Chasing the Sun (College Series #1)

Chapter 21

I chuckled. "Si Mitzie nga hindi nakapasa, ako pa kaya?"

His eyebrows furrowed. "Don't say that, Sol. Magkaiba kayo. May mga bagay na kaya niya at hindi mo kaya pero may mga kakayanan ka rin na hindi niya magagawa. Don't compare yourself to her."

Napangiti ako sa kanya. Siguro, kung hindi si Duke ang laman ng puso ko, nahulog na ako kay Harvin. He knew what to say every single time. He was always there for me.

"Sayang iyong tatlong taon." Naiiling na saad ko. "Tangina, sayang pagpapaaral sa akin ni Nanay."

He grabbed my hand and gently squeezed it. "You're meant for something greater than being an engineer, Sol."

Tumango ako sa kanya at hinawakan ang kamay niyang nakapatong sa kamay ko. I thanked him... wholeheartedly.

Tumayo na ako at nagsimula sa pagtatrabaho. My day at the shop went smoothly. Kahit papaano ay nakalimutan ko ang nangyari kagabi. Duke told me that he would fetch me dahil hindi niya na ako naihatid kanina.

Isang oras na lang at matatapos na ang out ko. Nakita kong pumasok si Troy sa shop at hawak ang kamay ng isang babae. She was petite. Her skin was fair, and her face was simple. May pagka-chinita at dahil nakangiti ay kita ko ang maliliit at pantay-pantay niyang ngipin. She looked like a K-pop idol.

"Sol, beb!" bati sa akin ni Troy. "Si Chin."

Ngumiti ako nang malaki at nakipagkamay sa kanya. She bit her lower lip shyly while looking at me.

"I'm Solene." Ngumiti ako.

Pinaupo ko sila sa pang-dalawahang mesa at personal na kinuha ang orders nila. Troy looked like he wanted to talk to me, but I didn't give him the chance to say anything. If he was going to apologize for what happened yesterday, hindi na iyon kailangan. I was not anyone's responsibility.

I observed them both. Ang kaninang maamong mukha ni Chin ay nakabusangot sa nakangising si Troy. Parang inaasar pa yata niya ang babae.

Bago sila tuluyang umalis ay nagpaalam silang dalawa sa akin. The innocent and sweet Chin said she'd see me around the campus. Tumango lang ako kahit alam kong hindi ako mag-aaral sa taong iyon.

Nang mag-out ako ay malungkot akong naghintay sa labas. Matatapos na naman ang araw na hindi pa rin ako nakakaipon. Oo, may pamasahe ako pa-Maynila pero hindi ko alam kung saan ko hahanapin si Nanay. I needed more money.

At si Duke.

I sighed. I felt like this wasn't the right time for us to be together. Mahal ko siya pero mas madalas na 'yong sakit at duda kaysa sa saya. I treasure Mitzie so much, but I couldn't stand seeing them together. Para akong madudurog sa selos.

Pumarada ang motor niya sa tapat ko kaya ngumiti ako na parang walang problema.

"Hi!" I greeted him.

Hindi agad niya ako pinaangkas sa likod. Humarap siya sa akin at doon, muli akong nahulog sa kanya. One look, and I was drowning. Ang gwapo niya sa suot niyang white t-shirt at khaki short.

"Puyat ka?" tanong ko sa kanya bago hawakan ang magkabilang pisngi niya. Dahil nakaupo siya sa motor niya ay mabilis kong nagawa iyon.

I kissed his eyes and smiled widely at him. Nakita ko ang pagpapakawala niya ng buntong hininga at pinulupot ang kamay sa bewang ko. He rested his face on my chest.

I caressed his hair. Ramdam ko ang pagod niya pero kahit alam kong hindi ako ang dahilan non, I calmed down. I let him rest in my warmth.

"Nasaktan na naman kita..." I heard him whisper.