Quads 2: When You Come Home (ON-HOLD)

Chapter 5: Coming Home

ZANDRA

And the blood will dry

underneath my nails
and the wind will rise up
to fill my sails
so you can doubt
and you can hate
but I know, no matter what it takes

Nandito kami ng mga bata sa music room ni Walter. I am playing the piano while singing. Nasa tabi ko lang ang apat at nakikinig sa akin.

I'm coming home

I'm coming home
tell the world I'm coming home
let the rain wash away
all the pain of yesterday
I know my kingdom awaits
and they've forgiven my mistakes
I'm coming home
I'm coming home
tell the world I'm coming...

Masaya ako kasi may music room pala si Walter dito. Isa kasi akong music lover. And now, I am sharing my passion to my children.

Still far away

from where I belong
but it's always darkest
before the dawn
so you can doubt
and you can hate
but I know, no matter what it takes

Tanggap ko na na mga anak ko sila. Pero di ibig sabihin na tanggap ko na asawa si Walter. Hindi pa. Kasi hanggang ngayon di ko pa rin siya maabsorb ng buo. Magulo ba?

I'm coming home

I'm coming home
tell the world I'm coming home
let the rain wash away
all the pain of yesterday
I know my kingdom awaits
and they've forgiven my mistakes
I'm coming home
I'm coming home
tell the world I'm coming...

Gaya nga ng sabi sa kanta, Im coming home. At ngayon, bumabalik ako para sa mga anak ko. Di ko maintindihan bakit ganito ako sa kanila. Alam ko may kinalaman to sa past ko.

I'm coming home
I'm coming home
tell the world I'm coming home
let the rain wash away
all the pain of yesterday
I know my kingdom awaits
and they've forgiven my mistakes
I'm coming home
I'm coming home
tell the world I'm coming... home

Matapos kong tumugtog ay nagpalakpakan sila. Nag-uunahan naman sila sa pagpapaturo sa akin paano tumugtog ng piano. Masaya ko naman silang tinuruan. Namana ata nila ang pagkahilig sa music kasi mabilis silang natuto. Sabi sa akin ni Walter, na ang pagiging music lover ko lang ang di ko nakalimutan. Ang sosyal naman nun. Itinigil ko lang ang pagtuturo sa kanila nang may nagdoorbell. Ako na ang pumunta. Pinagpahinga daw kasi ni Walter ang mga katulong.

"Hel—" naputol ang dapat sabihin ng makita niya ako. Lumaki din ang mga mata niya. Bakit ba ganyan ang laging reaksyon nila kapag nakikita nila ako? Ano ako?! Multo?!

"S—so t—totoo yung s—sinabi nila na b—buhay ka pa? Its... Its a miracle! You indeed return! Itatakas mo na ba ang bata sa asawa mong makati pa sa Makati? Gusto mo tulungan kita? Alam mo naman na dati pa na ayokong masaktan. Tama na yung taon na pinagdurusa mo. Kahit pinsan yun ng asawa ko, kampi pa rin ako sayo." nagtataka naman ako sa sinasabi niya. Ano bang pinagsasabi ng babaeng to?