İstenmeyenler

Kabus

"Onur Abi onlar kimlerdenmiş?" diye sormam ile Onur Abi kahkaha attı.

"Niye güldün şimdi?" diye sormamla Onur Abi "Köylerde hani Kızanlardanmış falan derler ya. Onun gibi oldu." dedi.

"Abi ya of. Anladın işte sen beni. Kimin adamlarıymış?" diye sordum.

"Bu sabah tanıştığın Kazım piçinin adamlarıymış."

Adamı nasıl etkilediysem zekamla, görünüşümle, kişiliğim ile hemen kaçırmak istemiş.
Tabi bir ben kolay yetişmiyor. Ben olsam bende kendimi isterdim. Ama kaçırmak bana göre bir yöntem değil.
Seviyorsa adam gibi gelip söylemeli. Neymiş kaçırmakmış. Kıçımın kenarı!

"Dışından düşündüğünün farkında mısın?" diye sordu Onur Abi.

"Sanırım burada kaçmamın zamanı geldi." dedim ve koşarak odama gittim.

"Kaç sen, kaç! Aynı evde kaldığımızı unutma!" diye bağıran Onur Abi ile kıkırdadım.

Kendimi yatağa atınca ne kadar yorulduğumu fark ettim.
Gözlerim yorgunluktan kapanırken yüzümde bir tebessüm vardı.

"Onur Abini gözlerinin önünde öldüreceğim, diyen Kazım piçi ile kaçmaya başladım.
Kazım piçinin Onur Abi'nin kafasına sıkması ile çığlık attım
Benim gelinim olacaksın! Senden çocuk yapacağım! Ya istersin ya da zorla!"

Yataktan sıçrarken yüzümden terler akıyordu. O nasıl kabustu?
Onur Abi'yi öldürüyordu. Hemde gözlerimin önünde!

Olmayacağını biliyorum ama işte kabustan dolayı içime kurt düştü.

Odamdan yavaşça çıkıp Onur Abi'nin odasına gittim.
Kapıyı çalmadan içeri girdiğimde uyuduğunu gördüm.

Odasına yavaşça girdim ve yatağının baş ucuna gittim.
Onur Abi'nin kolumu dürtmem ile yastığının altındaki silahı çıkartıp bana doğrulttu.

"Onur Abi benim. Şey kabus gördüm de."

Onur Abi yatağında yana kaydı ve "Korkuttun beni! Hadi gel yanımda uyu bugün." dedi.

Hiç itiraz edecek durumda değildim. Yavaşça yanına yattım.
Onur Abi bana sarılırken gözlerim geri kapanmaya başladı.
Şimdi güvende hissediyordum. Hemde hayatım boyunca ilk kez bu kadar çok güvende hissediyordum...