You're My EYEs (ចប់)

You're mY EYEs | ភាគទី 14

@SKIP

យប់បន្តិចក្រោយបញ្ចប់ការញាំអាហារពួកគេបាន បំបែកគ្នារៀងខ្លួន Taehyung ត្រូវបញ្ជុកអាហារដល់ Jungkook ព្រោះតែ Eunyung មិនទាន់មកវិញនៅ ឡើយ អ្នកស្រី Jeon ក៏ទៅសម្រាកព្រោះស្អែកគាត់ ត្រូវទៅតាមខេត្តពីព្រឹកផង
Taehyung លើកចានមកទុកនិងឡើងទៅវិញជាមួយទឹកដោះគោ 1កែវទៅជាមួយដែរ
«លោក Jeon ទឹកដោះគោរបស់លោក» Taehyung
«ទុកនៅលើតុរួចឯងដើរមកនេះ» Jungkook ប្រាប់ ពេលកំពុងអង្គុយចុងគ្រែ រាងតូចដាក់កែវទឹកដោះគោ រួចដើរមកឈរជិតតាមដែលប្រាប់
«កាន់ដៃខ្ញុំ» Jungkook លើកដៃឡើង Taehyung ធ្វើមុខឆ្ងល់មុននិងហុចដៃទៅកាន់ដៃរបស់នាយ
«អាយ៎...» Taehyung ស្រែកភ្ញាក់ពេលដៃក្រាស ទាញគេមកអង្គុយលើភ្លៅ
«លោក Jeon ធ្វើស្អី?» Taehyung
«គេងទីនេះជាមួយខ្ញុំណា» Jungkook អោបចង្កេះតូចជាប់
«អត់ទេ!! វាមិនសមទេ មិនមែនខ្ញុំស្អប់ខ្ពើមលោកតែ វាមិនសមពិតមែន» Taehyung
«ខ្ញុំគ្រាន់តែមានអារម្មណ៍ថារងារ ពេលមានឯងនៅ ក្បែរវាធ្វើអោយខ្ញុំកក់ក្តៅណាស់ ដឹងទេ? ប៉ុន្តែខ្ញុំដូច ជាបង្ខំឯងពេកហើយ! សុំទោស...» Jungkook (សម្តីព្រាននារីកាលនៅរៀនបងប្អូន) 🙄🔪
Jungkook ក៏បានលែងដៃអោយគេងើបចេញ រាងតូចដូចជាស្ទះស្ទើចិត្តមួយចង់ងើបចិត្តមួយចង់នៅ មើលទឹកមុខរបស់ Jungkook ចុះ នាយដូចជាខក បំនងណាស់
«គឺ...លោក Jeon» Taehyung ភ័យបឹបៗ
«ឯងជួយយករបស់ក្នុងថតតុអោយខ្ញុំបានទេ? តុនៅ ជិតក្បាលគ្រែ ថតលើគេយករបស់ក្នុងនោះចេញមក» Jungkook ថាហើយ Taehyung ក៏ងើបចេញ រួចដើរទៅបើកមើល អ្វីដែលធ្វើអោយគេភ្ញាក់ផ្អើល? គឺនៅក្នុងថតតុមានបន្ទាត់របស់គេដែលជ្រុះបាត់ពីពេលណាក៏មិនដឹង ហេតុអីនៅនិង នាយបាន? រាងតូចកាន់វាដើរមកឈរទល់មុខរបស់នាយ
«លោក Jeon??» Taehyung
«ជាអ្វី?» Jungkook
«គឺបន្ទាត់» Taehyung
«ឯងចាំវាបានទេ?» Jungkook
«បានន័យថាមិច?» Taehyung
«ខ្ញុំរើសវាបានកាលពី 5ឆ្នាំមុន ជារបស់ក្មេងប្រុសពាក់វេនតាម្នាក់រត់មកពីណាមិនដឹងបុកខ្ញុំធ្វើអោយ ធ្លាក់របស់អស់ គេប្រញាប់រើសរបស់ហើយរត់ទៅ បន្តទៀតប៉ុន្តែគេរើមិនអស់ទេ នៅបន្ទាត់មួយនេះខ្ញុំ ក៏រើសវាទុក យល់ថាថ្ងៃក្រោយជួបទៀតនិងអោយវិញ» Jungkook
«លោក....» Taehyung ស្តាប់ចង់អ៊ួលដើមករ ថ្ងៃនោះជាលើកទីមួយដែលបាននិយាយនិងហៅនាយ ថាសិស្សច្បង
