İnsomnia : Uykusuzluk, kişinin uykuya dalmasına engel olan veya uyumamasına neden olan bir uyku hastalığıdır.
Hiç kimseye benzemeyen bu kız da kim?
Daha adını bile bilmediği bir kızı sürekli rüyasında görmeye devam edecek miydi? Yoksa kader onları b...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kız karşısındaki oğlanı göz ardı ederek içeriye girdi. Son bir kez burnunu çekip elindeki kağıda baktığında koşarak salona ilerledi.
Masanın önünde gördüğü oğlana ilerlediğinde Jungkook ağlayarak kendine gelen kıza karşı kaşlarını çatmıştı.
Kız hızlanarak oğlana sarıldığında elindeki kağıdı umursamayarak yere bıraktı. Oğlana sıkı sıkı sarıldığında bir kaç kez hıçkırık sesi duyuldu odada.
"Güzelim, iyi misin?" dedi oğlan kafasını göğsüne gömen kızın başını kaldırmaya çalışarak. Kız cevap vermediğinde Jungkook kafasını kaldırıp Jennie'ye ne olduğunu anlamadığını belirterek başını iki yana salladı.
Lisa olumsuz anlamda kafasını iki yana sallayıp tekrardan başını oğlanın göğsüne gömdü. Bir kaç hıçkırık sesi daha duyulduğunda Jungkook yere düşen kağıdı daha yeni görmüştü.
İrisleri büyürken başını geriye yatırdı sinirle. 'Siktir, mektubum.' dedi oğlan içinden. Dudaklarını ısırırken kızın saçlarını okşadı yavaşça.
"Lisa... ben özür dile-"
"Neden söylemedin!" diye bağırmıştı kız. Fakat başı hâlâ oğlana gömülü olduğundan sesi boğuk çıkmıştı.
Jimin koridordan geldiğinde içerideki görüntü karşısında kaşlarını çatmıştı. Jennie kapının eşiğinde duran Jimin'e ilerleyip onu salondan uzaklaştırdı.
"Sıkıntı var. Jungkook sıçtığını sıvıyor." dedi Jennie, Jimin'in kolundan tutup mutfağa götürürken. Baş başa konuşup olayı çözmeleri için.
Jungkook kızın başını kaldırdı. Bu sefer Lisa başını eğmemişti.
"Özür dilerim... öğrenmeni istemedim."
"Neden?" dedi Lisa burnunu çekerken.
"Bilmiyorum... Daha yeni tanışmıştık, eğer söylersem, garipsersin ya da saçma bulup benden uzaklaşırsın diye düşündüm." demişti oğlan başını sallayarak.
"Öyle bir şey yapmazdım."
"Biliyorum. Öyle biri değilsin." dedi oğlan kızın dağılan kahküllerini düzeltirken.
"Gerçekten yazdın mı? 875 tane mektubu? Sıkılmadan her uyuduğunda gördüğün aynı rüyayı yazdın mı?"
"Sanırım içimi rahatlatacak tek şey buydu." dedi oğlan dudaklarını kıvırarak.
Kendini geriye çekip göz yaşlarını sildi kız.
"Okumak istiyorum... Bana mektuplarından verir misin?"
Oğlan sırıttı hafiften. Bir kaç hafta önce mektuba yazdığı ; yazdığım mektupların hepsini okur musun ki? Ben sana hepsini vermek istiyorum, sen de hepsini okumak ister misin? yazısı gerçekliğe kavuşmuştu sanırım.
