The Enigmatic Mafia Prince

Chapter 35

The Enigmatic Mafia Prince 35

"Hey! Kanina ka pa tulala diyan, Kade?" Napatingin ako kay Mythe at tiyaka ulit akong umiwas ng tingin.

"Ginawan na kita ng seatwork, huwag ka nang gumawa," dagdag niya. Napayuko ako at nakita kong hanggang ngayon ay pangalan ko pa lang ang nakasulat sa yellow paper ko. Napatingin ako sa harap at ngayon ko lang napansin na may seatwork pala kaming ginagawa.

"Three more minutes, guys!" sigaw ng instructor namin. Bigla akong nagpanic dahil wala pa rin akong nasusulat, at ang pinakamasama pa, hindi ko alam kung ano ang gagawin. Ako sana'y tatanungin si Mythe pero inunahan na niya ako sa pagbigay ng isang yellow paper.

"Sabi ko ginawan na kita," sabi niya at inilapag ang papel na may sagot sa desk ko. Napatingin ako sa kanya at inaasahan kong nakangiti siya sa akin, pero nagulat ako nang makita ang sobrang seryosong mukha niya. Bigla akong nagtaka kung bakit ganyan siya. Palaging nakikita ko si Mythe na tumatawa o ngumingiti sa akin, kaya naguguluhan ako kung bakit sobrang seryoso ang mukha niya habang nakatingin sa akin.

"May problema ka?" "May problema ka?" Nagulat ako dahil pareho kaming nagsalita nang sabay. Tinuro ko kaagad siya at siya naman ay tinuro ako. Narinig ko siyang bumuntong-hininga at saka nagsalita muli.

"Three days ka ng ganyan," sabi niya. Gulat na tinuro ko ang sarili ko.

"Ako?" Naguguluhan kaya't tumango lang siya.

"Three days ka ng wala sa sarili mo," nagtaas ako ng kilay.

"Ano ang ibig mong sabihin?" Naguguluhan ako kaya tinanong ko siya. Tumango siya at saka umiwas ng tingin.

"Three days ka nang parang hindi nakikinig sa mga lessons, tapos kahapon late ka pa," sabi niya na para bang may pagkakatampo.

I rolled my eyes again. "Oh, tapos?"

"Umamin ka nga sa akin, Kaden!" Nagulat ako nang biglang lumakas ang boses niya. Mabilis akong napatingin sa instructor namin, at buti na lang ay hindi nito narinig ang sinabi ni Mythe dahil busy itong naka-focus sa laptop niya. Ngunit mas nagtaka ako na hindi naman kasi ako pinagtataasan ng boses ni Mythe. Bahagya akong napatitig sa kanya.

"May boyfriend ka na ba?" Halos malaglag ako sa upuan sa sinabi ni Mythe. Tinitigan ko siya para tingnan kung nagbibiro ba siya.

"What the hell, Mythe Ashley?" Asar na sabi ko.

Nagluksong siya at umiling-iling. "Kasi parang sobrang—"

"Shut the fuck up." Putol ko sa kanya. "Wala kang pake kung may boyfriend man ako o wala! You're not even my friend." Asar na sabi ko. Nakita kong mukhang nagulat siya sa sinabi ko at saka nahihiyang yumuko.

"Time's up, guys! Pass your papers." Napatingin ulit ako sa harapan kung saan nakaupo ang instructor namin. Abala na ang ibang classmates ko sa pagpasa ng mga papel nila at lumabas na sa silid. Bigla ko tuloy naalala na hindi pa pala ako nakapagsulat at tanging pangalan ko pa lang ang nasa yellow paper ko. Napansin ko na't tumayo na si Mythe sa kanyang upuan at ipinasa ang kanyang papel bago lumabas.

Nanlumong napayuko ako at napatingin muli sa yellow paper ko. Nagulat ako nang may nakitang papel na may sagot na nakapangalan sa akin.

"Ginawan na kita ng seatwork, huwag ka nang gumawa." sinabi ni Mythe.

"Miss Lee, wala ka na namang ipapasa sa akin na quiz?" Medyo naiinis na sabi ng instructor namin. Naalala ko na noong isang araw, hindi ako nakagawa ng written exam at sobrang galit siya noon.

"Ma'am, meron po." May pagmamalaking sabi ko habang tumatayo, dala ang aking bag at itinaas ang papel ko. 'Akala mo ba bobo ako?'

Nagulat ako nang mas lalong magsalubong ang kilay ng instructor namin. "Niloloko mo ba ako, Kaden Mikael Lee?" Mataray niyang sabi habang nakayuko at tinitignan ang pinasa kong papel.