«ឯងចង់ដឹងថាយ៉ាងមិចទៀតទេ? ថ្ងៃដែលខ្ញុំជួបគេម្តងទៀតខ្ញុំមិនបានអោយវាទៅគេទេ ថ្ងៃនោះ គឺខ្ញុំស្រវឹង ខ្ញុំខូចចិត្តនិងសង្សារចាស់ដែលក្បត់ខ្ញុំ គេបាន នៅក្នុងឡានជាមួយមិត្តរបស់ខ្ញុំ គេអង្គុយជាប់ខ្ញុំ ក្លិនខ្លួនរបស់គេក្រអូបណាស់ធ្វើអោយខ្ញុំស្វាង ខ្ញុំបានថើបគេបោះត្រាកម្មសិទ្ធលើ ក របស់គេទុកអោយហើយ...ប៉ុន្តែក្រោយមកខ្ញុំក៏លែងបានជួបគេទៀត... រហូតដល់ពេលនេះ ខ្ញុំអាចប្រគល់វាអោយម្ចាស់វាវិញ ហើយ» Jungkook
«លោក Jeon!!» Taehyung ខ្ទប់មាត់ទឹកភ្នែកគេហូរ ចុះមក សម្រាប់គេ គេចង់ចាំត្រឹមមុខរបស់នាយ ប៉ុន្តែ នាយវិញចាំរឿងគ្រប់យ៉ាង វាធ្វើអោយគររំភើបបំផុត
«ប៉ុន្តែលើបន្ទាត់មានសរសេរអី?» Jungkook
«គឺ....ហិ...J.K» Taehyung យំបាត់ទៅហើយ
«មានគេប្រាប់ខ្ញុំថាវាជាឈ្មោះកាត់របស់មនុស្សដែល គេបានលួចស្រលាញ់ វាធ្វើអោយខ្ញុំគិតថា...JK គឺជា ខ្ញុំមែនទេ?» Jungkook ចោទសំនួរមកកាន់គេ
«គឺខ្ញុំមិនដឹងទេ...» Taehyung
«ក្រែងឯងជាម្ចាស់បន្ទាត់មិនចឹង? ឯងធ្លាប់ប្រាប់ខ្ញុំថា ឯងលួចស្រលាញ់គេម្នាក់ហើយថែមទាំងសរសេរ ឈ្មោះរបស់គេលើរបសផ្សេងទៀតផង ម្នាក់នោះ គឺ JK ជាខ្ញុំមែនឬមិនមែន?» Jungkook
«.....» ស្ងាត់ ព្រោះមិនហ៊ាននិយាយ
«ឯងគិតថាខ្ញុំមិនស្គាល់ឯងមែនទេ Kim Taehyung? ឯងភ្លេចហើយហេសថា Jimin ជាបងប្អូនខ្ញុំដែរ» Jungkook
«គឺខ្ញុំ....» Taehyung
«ខ្ញុំមិនគួររំលឹករឿងអស់នេះមកទេ បើសិនខ្ញុំជាសិស្សច្បងរបស់ឯងកាលពីមុនប្រហែលជាល្អ ប៉ុន្តែពេលនេះខ្ញុំតែជាមនុស្សពិការភ្នែកម្នាក់ ធ្វើអីក៏ មិនបាននាំទុកដល់គេឯង គ្មានអ្នកណាចង់នៅជិតក្បែរមនុស្សដូចខ្ញុំសូម្បីអ្នកដែលមានឈ្មោះជាគូរ ដណ្តឹងក៏គេមិនសូវខ្វល់ជាមួយ គ្មានអ្នកណាចង់ពាក់ ពន្ធ័និងអាខ្វាក់ម្នាក់នេះទេ គ្មានអ្នកណាត្រូវការខ្ញុំនោះ ទេ គ្មាន...អឹម» Jungkook ត្រូវលេបសម្តីវិញក្រោយ Taehyung ទម្លាក់បបូរមាត់ស្តើងរបស់ខ្លួន បំបិទមាត់របស់នាយមិនអោយនិយាយ គេមិនចង់លើទេ វាឈឺចាប់ខ្លាំងបំផុត ឃើញនាយបែបនេះគេ ឈឺជាងនាយទៅទៀត
«សូមលោកកុំនិយាយបែបនោះ អ្នកគ្រប់គ្នាត្រូវការ លោក» Taehyung និយាយពេលដកបបូរមាត់ចេញ
«រួមទាំងឯងដែរទេ?» Jungkook
«......» ស្ងាត់
«ឈប់កុហកខ្ញុំទៀតទៅ» Jungkook
«អត់ទេលោក Jeon ខ្ញុំត្រូវការលោក! សូមកុំគិត បែបនោះទៀត» Taehyung
«តើឯងនៅតែស្រលាញ់ខ្ញុំមែនទេ?» Jungkook
«ទោះនៅ...ប៉ុន្តែវាមិនអាច!!» Taehyung
«តែខ្ញុំស្រលាញ់ឯង» Jungkook
Taehyung ភាំងនិងពាក្យមួយឃ្លានេះណាស់ តើវា ជាការពិតមែនទេ?
