İstenmeyenler

İşkence

Canım yanmıyorken gözlerimi açtım. Yağızlar gelmişti. Ve bana silah doğrultan adamı vurmuşlardı.

Hızla Furkan'ın yanına eğildim. Bilinci kapanmak üzereydi.

"Furkan sakın gözlerini kapatma. Seni hastaneye götüreceğiz. Tamam mı? Benimle kal." dedim ve kırbaçlanma sonucu yırtılan tişörtümü yarasına bastırdım.
Ege ambulansı arıyordu.

Furkan gülümseyerek elini yanağıma götürdü ve ne zaman aktığını fark etmediğim gözyaşımı sildi.

"Hayatımdaki en iyi buluşmaydı." dedi Furkan ve gözleri kapandı.
"Furkan! Furkan hayır! Geri gözlerini aç!" diye bağırdım endişeyle.

Nabzını kontrol ettiğimde hissedilmeyecem kadar az attığını fark ettim.

Ambulans sesleri gelirken "Bu siktiğimin ambulansı yeni mi geliyor!" diye bağırdım.

Ambulans hemşireleri Furkan'ı sedyeye yatırırken yerden kalkamamıştım.

Yağız elini bana uzatırken ne yapacağımı bilmiyordum.
"Kazım'ı yakaladınız mı? diye sordum sessizce. Sesim çıkmıyordu.

"Deponun arka tarafında bağlı duruyor." diyen Buray ile yerden kalktım ve O piçi bağladıkları yere gittim.

Tam da işkence aletlerinin olduğu odaya bağlamışlardı. Bu işime gelirdi.

İlaçların olduğu yerde daha yenice üretilen bir kimyasal görmem ile gülümsedim.
Bu kimyasal en ufak rüzgarı bile enjekte edilen kişiye büyük acı vermesini sağlıyordu.

Bir şırınga yardımı ile ilacı Kazım'a enjekte ettim.

Bana korku ile bakarken yüzüne sert bir yumruk attım. Bu bile çığlık atmasına sebep olmuştu.

İp ve iğne görmem ile onları alıp Kazıma yaklaştım.

Dudaklarını elimle sıkıca tuttum ve aldığım ip iğne ile dudaklarını diktim. Bana dehşetle bakarken işkenceye başlayabilirdim.

Deri yüzme bıçağını alıp Kazım'ın yüzünün derisini yüzmeye başladım.

Çığlık atmamak için kendini zor tutmuştu ama bir yere kadar. Ağzı yırtılırken acıyla bana tekme attı.

Elimdeki deri yüzmeye bıçağı boynuma gelirken küfrettim. Boynumdan hafif kan akarken bir bidon dolusu kezzabı Kazım'ın başından aşağı döktüm.

O artık ölmüştü. Dua etsin Furkan sağ salim uyansın. Yoksa cesedini rahat bırakmam.