OPERATÖRE BAĞLANIYORSUNUZ

7: Varoluşsal Yükselmeler

"İyi günler. Anında Yanında müşteri hizmetleri ile görüşmektesiniz. Görüşmelerimiz hizmet kalitesi ve güvenliği adına kayıt altına alınacaktır. İsmim Serce. Size nasıl yardımcı olabilirim?" 

Kayıt ekranını açıp beklemeye koyuldum. Yaklaşık beş saniye sonra hışırtılı bir ses duyuldu. 

"Merhaba hanımefendi." 

Bugünkü son görüşmemdi. Sonra defolup evime gidecektim. Sabah öyle mutsuz uyanmış, gün boyu etrafta öyle garip bir ruh hali ile dolanmıştım ki beni uzaktan şöyle bir gören kaçarcasına önümden çekiliyordu. 

Tabii bu muhtemelen kuş yuvasını andıran saçlarımı taramadığım için de olabilirdi. Görüntüm ürkütücüydü, bunu yalnızca gerçek pasaklılar anlayabilirdi. 

"Ben dün oluşturduğum arıza kaydı için aramıştım. Lütfen bilgi alabilir miyim?" diye sordu karşıdaki adam. 

"Tabii," diye düz bir sesle yanıtladım. "İsminizi ve sipariş kodunuzu alabilir miyim lütfen?" 

Bu sırada Radar Rafet arka masamdaki görüşmeyi dinlemeye başlamıştı. Derin bir nefes verdim...

"Kaydınızı inceledim Orhan Bey. Ürününüz şu an bakıma alınmış ve size en geç 24 saat içinde dönüş yapılacak. Teknik ekibe iletmemi istediğiniz herhangi bir mesajınız var mı?" 

"Teşekkür ederim Serce Hanım," dedi telefonun diğer ucundaki adam. "Başka bir konu yok. Yalnızca konunun acil olduğunu iletirseniz sevinirim." 

"Tabii efendim," diye sakince yanıtladım. "Buraya not düşüyorum. Herhangi bir problemde bize tekrar ulaşabilirsiniz. Seve seve yardımcı olacağız." 

"İyi günler."

"Size de." 

Telefon kapandı. Kapanmadan önce kendisine fazla yardımcı olamasam da muhtemelen nezaketim yüzünden düşük puan vermek istemeyen adam benim için 8 puan tuşladı. Böylece listedeki adım 2.sıraya yükseldi. 

"Ve gün kapanır..." diye mırıldandım derin bir nefes dudaklarımdan dışarı süzülürken. 

Kulaklığımı çıkardım ve mikrofonu kapattım. Kayıt ekranına bakarken zihnimden geçen düşünce yüzünden kaşlarım hafifçe çatılmıştı. 

Ceyhun bugün beni aramamıştı. 

"Aramasın da zaten," diye fısıldadım kendi kendime. Çenemi dikleştirmiş, savunma güdümü devreye sokmuştum. Eğer arasaydı ona bu kadar nazik davranıp davranamayacağımdan pek de emin değildim. 

Radar Rafet yan masamdaki görüşmeyi dinlemeye başladığında eş zamanlı olarak arkamdaki bilgisayar masasında oturan Salih bana seslendi. Gergin hissettiğim için şu an hiç kimseyle muhatap olmak istemesem de mecburen başımı geriye çevirdim.

"Serce! Baksana bir." 

"Efendim?" 

Çocuk mikrofonunu kendinden uzaklaştırıp bana doğru yöneldi. "Burada biri var. Seninle görüşmesi gerekiyormuş.

Şaşkınca, "Ne?" diye sordum. 

Salih, görüşme kaydı devam ettiği için sabırsızca konuştu. "Sana aktarmamı istiyor. İsmi Ceyhun. Ama sistemde görünmüyorsun şu an! Çabuk ol." 

Saate baktım. Mesai saatim beş dakika önce bitmişti... Her zamanki gibi diğerlerinden daha pratik davranmış ve doldurmam gereken kayıt raporu sayısını biraz daha erken bitirmiştim. 

Yine de bu Ceyhun'un son beş dakika kala beni aramış olduğu gerçeğini değiştirmiyordu...

"Bitti benim mesaim," diye cevapladım. Sesimin soğuk çıkmasına engel olamamıştım.