«លោក Jeon» Taehyung
«បើឯងស្រលាញ់ខ្ញុំ សូមថើបខ្ញុំម្តងទៀត តែបើឯង មិនបានស្រលាញ់ខ្ញុំទេ ឯងចេញទៅវិញចុះ» Jungkook ថាហើយ Taehyung គិតបន្តិចទើបផ្តល់ ចម្លើយអោយ Jungkook ដោយការដើរចេញពីបន្ទប់របស់នាយ (ថាលេង) 😂🔥
រាងតូចឡើងអង្គុយច្រកកៀវលើផ្លូវរបស់ Jungkook លើកដៃក្រសោបមុខរក្រាសមុននិងទម្លាក់បបូរមាត់ ថើបមាត់របស់ Jungkook ម្តងទៀត បញ្ជាក់ពីចម្លើយរបស់គេ ។ រាងក្រាសហើបមាត់ប្រើអណ្តាត លូកចូលក្រអូមមាត់រាងតូច អណ្តាតសើមប្រលែងគ្នា កាន់តែសុីជម្រៅ Jungkook លើកដៃអង្អែលដងខ្លួន អ្នកកំពុងអង្គុយលើភ្លៅរបស់គេដៃរវៀមលូកចូលក្នុង អាវរាងតូចអង្អែលសាច់រលោងចុះឡើងៗ (រ៉ាវបាច់ មើលក៏បាន) 🙄
ដោយសារ Taehyung ចូលចិត្តស្លៀកខោខ្លីរជើងធំៗជាមួយអាវរលុងគេងយប់ Jungkook ទម្លាក់ដៃចុះ អង្អែលសាច់ភ្លៅរលោង សាច់របស់ Taehyung ក្រអូបហើយរលោងគ្រប់កន្លែង (មែនហ៎) Jungkook ងើបបង្វែរទម្លាក់ខ្លួនទៅលើគ្រែដោយ បបូរមាត់នៅជាប់គ្នាមិនរបេះ ។ ដៃមឹករបស់រាងក្រាស អង្អែលចុះឡើងលាត់អាវ Taehyung ឡើងបានពាក់ កណ្តាលព្រោះទើស ដៃក្រាសបន្តលូកចុះមកក្រោម ស៊កដៃចូលតាមចង្កេះខោកៅស៊ូរបស់រាងតូច (កន្លែង និងទោះអ្នកមិនពិការភ្នែកក៏មិនបានមើលដែរព្រោះ រវល់ថើបគេ) ប៉ុន្តែត្រូវ Taehyung ទប់ដៃជាប់
«កុំអីលោក Jeon!!» Taehyung និយាយពេល Jungkook ងើបមុខចេញ
«គឺពួកយើង....» Taehyung
«ពួកយើងស្រលាញ់គ្នា» Jungkook បន្លឺពាក្យស្រលាញ់អោយ Taehyung ទោទន់ទៅតាមអោយ គេប៉ះពាល់តាមចិត្តព្រោះតែពាក្យថាស្រលាញ់ (គេបោកយកកូនប្រើហៃ) 😭🔪
Taehyung ជាអ្នកងើបមុខទៅថើប Jungkook មុន (ខ្លាចគ្នារកមុខអត់ឃើញ) 🌚🔥
Jungkook ថើបប្រដេញចុះមកដល់កញ្ចឹងករ បឺតសាច់រាងតូចឡើងលេចចេញជាស្នាមជាំមួយកន្លែងវា ឈឺតែគេមិនស្រែកដៃរវៀមលូកចូលក្នុងខោរាង Taehyung ប្រលែងជាមួយ*** សាប់វាចុះឡើងៗ ឯមាត់កំពុងថើបកញ្ចឹងករាងតូច ប្តូរពីម្ខាងទៅម្ខាងរហូតអស់ចិត្ត (ស្មើនិងបិទភ្នែកថើប) 😑💔
«អឹស...លោក Jeon» Taehyung ថ្ងូរឡើងពេលដៃ របស់ Jungkook រ៉ូតចុះឡើងកាន់តែលឿនជាងមុន រហូតគេដល់គោលដៅបញ្ចេញទឹក*** ចេញមក ក្រឡាក់ខោដែលមានទាន់ស្រាតចេញនោះ Taehyung ដកដង្ហើមញាប់ៗព្រោះជាលើកដំបូង របស់គេ ។ Jungkook ងើបឈរអស់កំពុង ដោះអាវ យឺតរបស់ខ្លួនចេញបោះទៅម្ខាងបន្តមកដល់ខោ គេង យប់របស់នាយ Taehyung ក៏ចាត់ការរបស់ខ្លួនចេញ ដូចគ្នា! ដល់ដំណាក់កាលនេះហើយឃាត់ក៏អត់ប្រយោជន៍ដែរ ។ Taehyung ងើបទៅបិទភ្លើង អោយងងឹតស្មើភាពគ្នាជាមួយ Jungkook (តាមពិត អៀននិងរាងកាយរបស់រាងក្រាស) រាងតូចដើរមក វិញទាញដៃ Jungkook មកឡើងលើគ្រែ ដោយខ្លួន ផ្តេកទៅមុនតាមដោយរាងក្រាសទ្រោមពីលើ
