When Forever Ends With You

Kabanata 42

Fight

I feel dazy when I woke up one morning. Parang pinupokpok ng martilyo ang ulo ko sa sakit. It was painful but I still managed to walk through the cr without making a single noise. I don't want Kayden to see me like this.

This is just a headache and I don't want him to worry. I'm sure he'll freak out if he see me like this.

Umupo ako sa tiles at sumandal sa bathtub. The pain is now bearable but it's still throbing. I'm having this painful headache since last week. Siguro ay nararamdaman ko ito dahil sa stress na naramdaman ko nitong mga nakaraang linggo. I should relax my mind for thinking too much.

Ng medyo mawala na ang hilo at pananakit ng ulo ko ay inayos ko ang sarili ko. I look pale as I stare at my face in the mirror. What's happening to me?

"Baby? Are you there?" Narinig kong sabi ni Kayden sa labas ng banyo. Nakalimutan kung ni-lock ko pala ang pinto kanina.

"I'm here, baby. Wait lang." Sagot ko at mabilis na naghilamos at nag-ayos.

Paglabas ko ay naabutan ko syang naghihintay sa gilid ng pinto. His forehead creased while watching me intently.

"Are you okay? You look pale." He asked.

Ngumiti ako. "I'm okay. Medyo sumama lang ang tiyan ko pero ayos na."

Tumaas ang kilay nya. "Are you sure?" Aniya habang marahan akong hinihila palapit sa kanya.

"I'm okay... I'm hungry." Pinulupot ko ang mga braso ko sa baywang nya.

He kissed my forehead. "Let's go. Ipagluluto kita."

Kumalas sya sa yakap ko at hinawakan ang kamay ko. Sabay kaming bumaba sa kitchen at naabutan na namin doon ang kambal na pinapakain na nina Wanda.

"Good morning mga baby ko." I greeted them while kissing them on their foreheads.

Xai Grab the the neck of my shirt at hindi ako pinakawalan. Her tiny voice called me.

"Mama!" She exclaimed and snaked her little arms around my neck. Natatawang kinuha ko sya mula sa baby chair na inuupuan nya.

"You need to eat, chubs. Baka mangayayat ka." I said while tickling her chubby tummy.

They're getting bigger each day. Mas sumingkit pa ang mga mata nila dahil sa paglubo ng mga pisngi nila. They have flushed cheeks na madalas panggigilan ni Kayden.

"Dada!" Paimpit na sigaw ni Kier sa ama nya. Nagpapakuha din ito at parang may pamimilit sa boses.

"Bakit mainit ang ulo ng champ ko?" Sabi sa kanya ni Kayden habang kinukuha sya mula sa baby chair nya.

Ngayon ko mas napansin ang pagiging bossy ng aura ni Kier. Madalas ay kunot ang noo nya kahit naglalaro. Kay Kayden talaga sya nagmana dahil kahit iyon ay nakuha nya.

Napangiti ako ng malambing syang yumakap sa leeg ng ama nya.

"Ma'am ubos na po pala ang stock ng gulay at gatas sa ref. Mag-grocery po ba kami mamaya?" Tanong ni Wanda.

"Sige-"

"Shall we go to the grocery instead, baby? Isama na natin ang kambal." Kayden suggested.

Kumunot ang noo ko. "How about work?" Tanong ko sa kanya.

"I don't have work today. My reports are done at isa pa, nandon naman si Kayla." Paliwanag nya.

"It's fine with me, baby. Isama nalang natin ang mga bata." Sang-ayon ko.

Matagal tagal na din kasi kaming hindi nakaka pag grocery. Mabuti na din ito dahil nagkaka bonding kami kahit sa ganitong bagay. I love being with my family every single day. Hindi ko alam kung bakit madalas naninikip ang dibdib ko pag hindi ko sila nakikita sa loob ng buong araw. Netong mga nakalipas na linggo ay ganon palagi ang nararamdaman ko lalo na pagdating kay Kayden. It seems like something will happen if I don't see them.