Biała Dama odstawiła kaganek dusz na stole
Usiadła na skraju łoża z kołysanką na ustach
Posągi w ogrodzie zapadły w sen kamienny
Czekały na pieśń wydobytą z kryształowej wiolonczeli,
Która miała ich wybawic z wiecznego snu
Nagle straciła głos.
Gwiazdy zaczęły śpiewać piosnkę malutkich dzwoneczków
Budząc wszystkich ze snu
W tym dniu narodziła się nadzieja na odzyskanie wolności
Zerwania kajdan wiecznej niewoli pozbawionej uczuć
Wbicia srebrnego sztyletu w lodowate serce
Pani krainy snów na jawie
YOU ARE READING
Serce Białej Damy
PoetrySztuka w każdej formie jest zaskakująca i nieprzewidywalna. Pewnego razu zagubiona duszyczka napisała swój pierwszy wiersz o tajemniczej Białej Damie. Postanowiła poznać samą siebie.
