Ateş Ve Suyun Dansı

15. Bölüm: l Öğrenilen Gerçekler l

Kalbim acıyorken sevgilim
Sustum, canın acımasın istedim
Gömdüm yüreğimin derinliklerine
Göz yaşım sular, yeşerir acım yine

Umutları sönen herkese ithaf edilmiştir.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bir bekleyiş içindeydik. Belki bir mucize, belki bir tatlı söz. Ne aradığımızı bilmeden beklerdik. Yüreğimizin bir o kadar hırçın bir o kadar da sakin sularında gezintiye çıkardık.

Zaman zaman o dingin suya kendimizi bırakır, serin suda seyahate çıkardık. Kimi zaman nereye gittiğimizi bilmeden...

Sıkılırdık çoğu zaman. Her şeyi yoluna koymaya çalışmaktan. Hayatımıza güzellikleri getirmekten. Bir şeyler yapmaya çalışmaktan. Çabalamaktan. Sıkılırdık.

Öyle ki artık bir şey yapmadan sürüklenmek isterdik. Kendimizi bir sandala bindirelim ve kürek çekmeden o denizde, okyanusta ilerleyelim isteriz. Yanılıyor muyum?

Bir durak isterdik belki bir dinlenme tesisi. Kimi zaman hiçbir şey yapmadığımız halde bıkardık. Öyle ki o küçük beyninizin içinde dönüp duran düşünceler bizi yer bitirir.

Çoğunlukla iyi olmasak da iyiyiz der, duygularımızı saklardık. Buna ben de dahil, maalesef. Kim bilir belki de duygularımızı satıyor ya da onları kiraya çıkartıyoruzdur. Onlardan kurtulmak için...

“Ve bazen sadece dönüp bakıyorum dünyaya. Fark ediyorum ki, meğer insanlar ömür seyyahında bir seyyar satıcıymış. Birçoğu duygularını satan.”

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Kül Doğan, ortada bilmediği çok saçma şeyler dönüyordu . Lakin kendisinin hiçbir şeyden haberi yoktu.

“Büşra daha açık konuş ne diyorsun?”

“Kitap okumayı seviyorum diyorsun, ağacın altında oturup kitap okumak yerine kütüphaneye gidip kendinle ilgili olan kehanetleri okusan anlardın! Hayat ağaçlardan ve ormanlardan daha fazlası!”

Sinirleri iyice tepesine çıkmıştı. “Hayır yani ben istediğim yerde okurum kitabımı. Niye bu kadar sinirli?” diye düşündü Kül.

“Büşra!”

“Ne Büşra’sı!”

Siniri kat sayılarını çoktan aşmış, bedeni zangır zangır titriyordu. Vücudunda bir sıcaklık hissetti. Sonra daha çok ısınmaya başladı. Isındıkça sinirlendi, sinirlendikçe ısındı. Kısır döngüye girdi denebilir.

Buz korkan ve endişeli gözleriyle sevdiğine bakıyordu. O Kül’ün, sinirlendiğinde ne hale geldiğini görmüştü. Kadın fark etmişti de bütün erkekler kendisine bakıyordu. Kaşları çatıldı neye bakıyorlardı? Önüne düşen saç tutamını tutup kulağının arkasına sokuşturacakken saçı dikkatini çekti.

Parlıyordu! Işıl ışıl, kıpkırmızıydı, kesin gözleri de kırmızı olmuştu. Kızlara baktığında ise hepsinin Büşra’ya bir şeyler dediğini fark etti. Sert kızı oynama vakti gelmişti.