Sorciere Academy: Bewitched

Sorciere 4: Starlight Courtyard

"Never ever doubt your worth..."

ERIS

Pinanood kong umalis si Shad. I was not really used to call anyone 'Prince'. Wala rin naman sa hinagap ko na makakasalamuha ko ang isang prinsipe. Sumampa sa balikat ni Shad si Willow habang nakatingin sa 'kin. Napansin ko ang pagkinang ng kulay pilak niyang mga mata at nagpakawala ng malambot na ingay.

I didn't know if he was trying to talk to me or what, but I shrugged my shoulders and ignored Willow. Naglakad ako patungo sa direksiyon ng courtyard nang bahagyang matigilan.

Teka? Nakausap ko si Shad? 'Di ba, kasasabi ko lang kanina na imposibleng mapansin ako ng magkapatid na prinsipe? Tapos ipinahihiwatig pa ni Shad na nagkita na kami noon? Saan? Wala akong matandaan. Wala akong masyadong nakakasalamuha kundi ang mga tao sa baryo namin. At malayo ang baryo namin sa palasyo ng Zithea. Nasa dulong bahagi kami ng kaharian kung saan napapalibutan ito ng malawak na kakahuyan.

Nakausap ko si Shad pero parang hindi naman katulad nina Gianna at Faena ang reaksiyon ko. Siguro abnormal talaga ako? Hindi ba talaga ako kinikilig?

Napailing ako. Siguro dahil sa rami ng problema ko, naubos na ang kilig sa katawan ko. Pumasok ako sa isang gate na gawa sa kahoy at bumungad sa 'kin ang malawak na Starlight Courtyard. May dalawang malalaking bahay sa kanan at kaliwa. Sa gitna naman makikita ang malawak na bahay na tinutuluyan ng Headmaster.

Sa gitnang bahagi, makikita ang isang fishpond na may mga lumalangoy na gintong karpa. Even though I couldn't use magic, I could sense it. This courtyard was protected by a powerful magic and I was sure there was an invisible barrier preventing outsiders from coming in here. Pear trees stood on the corners of the courtyard and the willow trees growing this yard also glowed in the night. Naglakad ako sa isang malaking bahay kung saan nagpapahinga ang mga Mistress.

Nakita agad ako ni Mistress Viola na kanina lang ay nakatingala sa kalangitan habang nakaupo sa sahig na gawa sa kahoy.

Ngumiti sa 'kin si Mistress Viola. Although she could control the Dark, she was not ill-mannered nor arrogant and I respected her a lot. "May kailangan ka, Eris?"

Tumango ako. "Pinapunta ako ni Mistress Armina rito. I need to consult something about my silver bracelet tattoo. She sensed a faint magic from here but she can't tell if this bracelet tattoo is special," saad ko. Itinaas ko ang manggas ng robes ko at ipinakita ang silver bracelet tattoo sa kanang kamay ko.

Kinuha ni Mistress Viola ang aking kanang kamay. The sleeves of her white robes swayed in the air as her gray eyes carefully inspected my tattoo.

"Indeed. There is a faint magic coming from here. Where did you get this?" kunot-noong tanong niya nang tumingala sa 'kin.

"This is a memento from my father," sagot ko. Tila nagkaroon ako ng pag-asa.

"Maybe your father used magic to create this. This is the first time I've seen a silver bracelet tattoo. There aren't books for this kind of spell. Maybe it is a protective charm? Or a mark to indicate that you are his child?" hindi siguradong tugon ni Mistress Viola. "Teka. Tatawagin ko sila." Tumayo siya at pumasok sa loob ng bahay. Tila nawawalan ako ng pag-asa na espesyal ang tattoo sa kamay ko.

Lumabas ang mga Mistress sa kanilang silid at tiningnan ang aking silver bracelet tattoo pero hindi sila pamilyar sa mahikang nararamdaman nila. Maging ang mga Masters ng Warlock division ay tiningnan na rin ang aking kamay pero wala ni isa sa kanila ang may kasagutan.

"Maybe we can do a research about that tattoo. We will let you know when we find answers," saad ni Mistress Viola. Marahan akong tumango at pilit itinago ang pagkadismaya. Nagpaalam na ako sa kanila upang bumalik sa Sorciere Courtyard.