Kahit Kunwari

36

Mabilis kong sinuyod ang paligid. Damn, ako na lang pala ang nandito. Nagulat ako nang pumasok ang workmate ko na si Ashley.

"Huy, uwi na. Tama na yan." Aniya at lumapit sa akin. Tiningnan ko ang desktop ko. Konti na lang ang natitirang trabaho na kailangan kong gawin. Just five minutes more. Tiningnan ko ang wrist watch ko at nakitang 10pm na.

After a few minutes, I quickly organized all the things on my desk. Sinilip ko ang phone ko at nakitang may ilang texts at tawag mula kay Caleb. Napangiti ako. I have this attitude na hindi talaga ako sumusulyap sa phone ko during work hours. Nakasilent din iyon, lalo pa na marami akong kinailangan na tapusin ngayong araw. I turned off my pc and locked my drawer. I saw the frame I just got from Caleb. It's my picture that he posted on Ally's wedding. I have another copy of this too above my bed. Pinalakihan talaga ni Caleb.

Hindi ko na inabalang buksan ang mga mensahe niya at diretsong tinawagan siya. I miss him so much. He's still outside the country. He had to meet a lot of people that wants him as their engineer. Yeah, that's my man. 4 hours ang difference ng oras doon kaya naman it's still 6pm there.

"Hello, I'm sorry I had to finish a lot of works. Pero pauwi na 'ko. I miss you."

"You didn't bring your car right? I called Gio. He'll pick you up. It's late love. I think he's already outside an hour ago." Mabilis naman akong kumilos nang marinig ko iyon. Si Caleb talaga! Nakakahiya kay Gio. At an hour ago pa siya nandoon sa baba? Oh my God, he didn't even leave a message.

"Get home safe, okay? I miss you more." Matapos kong magpaalam dahil may kailangan pa siyang gawin ay sumakay na ako sa elevator.

Nang makababa ako ay nakita ko nga ang pamilyar na sasakyan sa tapat lang ng company. Mabuti at hindi siya pinaalis d'yan? Sabagay, gabi naman na.

He immediately went out of his car when he saw me. Mabilis akong ngumiwi at nagkamot ng batok.

"Uh, sorry hindi ko alam na susunduin mo ko promise!" I defensively said. Natawa naman siya matapos bumuntong hininga.

"Gagong Caleb 'yun, hindi humingi ng pabor Grae. Inutusan ako. Buti nalang on the way ako kanina kaya dumiretso na ko dito. Alam mo kung anong sabi niya?" Natawa ako sa hitsura ng mukha niya. Mukha siyang kawawa dahil inutusan ng isang Caleb Zane.

"What?" I chuckled and waited for him to answer me.

"Secret, Grae. Baka masuntok ako pag-uwi." Aniya at binuksan na ang front's seat.

"Palong palo magtrabaho palibhasa,tsk tsk." Siya habang inaayos ang seat belt niya.

"He loves his work so much." Komento ko kaya napatingin siya sa akin habang ini-start ang kotse.

Mabilis siyang tumawa at umiling. Kunot noo ko siyang tiningnan kahit nakafocus lang siya sa daan.

"Wala nang mas mahal pa yun kung ikaw ang usapan. Kung alam mo lang. Naks, kilig ka?" I gave him a sour face and later on laughed with him.

"Yes there. No move it a bit to the left. Where are the gifts?" I look around and saw those on the end of the stairs. Matapos kong makita ang final look ng Christmas tree ay tumungo ako para kunin ang mga iyon.

"Ate what about the lights?" Lumabas naman si Mama sa kusina.

"You can continue that later, ladies. Hapunan na." Si Mama at sinubukan na tulungan ako sa mga regalo na ilalagay sa ilalim ng Christmas tree.