[ДУУССАН] Because of You |KTH|

~XVI~

Хөдөлгөж чадахгүй байгаа зүүн гарынхаа хуруунууд руу нүд салгалгүй ширтэн суухдаа, би итгэж чадахгүй байлаа. Ийм хурдан гэж бодоогүй. Хамгийн эцсийн шат гэж бодож байсан мэдээ алдалт ингээд эхэлчихнэ гэж төсөөлөөгүй юмсан. Урьд насандаа ямар гэм үйлдсэн болоод бурхан намайг ингэж шийтгэж байгааг таах гэж оролдоно. Би өөр зүйл хүсээгүй шүү дээ. Хайртай хүмүүстэйгээ ахиад жаахан л хамт байхыг хүссэн. Ердөө л энэ. Надад үлдсэн богинохон хугацааг минь улам бүр багасгаж байгаа бурхныг би харааж зүхэх үү, эсвэл гомдох уу гэдгээ мэдэхгүй байлаа. 

Хэдэн минут өнгөрснийг мэдэхгүй ч зүүн гар минь хорхой гүйгээд байх шиг арзагнаж эхэллээ. Зөөлнөөр хуруунуудаа хөдөлгөхөд энэ удаад болж байв. Нүдээ анин, гүнзгий амьсгаа аваад, саяхан мэдээ орсон гарынхаа араар аль хэдийн хатсан нулимсаа арчив. 

Одоо л ухаантайхан шиг болж эргэн тойрноо харвал би ангид ганцаараа л үлджээ. Бугуйн дах цагаа харвал Жихёны хичээл завсарлахад хэдхэн минут л үлдсэн байв. Тэгэхээр би энд арав гаран минут ингээд суучихаж. Бушуухан газар унасан эд зүйлсээ хаман, цүнхэндээ хийгээд ангиас гарлаа. 

Жихёны ангийн үүдэнд иртэл ашгүй дөнгөж завсарлаж байв. Түүнийг хүлээн, гарч ирэх хүүхдүүдийг нэг нэгээр нь харж байтал Жихён утсаар ярьсаар гарч ирлээ. Намайг ч анзаарах сөхөөгүй хажуугаар зөрөхөд нь гараас нь татан зогсоогоод зөөлөн инээмсэглэхэд тэр над руу гайхсан янзтай харав. Ярьж байгаа зүйлсээс нь үзэхэд Инсол бололтой. 

"Ойлголоо. Ёнжү энд хүлээж байна" гээд утсаа таслан, над руу их л ширүүн хараад "Тэхён амралтын өрөөнд байна гээ биз дээ. Яах гэж энд ирсэн юм" гэхэд нь би инээмсэглэсэн хэвээр 

"Уучлалт гуйх гэж ирсэн юм" гэхэд Жихён 

"Юунд?" хэмээн буруу харан, тоомжиргүй асуухад нь би түүний гараас татан, хүн багатай коридорт ирэв. 

Тэгээд "Жихёнаа, хашгирсанд уучлаарай. Тэр үед өөрийн ухаангүй байсан болоод л тийм тэнэг үйлдэл хийж байхгүй юу. Намайг уучилж болохгүй гэж үү" гээд хошуугаа цорвойлгон хэлэхэд Жихён 

"Чи яасан болоод өөрийн ухаангүй байдаг юм" гэхэд нь би 

"Үнэндээ тэр үед Тэхён надад үерхье гэж хэлсэн юмаа" гээд гэм хийсэн аятай доош хараад "Тийм зүйл гэнэт сонсчихоод цочирдохгүй байна гэж үү? Гэтэл Жимин та хоёр орж ирээд ичсэндээ болоод яахаа мэдэхгүй тэнэг юм шиг л болчихсон байсан. Яг ганцхан удаа намайг уучилж болохгүй гэж үү" гээд аль болох өрөвдөлтэй царай гарган хэлэхэд Жихён санаа алдан