Składasz lodowaty pocałunek ziemi
Biała Damo
Spowiłaś ją białą pierzyną
Utulając nas wszystkich do snu
Świece gwiazd nad nami nocą
Towarzyszą nam dniem i nocą
Niczym iskierki w błękitnych oczach
Przepełnione tajemnicą
Podróżują po nieznanych nam zakątkach
Raz są w dolinie
Raz są w krainie zwanej snem na jawie
A powinny być przepełnione radością
Lecz są lodowatym szkłem
Szkłem, które nie chce pęknąć
To twoja wina Biała Damo
Twojego zamarzniętego serca
CZYTASZ
Serce Białej Damy
PoezjaSztuka w każdej formie jest zaskakująca i nieprzewidywalna. Pewnego razu zagubiona duszyczka napisała swój pierwszy wiersz o tajemniczej Białej Damie. Postanowiła poznać samą siebie.
