PROLOGUE

36.3K 693 35
                                    

"Ma'am Alex pinapasabi po ni Sir na bilisan niyo po at siguraduhin mo pong di ka ma le-late sa klase" sabi ng isa sa katulong namin.

Dahil sa narinig ko dali dali akong nag-ayos ng sarili ko at bumaba agad pupunta na sana ako sa garahe upang pumasok ng pigilan ako ni Nay Lenna. Mayordoma ng mansion at isa sa nag-alaga sa akin dito sa loob ng mansion.

"Teka nga lang, XanXan sino nag sabi na pwede ka umalis ng bahay na ito ng hindi kumakain ng agahan" sabi ni Nay Lenna sa akin habang nakatayo sa harap ko na nakapameywang

Si Nay Lena talaga lagi nalang akong ginagawang bata hmmmpp -,-

"Nay Lenna sorry po but I need to go in school. I'm in hurry kundi patay nanaman ako nito kaya pasensiya na po Nay aalis na po ako bye po" at hinalikan siya sa pisnge sabay pasok sa kotse ko at mabilis na pinaandar ito

"Abah bumaba ka jang bata ka" rinig kong sigaw nito. Sorry po talaga Nay pero need ko na talaga.

"Sorry Nay Lenna pero di ako pwedeng ma late" Sabi ko na lang  habang nag d-drive ako

Yeah she's my Yaya and if you ask were my family is? They died in a car accident when I was 15 and 5years na din ang nakalipas, mula nang maulila ako sa mga magulang ko.

After a few minutes nakarating narin ako sa school at mabilis tumakbo papunta sa classroom ko, and luckily wala pa si Prof.

"Hey best aga mo yata ngayon." ngiting sabi ni Maxine sa akin sabay upo sa tabi kong upuan

"You know di ako pwedeng ma late Max" tamlay kong sabi sa kanya. Panong di ako matatamlay ih wala akong kain mula kahapon kasi nga sinaktan nanaman ako ng magaling kong asawa. Uuwi lang naman yun para saktan ako ehh

"Takot ka parin ba sa kanya hanggang ngayon Lex?" She ask. Napairap na lang ako sa kawalan

"Obviously Max" sarcastic kong sabi sa kanya

"3years of sacrifices Lex you should need to give up and make yourself free and happy again Lex kasi hindi sa lahat ng oras iintindihan at hahayaan mo na lang siyang saktan ka. Hanggang kailan ka ba matatakot jan sa asawa mo haa kaloka ka Lex" may bahid ng pag-alala sa boses na sabi ni Max isa siya sa kaibigan ko wala dito ang tatlo kasi nasa ibang school sila.

Pakikilala ko pala si Maxine sa inyo. Siya si Maxine Reyes baliw kung kaibigan pero mas baliw yan pag magkasama sila ni Tricia.

"Di ko siya kayang iwan Max at alam mo ang rason ko" I said

Nag-usap lang kami tungkol sa buhay ko ng biglang dumating si Prof

"Good Morning Class" ngiti niyang sabi sa lahat except me. Kasi ng dumapo ang tingin niya sakin bigla nalang nawala ngiti niya.

"GOOD MORNING SIR" they said in unison hyper ng classmates ko pag dating kay Prof.

"By the way how's the vacation" he ask

"Fine sir" sabay na sabi nila

Well for me, is not fine buong vacation lang naman is nakatunganga ako sa mansion, at minsan naman ay--- haysss never mind as long as buhay ako ayos na yun.

Buhay nga ako pero parang patay naman, "Mom, Dad I really miss you both" sabi ko sa isip ko

Di ko na malayan na tumulo na pala ang luha ko naiisip ko nanaman kasi sila.

"MISS HACIVA" rinig kong sigaw ni sir mula sa likuran, napaupo naman ako ng maayos ng marinig ko ang sigaw ni Sir.

"Y-yes Sir?" I ask tapos nauutal pa ako. Takot kasi talaga ako kay Prof sa kanya lang naman ako takot

"Are you with us?" Sabi ni Sir sa akin. Halata mo talagang galit siya ih.