«ខ្ញុំបិទភ្លើងហើយ...ពេលនេះខ្ញុំក៏មើលអីមិនឃើញ ដូចគ្នា» Taehyung និយាយតិចៗ Jungkook លេច ស្នាមញញឹមលើមុខ មុននិងអោនមកថើបលើសាច់ ទ្រូងរបស់ Taehyung ដៃរ៉ាវចុះក្រោមរករន្ធស្នេហ៍ របស់រាងតូច នាយអង្អែលត្រង់នោះរួចស៊កម្រាមដៃ ចូលមួយ
«អឹស...ឈឺ» Taehyung ខ្ញាំស្មារទូលាយ Jungkook
«ម្រាមដៃប៉ុណ្ណោះ....សឺត» Jungkook បន្តថើបលើ សាច់រាងតូច (ប៉ះកន្លែងណាថើបកន្លែងនិង) នាយរុញ ម្រាមដៃចេញចូលៗ ញាប់ទៅៗ រាងតូចថ្ងូរឡើងតិចៗ ព្រោះខ្លាចលឺចេញក្រៅ
«ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា...ពិបាកប្រាប់ណាស់» Taehyung
«បើចឹងបងដាក់វាចូលហើយ» Jungkook (បងប៊ួយ) នាយសាប់ភាពរឹងមាំរបស់ខ្លួនឡើងខឹងជាងមុន រូច ស៊កបញ្ចូលវាដោយមានជំនួយពីរាងតូច ។ ដោយសារទំហំវាចូលបានបន្តិចក៏ធ្វើអោយអ្នកខាង ក្រោមឈឺអ៊ួលបាត់ទៅហើយ
«ហិហិ...ឈឺណាស់លោក Jeon» Taehyung
«Ahh ណែនណាស់ ទ្រាំបន្តិចណា បន្តិចទៀតលែងឈឺហើយ» Jungkook លួងលោមរាងតូច ងើបខ្លួនក្រសោបមុខ របស់ Jungkook មកថើបប្រលែងគ្នា គេអាចមើល ឃើញតាមពន្លឺព្រះចន្ទនៅពេលយប់ដែលជះចូល មក ទោះបីបិទភ្លើងក៏ដោយ ។ រាងក្រាសធ្វើចលនារុញវា រហូតចូលលេចដល់គល់រួចសង្ងំលួងលោមរាងតូច អោយគេសាំនិងវាសិនទើបកម្រើកចង្កេះបន្តមួយៗ រហូតដល់លឿន កាតឈឺចាប់រសាយមិនទាន់អស់ ភាពសុចស្រួលក៏ចូលមកលាយឡំជាមួយគ្នា សម្លេង ថ្ងូរល្មមលឺតែ 2នាក់បន្លឺឡើង យូរៗ Jungkook សម្រុកកាន់តែឡើង Taehyung ខ្ទប់មាត់មិនហ៊ាន បញ្ចេញសម្លេងខ្លាំង Jungkook បន្តអុករហូតដល់គោលដៅទីមួយ បន្តទៅទឹកទី2 ដល់គោលដៅហើយក៏ឈប់ ព្រោះជាលើកទីមួយរបស់ Taehyung គេជាប្រុសផងខ្លាចគេឈឺខ្លាំងដើរមិនរួច រាងក្រាសបញ្ចប់ទឹកទម្លាក់ខ្លួនគេងនិងទាញរាងតូវមកអោបជាប់ទ្រូវកក់ក្តៅរបស់ខ្លួន
«បងស្រលាញ់ Tae» Jungkook និយាយហើយអោនថើបសក់រាងតូច Taehyung អស់កម្លាំងមិននិយាយតបលើកដៃអោបចង្កេះ Jungkook វិញហើយសង្ងំគេង
(ទោះមើលមិនឃើញក៏អាច) 😂💔
សុំទោសរាល់ពាក្យមិនសមរម្យ និងកំហុសអក្ខារផង

To be continue.....