ္ရွန္႔ကို ေခၚလိုက္သည္၊
"အစ္ကိုယြမ္႐ွန္႔!" 'ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေယာက္ဖၾကီး'လို႔ စိတ္ထဲကေနပဲ ေခၚလိုက္ၿပီး အနီးကိုသြားကာ ေမးလိုက္သည္၊
YOU ARE READING
Systemက ကြၽန္ေတာ့္ကို Novelထဲ ထည့္သြားတယ္ဗ်ိဳ႕(own Creation)
Historical FictionTitle: Systemက ကျွန်တော့်ကို Novelထဲ ထည့်သွားတယ်ဗျို႕ Zawgyi and Unicode Started date: 16.6.2020 End date: ????? ကြၽန္ေတာ့္ဘဝက အရမ္းသနားဖို႔ေကာင္းတာ ခင္ဗ်ားေလးလို႔ သိမယ္မထင္ဘူးဗ်ာ၊ ကြၽန္ေတာ့္ မိန္းမမေျပာနဲ႔ မူးလို႔႐ွဴစရာေစာ္ေတာင္ မ႐ွိေသးဘူးေလ၊ဒါကို...
Chapter -24
Start from the beginning
