Athena kızı ile kütüphaneden çıkmış, sokaklarda yürüyor ve şüphelilermiş gibi insanları süzüyorsunuz. O sırada yanınızdan kaşları çatık, kel ve göbekli orta yaşlı bir adam geçiyor. Şüphelendiğinizi hissettiğinizde o adama daha dikkatli bakıyorsunuz ve ince bir ayrıntı fark ediyorsunuz. Orta yaş krizine girmiş adam, cebinde kesinlikle bir bıçak taşıyor. Yanınızdaki Bilge Kız'ı çekiştirerek çaktırmadan adamı işaret ediyorsunuz. " Bu adam gözüme hiç de iyi görünmedi." diyorsunuz şüpheci tonla.
Annabeth işaret ettiğiniz adamı iyice süzerken merakla yanıtını bekliyorsunuz sahibi belli olmayan bir köpek talihsiz bir arabanın tekerine işerken. Annabeth'in kaşları alayla kalkıyor. " Evet. Neden olduğu anlaşılıyor." diyor dudakları hafiften yukarı kıvrılarak.
Gülmenize engel olamadan katıla katıla gülmeye başlıyorsunuz bir an. " Annabeth, ciddiyim." diyorsunuz bir yandan akan göz yaşlarınızı silerken. O da gülerek karşılık veriyor size. " Afedersin, afedersin." diyor karnını tutarak.
Gökyüzünün mor damlaları yayılırken, kuşlar beyaz noktaların arasından kayarken, bilinmeyen bir köpek talihsiz bir arabayı damgalıyorken bu tabloda; bir çığlık sesi duyuluyor tiz perdeden. Birden arkanızı dönüveriyorsunuz Annabeth ile ve o anda hiç beklemediğiniz bir görüntü ile karşılaşıyorsunuz. Aslında alay ettiğiniz keltoş orta yaş krizindeki adamın asıl katil olduğunu görüyorsunuz bu güzel anlatılan ama dehşet tabloda. Tıpkı tahmin ettiğiniz gibi bıçaklıydı Bay Keltoş Orta Yaş Krizi. Bilinmeyen bir nedenden dolayı öldürmüştü yaşlı menopoz dönemine girmiş bir teyzeyi. O sırada sokaktaki bütün ölümlüler bağırıp çağırıyor, sanki ölüm deşiğine gelmiş yaşlı teyzeyi kurtaracakmış gibi bir yerden bir yere savrularak ölüm dansı yapıyorlardı.
Evet, kulağa saçma geliyor.
Ölüm dansı yapıyorlardı yapmasına da, kimse yaşlı teyzenin yanına koşup da 911'i aramaya cürret edemiyordu. Gözleri şaşkınlıkla ve dehşetle açılmış Annabeth kendisine gelmek için silkelendikten sonra etrafa yunanca küfürler savurarak ölüm dansına bir müzik ruhu katıyordu adeta.
" Hades aşkına. Berbat bir Sherlock Holmes'um." Aceleyle cebinden telefonunu çıkartıyor ve 911'i tuşlayarak yaşlı teyzeyi bir kahraman olarak kurtarma girişiminde bulunan bir ilk oluyor.
Olay yerine doğru hızlı adımlar atıyorsunuz ve Bay Keltoş Orta Yaş Krizi'nin, köpeğin işediği arabaya bindiğini görüyorsunuz. Meğersem sahibi belirsiz köpek bir psişikmiş, diye geçiriyorsuzun aklınızdan. Araba harekete geçtiğinde plakayı zihninize not ederek geri Annabeth'in yanına dönüyorsunuz.
"......Adrese ihtiyacımız var, bayan."
Annabeth derin bir nefes alıyor. " Central Park, 5.Sokak , W.135. Cadde." diyor tek solukta.
Telefondan, " Ekipmanlarımızı hemen belirttiğiniz bölgeye gönderiyoruz." sesi geldiğinde biraz da olsa rahatladığınızı hissediyorsunuz.
