...
Yürüyerek evin önüne kadar geldik."Harleen,Mike'ın sana bunu yapacağını söylemeliydim,özür dilerim.""Sorun değil,söylemene izin vermeyen bendim."" Neyse,ben gideyim artık.""Görüşürüz.""Görüşürüz."Eve doğru yürümeye başladım.
HARLEEN'DEN
Kapıyı açmadan önce Pamela'ya son bir kez baktım.Görmediğini bildiğim halde ona minnettar bir şekilde gülümsedim. Hayatımda ilk defa bir arkadaşım olmuştu.İLK DEFA."Huh,başlıyoruz."Eğer annem benim bu halimi görürse paramparça ederdi. Daha da kötüsü eğer babam görürse muhtemelen beni yaşatmazdı.Yavaşça kapıyı açtım ve annemin beni öldürecekmiş gibi bakan yüzünü gördüm. Çenemden tutup duvara yasladı"Gece gece sokakta ne işin var Harleen?"Sesi yüksek değildi ama hesap sorduğu da sesinin tonundan belliydi.Beni her an öldürebilirmiş gibi bakıyordu ki gerçekten her an öldürebilirdi."Lütfen beni bırakır mısın anne?""Neden bırakıyım Harleen?Bu yaptığının da bir bedeli olmalı.""Bana olan sevgisizliğinin de bir bedeli olmalı o zaman."Bunu dememle boğazımı sıkmaya başladı."Ahh!"O kadar güçlü sıkıyordu ki gözümden yaş gelmeye başlamıştı.Tam o sırada körkütük sarhoş olduğu her halinden belli olan babam mutfaktan bize doğru baktı."Ah,işte şimdi yandın Harleen."dedim içimden."N'oluyo ordağ?"Sandalyesinden kalkıp bize doğru gelmeye başladı.Aramızda bir metre mesafe kala annem artık sıktığı için nefes alamadığım boğazımı bıraktı.Bıraktığı anda derin bir soluk aldım.Babam bana yaklaştı ve "Eve neden geç geldin Harleen?Okulun mu uzadı yoksağ?"Sarhoş olduğu için ne yapacağını kestiremiyordum.Birden tokat attı.Zaten ağrıyan burnum iyice ağrımaya başladı, başım dönüyordu ve sanırım dudağım kanıyordu."Çabuğk odanağ Hağleen!"Yaşadıklarımdan yorulmuş bir şekilde –zombi gibi- yukarı çıktım.Tam odamın kapısını açmıştım ki abimin tuvalet kapısını açış sesini duydum.tuvalete doğru yürüdüm ve"Söyledin değil mi?"Annem söylersem 100 dolar vereceğini söyledi,senin rüşvetinin tam 2 katı."Hiçbir şey demeden odama girdim ve kapımı kapattım.Kapıya yaslanıp diz çöktüm ve sessizce ağlamaya başladım.Yaşadıklarımın dışa vurumuydu bu.Tek bir sebepten ağlamamıştım yani.Kapının karşısındaki pencereden Ay Güneş'ten yansıttığı ışığı yüzüme vuruyordu.Uyuyakalmışım.
...
Pencereden gelen Güneş ışınlarıyla uyandım.Saat 6.20."Olamaz!Uyuyakalmışım!İşleri halletmek ve okula gitmek için sadece 40 dakikam var!""Bir saniye!Felix'i balkonda unuttum,ow Felix çok özür dilerim."Balkonun kapısını açtım ve Felix'i dışarı çıkarttım.Mamasını ve suyunu değiştirdim." Çok üzgünüm Felix ama seni dışarıya çıkartamayacağım.Okuldan geldikten sonra gezsek olur mu?"Hızlıca tuvalete gidip yüzümü yıkadım.Hemen üstüme bir şeyler giydim ve aşağı kahvaltı hazırlamaya gittim.Hayatım boyunca annemin hiç kahvaltı hazırladığını görmemiştim.Hep bana hazırlatırdı kahvaltıyı. Kahvaltıyı hazırladım ve bir şeyler atıştırıp evden çıktım.Pamela okula gitmemişse onula okula beraber gidebilirdik.Motorumu onun evine sürmeye başladım.
...
Evinin önüne geldiğimde kapıdan çıkıyordu."Pamela!"Bana doğru döndü,beni görünce ilk biraz şaşırdı,sonra gülümsedi."Okula beraber gidelim mi?""Olur"Birlikte okula doğru yol almaya başladık.
...
"Beni okula bıraktığın için teşekkür ederim.""Lafı bile olmaz sonuçta arkadaşız,değil mi?""Tabi ki."Sohbet ederek sınıfımıza çıktık.Sıramıza otururken Mike sınıfın öbür ucundan"Selam ufaklık !"demesine karşın cevap vermedim ve sırama oturup ders kitabımı çıkardım.
...
Son ders de bitti.Çantalarımızı sırtımıza taktık ve motoruma doğru yürümeye başladık.Hem sohbet ediyor hem de motoruma doğru gidiyorduk."Biliyor musun Harleen,sen sahip olduğum ilk ve tek arkadşımsın."Bunu duyunca istemsizce gülümsemiştim.Birsürü ortak noktamız vardı."Sen de benim ilk ve tek arkadaşımsın."O da gülümsedi konuşa konuşa motoruma kadar geldik.Onu evine bıraktım ve kendi evime gittim.Eve geldiğimde Felix'i gezdirmek için kayışını aldım ve odamdan çıkarttım.Gezdirip eve geldim ve ödevlerimi yapmaya başladım.
4.Bölümde önemli bir olay olacağından olayın bütünlüğü açısından burayı biraz kısa yazmam gerekti ama diğer bölümü yazabildiğim kadar uzun yazıp telafi edeceğim.
