W ogrodzie zakwitły czerwone róże
Posągi uroniły łzy radości
Biała Dama wyszła z cienia rozpaczy
Opuściła zimne mury złotej klatki
Wplotła wiosenne kwiaty we włosy
Zdjęła buty zostawiając je pod drzwiami
Poszła boso przez świat
Z melodią ukochanego walczyka na ustach
W altance znalazła magiczną pozytywkę
Była oczarowana jej dźwiękiem
Był i panicz, który chwycił ją za ręce
Zaczęli tańczyć wymarzonego walczyka
Zapominając o Bożym świecie
YOU ARE READING
Serce Białej Damy
PoetrySztuka w każdej formie jest zaskakująca i nieprzewidywalna. Pewnego razu zagubiona duszyczka napisała swój pierwszy wiersz o tajemniczej Białej Damie. Postanowiła poznać samą siebie.