Annabeth ile, ihtiyarın önünde toplanmış grubun yanına varıyorsunuz. " Ah, Tanrım. Tam bir aptalım." diye Annabeth yakınmaya başladığında güven verircesine omuzlarından tutuyorsunz onu.
" Böyle deme, Annabeth. Bay Keltoş Orta Yaş Krizi'nin bir katil olabileceği kimin aklına gelirdi ki." diyorsunuz.
Annabeth'in gri gözleri buğulanıyor. " Senin." diyor düz bir sesle.
" Ah, doğru." diyorsunuz kaşlarınızı kaldırarak. " Ama dostum, ne maceraydı ama!" diyorsunuz Annabeth'i neşelendirmeye çalışarak.
"....., masum bir yaşlı teyze can acısı çekiyor ve sen beni gerçekten neşelendirmeye çalışıyorsun, cidden mi? Ah, lütfen bana bunun bir şaka olduğunu söyle." diyor Annabeth sinir krizi geçirecekmiş gibi bir haldeyken.
Tam bir şey söyleyeceğiniz sırada sokağı siren sesleri dolduruyor ve 911 ekibi olay yerine gelerek yerde hareketsiz bir şekilde duran ihtiyarı ambulansa bindiriyorlar. Aynı zamanda olay yerine FBI ekibi geldiğinde ağzınız açık, ekipmanların soruşturmayı başlatmalarını izliyorsunuz.
" Ah, Annabeth. Sence FBI ekibine bildiklerimizi anlatarak onları bilgilendirsek nasıl olur. Belki bizden soruşturmada yardım etmemizi isterler. Hah, ne dersin?" diye soruyorsunuz yanınızda dikilen Annabeth'e.
" Pekala."
Seri adımlarla FBI ekibine doğru yürüyorsunuz ve arkası dönük başkomiserin omzuna dokunuyorsunuz. " Bayım, elimizde size yardımı dokunacak birkaç bilgi var." diyorsunuz kendinizden emin bir ses tonuyla.
Başkomiser arkasına döndüğünde sizi iyice bir süzdükten sonra başını konuşun anlamında sallıyor.
" Olay mahalindeki suçlu yaklaşık 1.70 boylarında, kel, esmer, orta yaşlarında ve göbekli bir adam." diyor Annabeth. " Ayrıca araba plakası NYS 123 00JG." diye ekliyorsunuz.
Başkomiser söylediklerinizi not alırken devam edin anlamında başını sallıyor. " Sokakta yürürken bilinmeyen bir nedenden dolayı saldırıya uğrayan yaşlı kadın yere düştüğünde suçlu hiç aldırmadan direkt arabasına bindi ve olay yerinden yaklaşık 60 hızıyla uzaklaştı." diyorsunuz başkomisere odaklanarak.
Not almayı bitirdiğinde başkomiser bir polisten suçlunun robot resmini çizmesini istedikten sonra size teşekkür ediyor. Polis resmini bitirdiğinde başkomisere uzatıyor ve başkomiser bunu onayladığında sizlere yaklaşıp robot resmi gösteriyor.
" Bahsettiğiniz adam, buna mı benziyor?"
Robot resmi Annabeth ile incelerken, Annabeth başıyla evetliyor.
" Pekala." diyen başkomiser robot çizimi geri alıyor ve tekrardan teşekkür ettikten sonra yanınızdan ayrılarak şeridin çekildiği alana giriyor.
" İşte ben buna macera derim." diyorsunuz Annabeth'e dönerek.
" Kesinlikle." Annabeth gülümsediğinde iyi bir iş çıkardığınızı düşünüyorsunuz o an.
" Başka bir maceraya ne dersin?" diye soruyorsunuz yanıtı bildiğiniz halde.
" Buna hayır demem." diyerek yanıtlıyor Annabeth. Ve bu yaşananlardan sonra, yepyeni bir macera için hazırlıyorsunuz kendinizi.
![Taking Over Me [HoO X Reader ]](https://img.wattpad.com/cover/29699918-64-k446397.jpg)