လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္ကို မီးပြင့္မတက္ပြတ္တိုက္ရင္း ေတာင္းပန္ေနေသာ္ျငားလဲ ေဆာ့ဂ်င္လက္ထဲက တုတ္ေခ်ာင္းဟာ ျဖဴေဖြးေနတဲ့ထယ္ေယာင္း ေျခသလံုးေပၚ ျပင္းထန္စြာက်သြားေလတယ္......။

"အား''

"ထယ္ေယာင္း ''

"ကင္မ္..ဂ်ီ..မင္း တိတ္တိတ္ေနလို႔ ေျပာထားတယ္မလား''

တစ္ခါထပ္ၿပီး ေျခလွမ္းေတြကဂ်ီမင္းဘက္သို႔....။

လက္ေတြကိုႀကိဳးတုပ္လိုက္ရင္း သားျဖစ္သူေတြရဲ႕ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးက္ု ေမႊးၾကဴလိုက္သည္ ၿပီးမွ ဘရိတ္ဓားျဖင့္ ပါးေပၚသို႔.....။

ပါးစပ္မွာ အဝတ္ဆို႔ခံထားရ၍ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္လံူးအသံမထြက္ႏိုင္ေတာ့......။

"နာသြားလား ဒါအျပစ္ပဲသားတိူ႔''

"အူဝါး ဝူးဝါး''

ေဆာ့ဂ်င္ဟာ မီးဖိုေခ်ာင္ဘက္ကိုထြက္သြားသည္....။

"ဝူး ဝူး''

ဂ်ီမင္းအသံေၾကာင့္ထယ္ေယာင္းလွည့္ၾကည့္လိုက္သည္.....။
.
ဂ်ီမင္းရဲ႕ ေခါင္းေလးကထယ္ေယာင္းေခါင္းေလးကိုပြတ္သပ္ေပးေနသည္ မေၾကာက္နဲ႔ ငါ႐ွိတယ္ဆိုတဲ့သေဘာ.....။

ေဆာ့ဂ်င္ျပန္ထြက္လာၿပီး ဂ်ီမင္းပါးစပ္က အဝတ္ကိုထုတ္ေပးလိုက္သည္ လက္ကႀကိဳးကိုလဲေျဖေပးရင္း..ထယ္ေယာင္းကိုပါ အကုန္လုပ္ေပးလိုက္သည္...။

ေနာက္ေတာ့ ႀကိမ္တစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ မညႇာမတာကို ႐ိုက္ႏွက္ေလေတာ့သည္....။

"အား.အေမ ေတာ္ပါေတာ့ သားတို႔ေတာင္း..အား ..ေတာင္းပန္ပါတယ္.. ''

"အေမ...သားတို႔ေနာက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး ေတာင္းပန္ပါတယ္ ''

ထိုစဥ္ဂ်ီမင္းဟာ ေဆာ့ဂ်င္ကိုတြန္းရင္း လွစ္ခနဲတံခါးဖြင့္ကာေျပးထြက္သြားေလသည္....။

"ဂ်ီမင္း သားကိုမထားခဲ့ပါနဲ႔ ''

"ဘယ္လိုလဲ ဒီတစ္ခါမင္းပဲအျပည့္အဝနာက်င္လိုက္ေတာ့''

ႀကိမ္လံုးေသးေသးေလးေတြကို သံုးေခ်ာင္းပူးကာ႐ိုက္ႏွက္ေနေသာ ေဆာ့ဂ်င္.....။ပါးကေသြးေတြဟာလဲ တစက္စက္က်ေနတာမို႔..ထယ္ေယာင္းအားအင္ကုန္ခမ္းလာေလၿပီ.....။

Psycho DadWhere stories live. Discover now