My Enemy Is My Stepbrother... :/

Κεφάλαιο 9ο

Φτάσαμε στο σχολείο και μπήκαμε στο λεωφορείο.

Καθίσαμε μαζί με τον Στέφανο και περιμέναμε να μπουν και τα υπόλοιπα άτομα στο λεωφορείο.

Ο Στέφανος μου έκανε νόημα να ξαπλώσω επάνω του και αυτό έξανα.

Έβαλα το κεφάλι μου στο στήθος του και εκείνος άρχισε να μου χαϊδεύει τα μαλλιά.

Την όμορφη αυτή στιγμή διέκοψε η τσιριχτή φωνή της Λιζ.

Γαμώτο!

Λ: Ξυλάγγουρο φύγε από την θέση μου....

Μου είπε με το πι αντιπαθητικό της βλέμμα.

Κ: Από πού και ως πού ''σου'';

Λ: Από την στιγμή που κάθεται εκεί ο Στέφανος, η θέση μου είναι δίπλα του.

Μου είπε με το πιο ειρωνικό της χαμόγελο.

Σ: Κορίτσια δεν νομίζετε πως ίσως πρέπει να πω εγώ ποια θέλει να κάτσει δίπλα μου;

Κ\Λ: Λέγε.

Του είπαμε και οι δύο επιβλητικά.

Σ: Λοιπόν Λιζ, έφυγες.

Ένα χαμόγελο ευχαρίστησης σχηματίστηκε στο πρόσωπό μου και το φρύδι της Λιζ ανέβηκε δυο μέτρα ύψος.

Λ: Γιατί αυτή και όχι εγώ Στέφανε;

Σ: Γιατί έτσι γουστάρω Λιζ, τώρα φύγε.

Της είπε ο Στέφανος με ένα υπερβολικά άνετο ύφος.

Η Λιζ άρχισε να μασάει την τσίχλα της σαν κατσίκα και γύρισε το απαίσιο βλέμμα της στον Στέφανο.

Λ: Καλά Στέφανε, αλλά όταν θα με χρειαστείς εγώ δεν πρόκειται να σου κάτσω.

Είπε η κατσίκα και έφυγε να κάτσει με την κολλητή της.

Ο Στέφανος ήταν υπέροχος τώρα, άρχισα να τον συμπαθώ.

Σ: Αυτό θα το δούμε Λιζάκι...

Σιγοψιθύρισε...

Αφήστε, μαλάκας είναι.

Κ: Γιατί δεν κάθισες με την Λιζ;

Σ: Την έχουμε ξανακάνει αυτή τη συζήτηση πριγκίπισσα.

Μου είπε και μου πείραξε την μύτη.

Κ: Σου έχω πει να μην με λες έτσι...

Του είπα ελαφρώς νευριασμένη.

Σ: Εγώ θα σε λέω όμως, έλα εδώ.

Μου είπε με ένα μικρό χαμόγελο και μου έκανε νόημα να ξαπλώσω στην αγκαλιά του.