Unveiled Destiny

End

"Bukas ang uwi ng unica hija ni Karlos dapat ikaw ang magsundo sa kanya, Kyst." Panimula ni Papa.

"What time? Busy ako bukas maraming meetings."

"Hindi ba pwedeng i-move mo yan anak, fiancée mo yun." Ngayon naman si Mama.

Umiling ako. Mas importante ang mga meetings ko.

"Ingatan mo ang anak namin, Kyst" Bilin ng Mommy ni Kalliste sa akin.

Tumango ako. " Opo, Tita."

"Oh she's here."

Napatigil kami sa pag-uusap ng nang nakita na namin ang anak nila pababa sa hagdan nila, sandali akong napatigil sa muntik pa akong masamid sa sarili kong laway dahil sa itsura ni Kalliste. Yan na ba yung mapapangasawa ko?

Nagkagat dila lang ako para pigilan mapangiti at seryosong nakatingin sa kanya.

"How's my dress?" Tanong niya sa kalagitnaan ng pagmamaneho ko. I looked at her 'tska muling ibinalik ang tingin sa daan. Napapangiti na naman ako.

"It's fine." Sagot ko. Narinig ko ang pagbuntong hininga niya. Buong byahe na akong nakangiti habang nagmamaneho. This is weird.

"Let's go to them, nasa mini bar lang naman sila." Aya ko sa kanya. Matapos bumaba ng bangka.

"I'm going to check my phone first, mauna ka nalang susunod na ako." Wika niya.

Nagdalawang isip muna ako bago ako tumango "Okay, una na ako."

Sinalubong ako ng maingay na tawanan nila. I sat down next to Owen, na katapat si Abigail, she smiled at me but I ignored her. I just took a beer and joined in their story the three girls are enjoying laughing in Owen's jokes and I'm just here waiting for Kalliste. Ano na kayang ginagawa niya bakit ang tagal. Nabalik ako sa katinuan ng may pumulupot na braso sa leeg ko. It's Abigail's arm.

"What are you doing?" Sabay alis ng braso niya sa akin.

"Na miss lang naman kita." Paglalambing niya pa.

Malamig ko siyang tinignan. "Tigilan mo yang ginawa mo, may asawa na ako."

Mapait siyang tumawa. "You're not married yet, Kyst."

"Pwede pang magbago yang isip mo. Hindi bat tayo naman talaga ang ikakasal noon." Aniya pa.

"Hindi kita gusto Abigail simula pa noon, kaya itigil mo na yang kahibangan mo. Dahil hinding-hindi mangyayari yang gusto mo. Mahal ko si Kalliste at alam kong mahal niya rin ako."

mabilis ang pangyayari naitulak ko ng malakas si Abigail at lumapit kaagad kay Kalliste. Tangina nakita niya yung ginawang paghalik sa'kin ni Abigail.

"Huwag kang lumapit sa'kin." Banta niya sa'kin. Nanghina ko ng makitang may luha sa mga mata niya.

"I will explain."

"No! no need to explain I see everything, seeing my man kissing another girl. Bullshit. Ano pang ipapaliwanag mo roon Miliano?" Sigaw niya sa'kin.

"Nakakadiri ka" she said in a cold tone bago ako talikuran at pumasok sa loob ng hotel.

Hindi man lang niya ako binigyan ng pagkakataon na magpaliwag. Para akong sinaksak ng milyong-milyong beses, galit na galit na sa akin si Kallliste. Sinundan ko siya nadatnan kong nagliligpit siya ng gamit niya at palabas kwarto namin.

"Kalliste, please p-please let me explain. H-hindi ko alam na hahalikan niya ako, nagulat ako sa ginawa niya. Please maniwala ka sa'kin." Pagpapaliwanag ko.

"So anong gusto mong sabihin ko? Sige pinapatawad na kita? Ganun ba Miliano? You know nagsasayang lang tayo ng oras dito. Kung may relasyon kayo nung Abigail, sige mag enjoy na kayo hindi n'yo na kailangan magtago. You're a jerk, get out on my way." Wika niya bago niya ako iwan na nakatanga lang dito. Napahilamos nalang ako at ginulo ang buhok ko.

"Kyst," nanlilisik na mata ko siyang tinignan at hinigit sa dalawang braso niya sa galit.

"O-ouch, Kyst m-masakit nasasaktan ako." Reklamo ni Abigail.

"Nakita mo yun! Nakita mo yung ginawa mo? Nagalit siya sa akin iniwan niya ako, dahil sa kadesperadahan mo!" galit na galit na sigaw ko sa kanya 'tska siya itinulak. Nasalo siya nila Desiree.

"Kyst, ano ba babae pa rin si Abigail." Si Owen.

"Wala akong pake" malamig kong tinignan si Abigail, "Ayaw ko ng makita yang muka mo kahit kailan wala kang mapapala sa akin lamayo kana baka mapatay kita." Iniwan ko sila doon at pumunta sa front office.

I called Kalliste so many times pero hindi niya sinasagot kaya lumapit na ako sa isa mga receptionist na nandon.

"May I know which room did Kalliste Herera move to?"

"Sorry Sir, but we are not allowed to mention it to other tourist, unless if that person allowed to tell it. It's for their safety and privacy, again sorry." Nag bow pa siya sa'kin.

"Tangina magkano ba kailangan n'yo sabihin n'yo lang sa akin kung anong kwarto niya!"

"Sorry Sir bawal po talaga."

May mga guard na lumapit na sa akin para awatin ako. "Bitawan n'yo ako!"

"Sige binatawan n'yo na ako ng bahala." Si Owen na papalapit sa akin.

"Sabihin mo sa kanila sabihin nila sa akin kung saang kwarto lumipat sa Kalliste, Owen sige na naman na oh. Kahit magkano ibabayad ko sabihin lang nila sa akin nasaan si Kalliste." I begged.

"Hindi kami ganun Miliano sayong sayo na yang pera mo, nasa rules and regelation namin na kailangan namin protektahan ang privacy ng bawat turistang pumupunta rito." Wika niya na parang na dismaya sa akin.

"Fuck that protect that privacy!"

"Anong gagawin mo?" Tanong sa akin Owen.

Hindi ko siya pinakinggan patuloy lang ako pagpunta kung saan ang mga kwarto nila rito at isa-isa ko iyong kinatok.

"Miliano nahihibang kana. Guard!" sigaw ni Desiree.

Lumapit sa akin ang mga guard at inilabas ako sa loob ng hotel.

"You look so wasted." Ani Desiree.

"Sabihin mo sa akin kung paano pa ako mapapatawad ni Kalliste ha!"

"Magpakalma muna kayong dalawa. Pag usapan n'yo nalang yan bukas." Si Natalie.

And it's been seven months simula nung mangyari ang mga iyon akala ko hindi ko na muling makikita and soon to be wife ko. nagpaimbistiga muli ako sa kanya para lang malaman ko kung saang lumpalop ng America siya naroon.

At ngayon wearing a tuxedo, seeing my wife walking to the aisle, giving her childhood garden wedding dream.

Inabutan ako ni Owen ng panyo, pinamunas ko iyon sa nang gigilid kong mga luha at nilingon si Owen tinapik niya ako at natatawa pa sa itsura ko, matawa siya hanggang sa gusto niya.

Basta ako mapapakasalan ko na yung taong mahal na mahal ko.