Βι. POV
Πήγα στον καθρέφτη να δω αν έχω αντανάκλαση.
Τίποτα...Τζίφος.
Ξανακοίταξα πιο καλά είδα μια νεαρή μικρή.Τα μάτια της πράσινα και τα μαλλιά της πιασμένα σε πλεξουδες,φορούσε κάτι κίτρινες καλτσοδετες και ήταν πολύ διαφορετική από ότι τη θυμάμαι....
Η Καθι,κρατούσε το αναπηρικό καροτσάκι του Ντέιβ.
-Αυτος ο Σεθ πάντα μπλέκεται στα πόδια μου.
-Γκουυυχ
-Τροπος του λέγειν
-Γιατι πάντα φέρνεις το θέμα στη συζήτηση...;
-Αυτος ευθύνεται....
-Αυτος είναι με την Αιμυ Ντοναβαν...
-Μου κάνει για την ώρα....
-Για την ώρα;
-Ποτε δεν θα την ξεπεράσω Κάθι...
Σφίχτηκε το στομάχι μου...Έπρεπε να με ξεπεράσει ,εγώ δεν ήμουν παρά ένα φάντασμα των περασμένων αναμνήσεων για αυτόν....
Αλλά για τον Σεθ....Άστο....τίποτα δεν έμεινε....Έφυγα,μακάρι να μπορούσα να φύγω από το Φιντσμπερ,μακάρι να μπορούσα να δω τη μητέρα μου.
Ντέιβ POV
Καμιά φορά με εκνευρίζουν αφόρητα.
Τι να πω,άκουσα κάτι έτυχε στον Ζακ....κάτι άσχημο....
-Τι έγινε;
Ρωτάει η Καθι με θλιμμένα μάτια
-Ο Ζακ λένε μπήκε ανάμεσα σε μια διαμάχη με πυροβολισμούς...
-Αυτο στο πάρκο λες;
-Πες μου την αλήθεια Κάθι....
-Η αλήθεια είναι ότι σε αγαπωωω...
Αυτό φοβόμουν....την κοίταξα απλά και είπα:
-Πάμε σπίτι.
-Μετά από όλα αυτά;αυτό έχεις να πεις;Πάμε σπίτι;....
Δεν θα μπορούσε κάποιος άλλος να το κάνει αυτό που έκανε αυτή για εμένα είναι η αλήθεια....Όμως η ανάμνηση της ζωής μας με στοιχιωνε ακόμα.
-Εδω μου αρέσει πολύ.
-Μαλιστα πάω μόνος μου τότε....
-Περιμενε....
-Τι;
-Ερχομαι....
-Εχω τον οικονόμο μου...
-Και εγώ είμαι ακόμα γκουβερνάντα από ότι φαίνεται....
-Ασε παρακαλώ καλύτερα να έρθεις στο θέατρο Μπουρλεσκ.
-Μην μου κάνεις εμένα τέτοια....
-Αντιο....
Έμεινα πάλι μόνος μου,δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό στην Κάθι.... είναι διαφορετική από όλες τις άλλες.
Μ- Τι λες, αδελφέ; Λόγια τρελής που είδε, λέγει, τον Δραξάν ν' ανεβαίνει στο φρούριο
Α- Δεν ήταν τρελή η γυναίκα που τον είδε, είπε σιγά η Αλεξία. Ήμουν εγώ.
Μ- Εσύ; Και πώς τον είδες; Και γιατί δεν είπες το σύνθημα;
-Κ Ήταν μαζί μου, αποκρίθηκε ο Κωνσταντίνος, και το σύνθημα δεν το γνώριζε.
ΝΙΚ- Γιατί λοιπόν δεν ήλθες εσύ, Κρηνίτη, αντί να στείλεις ένα κορίτσι; αναφώνησε ο τουρμάρχης που γύρευε και καλά σε άλλον να ρίξει το λάθος.
ΛΙΑ
Πλάγι στον Κωνσταντίνο γονάτισε η Αλεξία,και σιγαλά ακούμπησε το χέρι της στην καρδιά.
Και γυρνώντας στον Κωνσταντίνο το βλέμμα της, βαρύ από δάκρυα βασταγμένα και από αγάπη:
Α- Θα τον δώσομε, είπε, μαζί εσύ κι εγώ...
Ο Κωνσταντίνος δε βάσταξε περισσότερο. Σηκώθηκε μεμιάς, βγήκε στο διάδρομο, ακούμπησε στον τοίχο και ξέσπασε στα κλάματα, με το άγριο εκείνο ξέσπασμα του δυνατού άντρα που δεν κλαίγει ποτέ. Ο Νικήτας τον είχε ακολουθήσει και, όρθιος κοντά του, τον κοίταζε άφωνος, ανίκανος να παρηγορήσει λύπη που την ένιωθε τόσο μεγάλη. Λίγο όμως βάσταξε η αδυναμία του
Ένα λεπτό έμεινε ο Κωνσταντίνος σαστισμένος.
Κ- Δεν καταλαβαίνω! είπε.
YOU ARE READING
Can You See Me?
RandomΟ Σεθ είναι ένα παιδί που μία ζωή είναι σε ανάδοχες οικογένειες,μα η ζωή του αλλάζει όταν πάει στο ιδιωτικό λύκειο Φίντσμπερ και γνωρίζει την Βάιολετ Μπένετ.Κάτι περίεργο υπάρχει όμως σε εκείνη και τη συμπεριφορά των σημαθητών του.
