Το κυνηγητό

10 1 0
                                    

Η διαδρομή προς το σχολείο σήμερα φαντάζει ατελείωτη. Η Corine δεν είχε πει λέξη από την ώρα που φύγαμε από το σπίτι.

-Λοιπόν,  τι είναι τόσο σημαντικό που δεν μπορούσες να μου πεις στο σχολείο ή και μετα , με έναν καφέ ;; απόρησα

Η Corine σταμάτησε να περπατάει ξαφνικά και γύρισε και με κοίταξε.

Ομολογώ πως το βλέμμα της ήταν κάπως τρομακτικό.

- Εξαφανίσου από τη ζωή του αδερφού μου. Όσο πιο γρήγορα ,τόσο το καλύτερο για σένα.

Πάγωσα....τι ήξερε; τι της είχε πει; Τι έκανα για να μου πει αυτό που μου είπε;

-Τι είπες Corine?

-Αυτό που άκουσες.  Εξαφανίσου από τη ζωή του Βίκτορ και γρήγορα.  Δεν ξέρεις με ποιον πας  να μπλέξεις.

-Μα εγω...εγώ έχω αγόρι,  είμαι με τον Ιάσονα.  Με τον Βίκτορ είμαστε απλως φίλοι.

- Άκουσες τι σου είπα εγώ? Δεν θα το ξαναπώ Άννα. Για το δικό σου καλό.

Με άφησε και γύρισε πίσω. Έφτασα στο σχολείο μόνη μου. Στην είσοδο με περίμενε  ο Ιάσονας.

Ευτυχώς με περίμενε εδώ και δεν πέρασε από το σπίτι.

-Καλημέρα αγάπη μου.

-Καλημέρα Ιάσονα.

Με πλησίασε για να με φιλήσει αλλά για κάποιο λόγο τον απέφυγα...

- Έχεις κατι? Έγινε κάτι με την Αμέλια?

Αμέλια; Από πότε φωνάζει την μητέρα μου Αμέλια;; Αν και δεν το σχολίασα, η ενόχληση ήταν ολοφάνερη στο πρόσωπο μου .

- Όχι δεν έγινε κάτι με την Αμέλια , είπα ειρωνικά.

-Αα εντάξει , γιατί  σε βλέπω κάπως αναστατωμένη. 

Η συμπεριφορά του είναι πολύ περίεργη.  Σχεδόν αδιάφορη. Και όση ώρα καθόμαστε έξω από το σχολείο δεν μιλάει.  Με κοιτάει κάπως περίεργα όμως....

-Θα τα πούμε το απόγευμα  ,ίσως περάσω από το σπίτι.  Πρέπει να πάω στο μάθημα , είπα την ώρα που χτύπησε το κουδούνι.

-  Όχι,  θα τα πούμε το μεσημέρι,  θα έρθω να σε πάρω εγώ  και μετά πάμε να φάμε στο Charlie's.

- Δεν χρειάζεται Ιάσονα . Πρέπει να πάω σπίτι κατευθείαν,  έχω να κάνω μια πολύ δύσκολη εργασία.

-Ακόμα δεν ξεκινήσατε και σας έβαλαν εργασία? Μήπως δεν θες και δεν μου το λες?

-Αμάν ρε Ιάσονα, σου είπα έχω να κάνω μία εργασία, μην αρχίσεις πάλι τα δικά σου, του φώναξα κι απλά γύρισα να φύγω χωρίς να τον χαιρετήσω.

- Αα, ξέχασα...σου έφερα το μπουκάλι σου, φαινεται εφυγες πολυ βιαστικα το πρωι και το ξεχασες , ειπε ενω η ειρωνεία στο πρόσωπό του ηταν ολοφάνερη

Σκαλωσα. Αρα αυτο σημαίνει οτι περασε απο το σπιτι το πρωι. Προσπαθω να μην δειξω την αμηχανια μου κι απλα παιρνω το μπουκάλι τον ευχαριστώ, του δινω ενα φιλι και φευγω.

Ιάσονας pov:

Κατι δεν παει καλα. Σιγουρα κατι κρύβει.  Δεν μπορω να καταλάβω. Απο την ωρα που εμφανίστηκε αυτος ο περιεργος που υποτίθεται οτι μετακόμισε διπλα στο σπιτι της...

Κατά λάθοςΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα