Mavi Melek | Mavi Çelik Serisi #1

0.2

Hikaye Notları: Jace ve Alec diğer şüphelileri sorgularlar ve başka bir kurban keşfedilir. Bilinmeyen kişi, Alec ile iletişim kurar.

Alec ve Magnus birlikte biraz zaman geçirirler, cinayet hala aralarındadır.

Jace ve Alec, kıdemli bir ortak olan Axel Mortmain ile konuşmak için Black, Dark ve Mortmain ofislerine gittiler. Mortmain, Camille Belcourt'un şantaj listesinde yer alıyordu ve ona toplam on sekiz bin dolar ödemişti.

Kurban, şantaj işlerinde zekice davranmıştı. Ağına düşürdüklerinden şüphe çekmeden alabileceğini kadar almıştı. Mortmain on sekiz binden fazlasını karşılayabilirdi ancak Camille ona nispeten daha azıyla yetinmişti. Mortmain'e zarar verecek kadar değildi ancak banka hesabını doldurmak için yeterliydi.

Lobide bir resepsiyonist tarafından karşılandılar. Uzun boyluydu, siyah ve kısa saçları vardı. Uzun ve kırmızı renkli tırnakları klavyeye her bastığında ses çıkarıyordu..

"Black, Dark ve Mortmain'e hoş geldiniz. Size nasıl yardımcı olabilirim?" diye sordu kalın sesiyle üfleyerek.

Alec, "Axel Mortmain ile konuşmamız gerekiyor," dedi.

"Üzgünüm, Bay Mortmain müsait değil."

Alec ve Jace ona rozetlerini gösterdiler. "Axel Mortmain ile konuşmalıyız," diye tekrarladı Alec.

"Bunun ne hakkında olduğunu sorabilir miyim?"

"Sorabilirsiniz. Yalnızca bir cevap beklemeyin. Mortmain."

İç çekerek, resepsiyonist telefonu masasından kaldırdı, tınakları arama yaparken tıkırdadı. "Bay Mortmain'i görmek isteyen iki polisi var." Dinlemek için durdu. "Bilmiyorum. Bana söylemeyecekler." Başka bir duraklama. "Peki." Telefonu kapattıktan sonra, "Bay Mortmain'in ofisi yirmi üçüncü katta. Sizi görecekmiş." dedi.

Hiçbir şey demeden Jace ve Alec yirmi üçüncü kata çıkmak için asansörün yolunu tuttular. Magnus Bane'in ofisi zarif ve şık iken, Axel Mortmain'inki zenginlik ve modernlik diye bağırıyordu. Meşeden maşa yerine, onunki camdandı ki Alec bunu oldukça iddialı bulmuştu.

Axel Mortmain, cam masasının arkasında oturuyordu. Masanın üstünde hiçbir kişisel eşya, fotoğraf ve dekoratif eşya yoktu. Kısa ve kilolu bir adamdı ve Alec'e bir şekilde kurbağaları anımsatıyordu. Fahişelerle içli dışlı olmak zorundaydı.

Mortmain'in ardında gri kravatlı, takım elbiseli genç bir adam sessizce duruyordu. Alec muhtemel şüpheli olduğunu düşündü ve adamı kontrol etmek için zihninin bir köşesine not aldı.

"Kimlik bilgilerinizi görebilir miyim beyler?"

Alec ve Jace ona rozetlerini gösterdiler. "Dedektif Lightwood ve Herondale, cinayetten geliyoruz," dedi Alec sert bir şekilde.

"Cinayet mi?" diye bağırdı Mortmain.

"Başlamadan önce, arkadaşınızın adını alabilir miyiz?" diye sordu Jace, sol elinde telefonu ve kalemi vardı.

"Bunun gerekli olduğunu düşünmüyorum."

"Yanlış anladın," diye araya girdi Jace. "Bu bir rica değildi. Adın ne?"

"Nathaniel Gray."

"Teşekkürler, Bay Mortmain," dedi Alec. "Camille Belcourt adlı bir fahişeyle ilişkiniz vardı, değil mi?"

"Bu isimli kimseyi tanımıyorum."

"Soruşturma yürüten polise yalan söylemenin New York eyaletinde beş yıla kadar hapis cezası olduğunu biliyorsunuz, değil mi?" diye sordu Jace ekranından başını kaldırmayarak.