"Of course Sir" pilit na ngiti kong sabi

By the way I'm third year college and I'm 20years old taking Business Management in SILVESTRE UNIVERSITY (S.U)

Nag start na mag discuss si Prof. Minsan nag tanong siya sa akin na nasasagotan ko naman.

"Okay Class Dismissed" rinig kong sabi ni Sir, nagsigawan naman ang mga kaklase ko kasi lunch time na

Naayos ko na ang mga gamit ko at aalis na sana ako I mean kami ni Maxine ng tinawag ako ni Sir.

"Miss Haciva go to my office now" he said at lumabas na ng room

Hayss just get ready Lex, di pa naman ako nakakain kagabi kasi nga diba sinaktan niya ako, kanina naman hindi kasi need ko na pumunta dito.

"Ayos ka lang? Gusto mo ba samahan kita?" Sabi ni Max sa akin

"Yeah I'm fine and no need to come with me Max, mauna ka na lang" tapos binigyan ko siya ng pilit na ngiti. Kasi sa totoo lang kabado ako, alam ko namang sasaktan ulit ako non

"Hintayin na kita sabay na tayo kumain" sabi ni Max sa akin.

"No need Max I'm fine go to canteen and make your lunch na don't worry I'll be fine" pangungumbinsi ko sa kanya

"You sure?" She ask again, makikita mo sa kanya yung pag aalala but hell mas lala lang yung galit ng isang yun pag sinama ko si Maxine

"Yeah I'm sure, I gotta go baka kasi alam mo na" I said and fake my smile woohh kaya mo yan Lex sanay ka na diba.

"Take care"nag alala niyang sabi at niyakap ako.

"I will, thank you" sabi ko sabay yakap din sa kanya

Pumunta na ako sa office niya I knock 3times at pumasok na.

Bumungad agad sa akin ang malakas na sampal mula kay Prof. or should I say Euan Silvestre

"Ginagalit mo ba talaga ako haaa ALEXANDRA" galit na galit niyang sabi

Di ko alam kong anong nagawa ko di ko alam wala akong alam di ako umiyak kahit nasasaktan ako sa sampal niya

"Ano nanaman ba ang ginawa kong mali SIR" sabi ko at diniin ko pa ang pag ka sabi ko ng Sir

"Alam kong hindi ka nakikinig sa klase ko at sino nanamang iniisip mo ang walang kwenta mong mga magulang" sigaw niya sakin for almost 4years naming pagsasama lagi nalang niyang pinapamukha sa akin na walang kwenta ang parents ko.

Yeah were married for almost 4years one year after my parent died pinakasal kaming dalawa. Kasi close ang parents ko and parents niya, at di ko makukuha ang mana ko pag hindi natuloy ang fixed marriage na ito ganon din siya, at oo ang school na ito pag mamay-ari niya.

Pero mas mayaman ako kaysa kay Euan but still di ko hawak lahat hanggat di kami umabot ng Sampung taon 5years na pag titiis pa bago kami mag hiwalay, kaya ko namang hiwalayan siya but I can't co'z I love him more than anything kaya gagawin ko lahat mahalin niya lang ako.

"Euan naman wag mo naman idamay parents ko dito" naluluha kong sabi, oo ang tapang ko pero pag dating sa parents ko ang hinahina ko.

"Why? Are you hurt?" Ngisi niyang sabi, napakagat labi nalamang ako para di ako umiyak sa harap niya.

"Tsk I don't care co'z it's true b*tch" sabi niya sabay tulak sakin "now get out" inis niyang sabi habang tinutulak ako.

Umalis ako sa office niya habang umiiyak dumeretso nalang ako sa canteen to buy some foods at doon ko nalang kakainin pag dating sa favorite place ko.

By the way sikat ako sa school na ito as an archer and volleyball player also a swimmer

Every Intramurals here at University ako lagi ang kalahok ng school namin and lagi akong panalo wala pa akong talo, nakalaban na din ako sa labas ng bansa as Representative ng S.U

Sikat ako sa mata ng lahat, perfect pero walang kwenta naman ako sa paningin ng asawa ko. Mabait si Euan sa lahat maliban sa akin.

He's My Prof Also my Heartless Husband

My Professor Is My Heartless HusbandWhere stories live. Discover now