CHAPTER 3 - Spencer Sungit!

112 7 0
                                    

Vote & Comment please. :)

Chapter 3

SPENCER'S POV

*At school*

As I enter the room, I roam my eyes for a vacant seat. And there I saw one. Since I am new here, psh I have to introduce myself to them as the prof. requested to me.

"Good morning. I'm Spencer Lourds." As simple as that. I don't have to give them so much information about me.

"Hey handsome Spencer! Nice to meet you, I'm Cass...* Sabi ng katabi ko.

Psh. Di ko na sya pinagpatuloy sa kanyang sinasabi.

"I don't f***** care who you are. It's not nice to meet you." I glared at her.

And sa ibang subject, yong mga prof nalang kinausap ko regarding sa paglipat ko. Since hanggang 10am lang ang class ko and I'm so damn boring. Uuwi nalang ako after this.

*At house*

I throw myself on my bed. Sigh. I look at my phone and saw her lovely picture. Funny, she's still my wallpaper. Hayyy. It's been 2 years when she died. How I badly miss this girl so much.

*Flashback*

"Kuya kuya please I'm sorry. I just can't help myself, I can't control my heart in loving her, your girlfriend. I'm sorry, I tried to ignore my feelings but I failed. Mahal ko talaga sya kuya. I'm sorry." My tears keeps on falling while explaining to Def.

"Gano na kayo katagal? Gano nyo na ako katagal niloloko. Pen, you know how much I love Grethel. May nagawa ba ako, nagkulang ba ako bilang kuya mo?"

"And you. Sabay turo kay Grethel. I trusted you! At alam mo kung gano kita pinapahalagahan at minahal but seems like you love my brother than me. You're mine, but now you're free."

"I'm sorry Def! *sniff* Believe me, I tried to fight my feelings against him but unfor.... - Grethel

"Stop. I don't want to hear anything from you. Enough. It's over."

Lumapit ako sa kanya but he raised his two hands na parang sinasabi nyang wag.

"Don't worry bro. I will be fine." He wiped his tears at tinalikuran na kami.

Unang beses kong makita si Def na sobrang nasasaktan dahil sa akin. Feeling ko wala akong kwentang kapatid. Sobrang bait nyang kuya sa 'kin, lahat binibigay nya tapos ako ito aagawan ko pa sya. Def forgive me, I promise, hinding hindi kana ulit masasaktan ng ganyan. Promise di ko na hahayaan ang sarilin kong masaktan ka. Babawi ako.

Months passed. May pinagtapat sa 'kin si Grethel. She's badly sick at may taning na raw ang buhay nya.

Simula nang sinabi nya sa 'kin yon, wala akong segundong pinalampas nang magkasama kaming dalawa. And after how many weeks, she passed away. That time, halos mabaliw ako. Pero si Def, si Def ang walang pagod na dumamay at tumulong sa 'kin. Kaya mahal na mahal ko ang Kuya ko, I'm willing to risk everything, anything for him.

*End of flashback*

Past is past. Dapat binabaon na sa limot, kasabay ng pagdaan ng panahon. Pero ang pangako ko sa sarili ko para kay Def ay mananatili pa ding nakatatak sa isipan ko.

"When my parents died. Hindi ko kinaya at hanggang ngayon, di ko parin matanggap. Buti nandyan lagi si Def. At simula nun, ganito na ako. Masungit, walang pinapansin. Minsan nga binibiro ako ni Def na kaya daw ako suplado kasi baka raw meron ako tss. Pero lagi nyang pinapaalala sa akin na kailangan ko na raw tanggapin ang lahat. May time para diyan, may time para ayusin ko ang sarili ko pero sa ngayon, hahayaan ko munang ilabas pa ang natitirang sakit sa puso ko. Well yeah, that's me Def's brother, Spencer Lourd.

--

Happy pagbabasa guise! :)

Vote & Comment! Mua :*

- DAISYSAY

The Girl and The Two BrothersTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang