Biała Dama patrzy
I kroczy mroczną aleją
Wśród śniegu
Drzew bez liści
Z białym kagankiem w ręku
Szuka kolejnej ofiary
By zabrać ją do swego raju
Jakoby posąg biały
Bez serca i uczuć
Bez duszy i dźwięku
A za nią
Pozostaje biała pustka
Z cichnącymi dźwiękami
Nokturnu Chopina
DU LÄSER
Serce Białej Damy
PoesiSztuka w każdej formie jest zaskakująca i nieprzewidywalna. Pewnego razu zagubiona duszyczka napisała swój pierwszy wiersz o tajemniczej Białej Damie. Postanowiła poznać samą siebie.
