Kaçırılmadan Sonra

146 97 71
                                    

Alper'den

Türkan evine girip kapıyı ardından kapattıktan sonra eve girdim. Ancak her yer adeta dağılmıştı. Sanki eve birileri girmişti sonra Mehmet'i aradım ama evi düzgün ve derli toplu bıraktık dedi. İçime Bi kurt düşmüştü acaba biz evde yokken eve birileri mi girmişti! Bu zamana kadar sadece filmlerde görmüştüm bu sahneyi. Ev dağınık eşyalar her yerde ya eve hırsız girmişti yada birileri gerçekten kötü bir şaka yapmaya çalışıyorlardı. Acaba neler dönüyordu.

Salona doğru ilerledim ama içimde garip bir his vardı tarif edemediğim bir his insanı bir anda gıcık eden sinir bozucu bir adrenalin ve heyecan hissi.

En son hatırladığım şey ise birinin kafama bilmediğim bir cisimle vurduğuydu sonrası ise tamamen karanlık.

Gözlerimi açtığımda her yanım dayak yemiş gibi ağrıyordu. Gerçi zaten dayak yemiştim ama her şey çok silikdi. Elimi başıma götürdüğüm zaman başımda çok şiddetli bir ağrı baş gösterdi. Elimi başımdan çektim ve kanamanın durduğunu farkettim. Çünkü hiç bir sıcaklık hissetmiyordum sanki bütün hislerimi kaybetmişim gibi hissediyordum. Burası neresiydi, ben neredeydim. Burası neden bu kadar karanlıktı. Gece miydi gündüz müydü hiç bir şey belli olmuyordu. Gözlerimin karanlığa alışması için biraz bekledim. Gözlerim karanlığa alıştığı zaman daha ilginç olan bir şey fark ettim. Burada sadece ben yoktum ve yanımda şu anda adeta bir gölge gibi bir şey dikiliyordu. Ne olduğunu bilmediğim için korktum. Sonra bana elini uzattı korkuyordum neden burası bu kadar karanlıktı ve bu gölge gibi olan cisim neydi ve neden bana elini uzatıyordu.

Korkuyordum ama bir yandan da merak ediyordum. Sen kimsin acaba bana söyler misin dedim o karanlık gölgeye doğru.

"Benim adım zubeadır ama sen bana Zübeyir diyebilirsin Alper"di.
Peki Zübeyir sen kimsin dedim. Ben cuma gününün cin kralıyım. Benim görevim aşk ve iki insanı bir araya getirmek ve ben seni onun gerçek yüzünü görmen için kaçırdım.

İyi de benimle ne yapacaksın zaten biz onunla karşı komşuyuz. Zaten yüzünü görüyorum her gün. Bu arada Zübeyir eğer sen cinsen beni kim kaçırdı. Benim emrimde bulunan bazı insanlar var seni onlar kaçırdı çünkü onlara ben emrettim seni kaçırmalarını. Yarım saat sonra Türkan buraya gelecek ve seni alıp buradan götürecek ancak bir şartla sana gerçek yüzünü gösterecek yoksa buradan çıkmana izin vermem.

"Peki ya o gerçek yüzünü şimdi göstermek istemezse o zaman ne olacak."dedi Alper. O zaman himayemdeki 2 cini ikinizin odasına nöbetçi gibi dikerim çıkmak istediğinizde izin vermezler engel olurlar. Ve onları sadece siz görebilirsiniz ev arkadaşlarınız göremez. Anlaşıldı mı Alper aladağ.

Anlaşıldı anlaşılmasına da onun gerçek yüzünü nasıl göreceğim peki.

Onu biraz sinirlendirmen gerekebilir. Eğer gerçek yüzünü görmek istiyorsan onu kıskandırmak zorundasın yoksa hiç bir zaman mutlu olamazsınız Alper düşünsene en sevdiğin kız hatta aşık oldum dediğin kız senden sır saklıyor bunu düşün o sırrı çöz Alper o sırrı çöz.

Türkan'dan

Yoldaydım ve rüyada gördüğüm yere doğru gidiyordum ilk dönüştüğüm yere umarım Alpere bir şey olmazdı.
Eğer Alpere zarar geldiyse ben yaşayamazdım. Kimin kaçırdığını da bulamamıştım zaten. Sinirliydim hani eğer arabada olmasam dönüşüp de giderdim onun yanına. Ormanın kenarına kadar gelmiştim ve yol burada bitiyordu. Artık ya yürüyecekti ya da dönüşüp o şekilde gidecekti. Ama ben daha Alpere gerçek yüzümü gösteremezdim. Ya benden korkarsa o zaman ben ne yapardım.

Ama bu düşünceler beni dönüştürdü kendimi yine kurt formunda buldum. Bu nasıl olmuştu onun karşısına bu şekilde çıkamazdım. Ormanda kurt formunda koşmaya başladım 2 dakikaya o eve yakın bir yerde yeniden insan formuna döner ondan sonra çıkarım karşısına diye düşünüyorum. Artık eve yaklaştım Bi çalılık vardı evin yakınında oraya gelip tekrardan insan formuna dönüştüm. Bu o evdi bundan emindim. İçeriye girdiğim zaman içimi değişik bir korku kapladı, neden olduğunu pek umursamadım. Sanki takip ediliyormuşum gibi hissediyorum.Ve her zaman tetikte olan ben bunu umursamıyordum.

Neler oluyordu Alper neredeydi bulamıyordum. Ve bir ses duydum o an onun sesiydi."Türkan neredesin, Türkan seni göremiyorum. Burası çok karanlık. Bana yardım et lütfen senin yardımın olmadan buradan çıkamam."dedi. Sanki şok geçiriyordum. Onu sesini duyduğum halde bir türlü bulamıyordum.

Sonra başka bir ses duydum bu sefer o ses diyordu ki Alper benim elimde eğer onu gerçekten seviyorsan eğer onu kurtarabilmek için ona gerçek kimliğini göstermelisin yoksa Alperle ölene kadar mutlu olamayacaksınız.

Asuman bana bunu sakın yapmamamı söylemiş olsada Alperi çok seviyordum. Evet kabul ediyorum ona gerçek yüzümü göstermeyi kabul ediyorum. Eğer benden kaçarsa onun peşini bırakacağım ama eğer kaçmazsa onu sonsuza dek koruyacağıma söz veriyorum.

Evet arkadaşlar uzun süre sonra bir bölüm atıyorum. Yaklaşık bir buçuk haftadır İlham gelmiyordu bugün geldi ve direk olarak yazdım.

yağmurlu bir günde aşkı bulmak [TAMAMLANDI] Where stories live. Discover now