"အထက္တန္းတုန္းကလား? တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့လား? ဝိုး.... ဒါမွမဟုတ္
ဟိုးအလယ္တန္းတက္တုန္းကတည္းက ဒီge ge ကို မ်က္စိက်ေနခဲ့တာလား?"

သူဆက္ေျပာေလေလ ပိုပိုၿပီးစိတ္ေတြတက္ႂကြလာေလပဲ။
"ငါမွတ္မိသေလာက္ေတာ့ အလယ္တန္းတုန္းက ငါတို႔ရဲ႕ဆက္ဆံေရးက သာမန္ပါပဲ။ အထက္တန္းမွာေတာ့ ငါတို႔ပိုၿပီးေပါင္းျဖစ္သြားၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး အရမ္းတြဲမိသြားတာလဲ? မင္းရည္ရြယ္ခ်က္႐ွိ႐ွိနဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ဘူးမလား?"

"ဟင္လို႔...... ေျပာစမ္းပါ။ က်န္းေ႐ွာင္ခ်ီး နည္းနည္းေလာက္ေတာ့ ျပန္ေျဖပါဦး!"

က်န္းေ႐ွာင္ခ်ီးတစ္ေယာက္ ေဒါသထြက္လြန္းလို႔ အရမ္းေတြေလာင္ၿမိဳက္ကာ အသားေတြေတာင္ တဆတ္ဆတ္တုန္လာတယ္။ ခ်ံဳးသာ့ဖန္းရဲ႕စေနာက္စကားေတြကလည္း ပိုပိုျပီးျပင္းထန္လာတယ္။ ေနာက္ဆံုး သူ အခန္းထဲ ဝင္ေျပးကာ တံခါးကိုလည္း ဘန္းခနဲျမည္ေအာင္ ပိတ္ခ်လိုက္တယ္။ ခ်ံဳးသာ့ဖန္းတစ္ေယာက္သာ အျပင္မွာမတ္တပ္ႀကီးက်န္ေနခဲ့ေတာ့တယ္။

"မင္းအေပါက္ကို ပိတ္လိုက္ေတာ့"
က်န္းေ႐ွာင္ခ်ီး အထဲကေန ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္။
"မင္းလို ေစာက္ရမ္း ေစာက္ျမင္ကပ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ေကာင္မ်ိဳးကို ဘယ္သူကႀကိဳက္မွာလဲ!!"

တံခါးပိတ္လိုက္တာဟာ ျပင္းထန္လြန္းလုိ႔ ခ်ံဳးသာ့ဖန္းရဲ႕ႏွာေခါင္းေတာင္ တံခါးနဲ႔ေဆာင့္မိေတာ့မလို ုျဖစ္သြားရတယ္။သူ႐ႈံ႕႐ႈံ႕မဲ့မဲ့ ျပံဳးလိုက္ကာ တီးတိုးေရရြတ္လိုက္တယ္။
"ငါကစိတ္ဆိုးဖို႔ေကာင္းမွန္း ျမန္ျမန္ႀကီးသိသြားတာပဲ ဟက္ဟက္"

က်န္းေ႐ွာင္ခ်ီးဟာ အခန္းထဲမွာ ပုန္းေအာင္းေနရင္း သူ႔ကိုလံုးဝလ်စ္လ်ဴ ႐ႈထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္သူလည္း လက္ကိုခါးေနာက္ပစ္လို႔ ဧည့္ခန္းထဲ ဟိုေလ်ွာက္ဒီေလ်ွာက္ ေလ်ွာက္ေနလိုက္တယ္။ သူ က်န္းေ႐ွာင္ခ်ီးအိမ္ကို အေခါက္ေပါင္းမနည္း လာဖူးေသာ္လည္း ဒီတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ ခံစားခ်က္က အရင္နဲ႔မတူသလိုပင္။ ေတာအုပ္အပိုင္စားရထားတဲ့ ျခေသၤ့တစ္ေကာင္လို ေမာ္ႂကြားလ်က္ အိမ္အႏွံ႔ ေလ်ွာက္ၾကည့္ကာ ဟိုထိ၊ဒီထိနဲ႔ပါ လိုက္ကိုင္ၾကည့္ေနမိတယ္။

The Generous Poor With Really Stingy (MM Translation)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora