When Forever Ends With You

Kabanata 65

"May breakfast na po sa dining table." Agad na sabi ni Wanda pagkatapos ay itinuro ang pinto papunta sa dining area.

Hinila ako ng anak ko papunta doona at nagpatianod ako ako sa kanya.

Maraming pagkain ang nakahanda sa isang pahaba at eleganteng lamesa. Puro pang-agahang pagkain ang nakahain kaya sigurado akong hindi pa nag-aagahan ang mga tao.

"Mommy, I want cereal." Xai pouted after wrinkling her nose while staring at the foods on the table.

Lumuhod ako pinaharap sya sa akin. "Baby you need to eat proper breakfast. Your baby sister loves to eat hotdog and fried rice for breakfast. Cereals are not always healthy, baby." Paliwanag ko sa kanya.

Tumango sya at ngumiti sa akin. "Feed me, mommy?" She said with her puppy eyes.

"Sure, sweetie." I obliged.

Pinaupo ko na sya at sinimulan kong lagyan ng pagkain ang kanyang plato. Masaya syang pinanuod akong pagsilbihan sya.

"Hindi po talaga kumakain ng agahan si Xai, ma'am. Lagi pong cereal ang kinakain nya kaya himalang pumayag syang kumain ng breakfast ngayon." Ani Wanda na nasa gilid ko at pinagmamasdan akong pinaghahandaan ang anak ko.

Ngumiti ako at pinagpatuloy ang ginagawa.

"Sabik na sabik sya sa'yo, ma'am. Lagi ka nyang mukhang bibig. Siguro ay ayaw ka nyang madismaya kayo kaya sinusunod nya kayo." Sabi naman ni Selia na naglalagay ngayon ng mga baso sa lamesa.

"Masaya po talaga kami at bumalik na kayo ma'am." I saw Wanda's eyes started to water.

Nginitian ko sya at hinagod ang kanyang likod. I don't remember them but I can feel that they're good people.

Umupo ako sa katabing upuan ni Xai at sinimulan ko na syang subuan. She happily eat while holding onto my arms. Simula kanina ay hindi na nya ako binitiwan.

Naiiyak man ay pinigilan ko ang sarili ko. Ayokong umiyak dahil kumakain sya. I can't believe I am holding her like this. She's so beautiful. She's perfect and she's mine.

I am busy feeding her when I heard someone's voice. Mula sa dining room ay pumasok doon ang isang maganda at morenang babae. She's holding a paper bag.

"Good morning, my darling Xai!" Excited nyang sabi ng makita ang anak ko.

Ngunit agad syang natigilan ng makita ako sa tabi ni Xai. I saw her jaw drop while staring at me. Katulad ng reaction nila Selia kanina ng una akong makita.

"Tita Maris!" Xai jumped out of her chair and run to her.

Nanlamig ang tyan ko sa reaksyon ng anak ko sa kanya. Xai hugged her waist.

It seems like they're close.

"Tita, mommy's here!" Masayang pahayag ni Xai sa kanya.

Tumayo ako at ngumiti pagkatapos ay yumuko sa kanya. She smiled back but I can sense the awkwardness in her smile.

Niyuko nya ang anak ko at inabot dito ang dalang paper bag. "This is for you and kuya. I made you a lasagna." She said in a sweet voice.

Nakita ko ang saya sa mukha ng anak ko ng tinanggap nito ang paper bag. I am right.

They're close.

"Maris..." Said cold and baritone voice beside me.

Nanuyo bigla ang lalamunan ko sa narinig. The way his voice called her, I hate it. Nagising ang bawat dugo sa aking katawan sa simpleng sinabi nya. What is happening to you, Thal?

Hindi ko sya nilingon. Nanatili akong nakatayo doon at ang mga mata ay nasa anak kong si Xai.

Nakita ko sa gilid ng aking mga mata ang paglapit nya sa kanila. Buhat nya si Kal pero huli ko na iyong napansin dahil agad tumusok ang sakit sa aking puso ng makita ko ang anak kong si Kier na tumakbo papunta kay Maris. My son hug her tight. Niyakap nya si Maris ng mahigpit samantalang kahit tingin ay hindi man lang nya maipagkaloob sa akin.