Messenger
Todd:
Brad, how are you?
Bradley:
Heto, nakahiga.
Todd:
I mean, kamusta ka?
Bradley:
Pwede ko bang sabihin na galit ako?
Todd:
Wala namang makakapigil sa iyo.
Bradley:
Nonsense rin e. Wala namang may pakialam sa akin.
Todd:
Ako!
Nandito parin naman ako.
Bradley:
Siyempre, iba ka.
Kaibigan kita.
Todd:
Brad.
Bradley:
Yes?
Todd:
May napapansin ka ba sa akin?
Bradley:
You're gay.
Todd:
Tang-ina naman nito oh!
Bradley:
Matagal ko ng alam.
Kung paano titigan si Richard, alam kong may kakaiba sa iyo and its fine with me.
Todd:
Really?
Bakit di ka lumayo o umiwas?
Bradley:
Bakit, wala ka namang sakit ah?
Besides, you're my best friend!
Todd:
I'm sorry.
Bradley:
Don't feel sorry dahil sa nagpakatotoo ka lang.
Todd:
Salamat.
Sorry kasi iniwan kita noong mga panahon na kailangan mo ako.
Bradley:
It's okay.
I understand.
Todd:
Promise, di na kita iiwan ngayon.
Makikipagpatayan ako para sa iyo.
Bradley:
Wag ka munang mamatay okay?
Hahaha.
Todd:
I miss this, Brad.
Bradley:
Ako din.
Todd:
Please, pumasok ka bukas. Kilala ko na kung sino ang mga gumawa sa iyo nito.
Bradley:
Salamat, pero ayoko nang lumaki pa ang gulo, Todd.
Todd:
Kapag di tayo lumaban, patuloy lang nilang gagawin iyon.
Seen
YOU ARE READING
Cheer Up, Bradley! (Completed)
Teen FictionCheer Up, Bradley! By: Mervin Canta Pagkatapos ng buwis buhay na pag-agaw ng bola ni Bradley sa kamay ng kalaban ay siya palang katapusan ng kaniyang iniingatang career. Nawala, hindi lang ang kaniyang kasikatan sa kanilang eskwelahan kundi pati na...
