27-AKLİ DENGESİ YERİNDE OLMAYAN KIZ

124 37 0
                                    

Ben mert, 19 yaşındaydım bu olayı yaşadığımda. Kendi evime çıkmıştım, normalde yurtta kalıyordum. Ailem İstanbul da ben ise bursa da yaşıyorum. Birkaç yıl önce yaşandı bu olay. Evime benimle yaşıt gözüken bir kız geldi. Bana içeri girip giremeyeceğini sordu. Ben ise onun annemin bir arkadaşının kızı olduğunu düşünerek gelebilirsin dedim. Hemen bir koltuğa oturdu ve bana bakmaya başladı. Annem, arkadaşlarının kızlarına hep iyi davranmamı ve gülmemi söyler. Annemin sözleri benim için önemli olduğu için, bu kıza da sevimli bir şekil de güldüm. "O kız bana neden sırıtıyorsun sen ?!" Diyene kadar. Hiç dedim. Annemin arkadaşlarının kızları, bana çok saygılı davranırlar, anladım ki bu kız benim annemin arkadaşının kızı filan değil. Hemen tuvalete gitme bahanesi ile annemi aradım.
---------------
Hani ben kendi evime çıktım demiştim ya, annemlerin olan ama onların artık oturmadığı bir eve çıktım aslında. Annemler ben 2-3 yaşındayken Bursada oturuyorlarmış.
--------------
Annem bu kızı tanıyormuş, benim oturduğum evin eski komşularıymış anneleri. Bu kızın babası annesini aldatmış ve kayıplara karışmış. Kızın annesi de bu olaydan sonra aklını kaçırmış. Annesi bir gün dayanamayıp ölmüş. Bu kız daha on yaşında iken ne annesi, ne de babası kalmış. Kız büyüdükçe delirmeye başlamış. Artık her gece elinde bir bıçakla ortalığı geziyor sonra, o bıçak ile yatağa yatıyormuş. Kız bir insan ve hayvan öldürmüş. Akli dengesi yerinde değilmiş. Doktorun verdiği hapları içmiyormuş.

Anneme kapatmam gerek diyerek telefonumu kapatım. "Dışardan seni öldüreceğim!" Diye bir ses geldi. Korktum hemen polisi aradım, beş on dakikada orada olacaklarını söylediler. Her geçen dakika bir yıl gibi geçiyordu. İkide bir telefonuma saat kaç diye bakıyordum. Tam olarak on bir dakika sonra eve varmışlardı. Hemen kapıyı açtım, polisler burada hiç kimsenin olmadığını söyledi. İnanamadım, tam olarak önümdeydi o manyak. Anneme o kızın adını sordum, adı Ellen Small'muş.

Polislere söylediğimde güldüler. Bu kız bir kaç yıl önce ölmüş. Yani bu kızın benim evime gelme ihtimali yüzde sıfır. Peki acaba o kız kimdi? Yoksa kabus muydu? Yoksa ben mi delirdim?

*Sizi ne kadar özlediğimi bilemezsiniz. Yazlıkta yazdığım bölümleri hemen publish edicem. Oylarınızı esirgemeyin, oylarınız için teşekkürler. Bu arada korku ile pek alakası olmayacak fakat sizin için Wattpad'deki beğendiğim kitapları hikâyenin sonuna ekleyecem, beğendiğiniz kitap olursa okuyabilirsiniz. Şimdiden teşekkürler.*

Kitabımı oylamayı ve yorum yazmayı unutmayın, seviliyorsunuz.

KORKU HİKÂYELERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin