Zamanlar şimdi Gece,Renkler Mavi

'Seninle Doğmadım Ama Seninle Ölmek Tek Niyetim' Part XX

Bölüm 106:Ailemizin Daha da Büyümesi

Telefonu kapattım.Yavaşca Irmak ve Arya ya doğru yürümeye başladım.Belli etmemeye çalışıyordum.Vücudumda ki kanın çekildiğini hissetmiştim.Bunu ilk fark eden Irmak olmuştu.. 'Sen iyimisin ? Soluk gözüküyorsun ?' Cevap veremiyordum.

'Bade ? Sana diyorum.Annen ters birşey mi söyledi ?','Ha,efendim aşkım...Yok ya.Benim biraz uçak korkum varda.Size söylemeyi unuttum.Her bindiğimde biraz stres oluyorum kusura bakmayın..','Uçak korkun mu var ? Senin ? Hiç birşeyden korkmayan Bade yoksa yüksekten mi korkuyoru ?' Arya ya hafifce gülümsedim. 'Hadi gidelim.'

Bavulları teslim ettikten sonra Uçağa bindik.. 1 saatlik bir uçuştu ama bir ömür gibi gelmişti bana.Irmak ve Arya sohbet ederken onlara fazla katılamamıştım.Sadece gözlerimi yumdum.Böyle birşey nasıl mümkün olurdu ? Deniz doğru söylemişti.

Bahar ın geleceğinden haberi vardı.Senin için geliyor demişti.Ya buda doğruysa.Ben ne yapacaktım o zaman..En iyisi annemi uyarmak ve Bahar hakkında konuşmasını engellemekti.Kalbim ikiye bölünmüştü.Bir yanım Bahar ı görmek için can atarken bir yanım Irmak a deli gibi aşıksın sen diyordu.Keşke biletleri almadan önce haberim olsaydı.Asla gitmezdim oraya.Deniz i dinlemem gerekiyordu.Ona birazcık güvenebilseydim söylediklerine inanır.Gitmezdim.Ama olan olmuştu bir kere.Artık geri dönüş yoktu.

Beni beklelyen sona doğru gidiyordum.Hava alanına indiğimizde gelip bizi almalarını istememiştim.Evde karşılamaları daha iyi olurdu.Irmak ve benim için.Hemen bir taksiye atladık.Eve yaklaştığımız her dakika Irmak da strese giriyordu.Ellerinden tutup sakinleştiriyordum onu.Bizim mahalleye girdiğimiz de camdan bakmayı bırakmıştım.Tesadüfen de olsa Bahar ı görmek istemiyordum.Taksi bizim evin önünde durdu.Bavulları indirirken Arya da etrafı seyrediyordu.

'Çok güzel bir semt..Demek sen burada büyüdün..','Evet,çoçukluğum bu sokaklarda geçti..' Irmak hala konuşmuyordu.

Yanına yaklaştım ve ellerini tuttum. 'Biz bu kapıdan el ele gireceğiz Irmak,sakın elimi bırakma.Ben seninkini bırakmayacağım çünkü.' Bana gülümsedi,ellerimi daha sıkı tuttu..Yavaş yavaş eve doğru yürüyorduk..Irmak a bakıp gülümsüyordum.Arya önden gitti. 'Kaçıncı kat ?','İkinci kat tatlım.Daire 8.','Tamamdır.' Arya kapıyı çalmadna önce son bir kez Irmak a döndüm.

'Ben yanındayım,sakın unutma bunu..' Sakince kafa salladı.. Arya kapıyı çaldı..Çok geçmeden annem kapıyı heyecanla açtı.

 'Kızım...' Önce bana sarıldı sıkıca..Haklıydı.Uzun zaman olmuştu birbirmizi görmeyeli.Ona öylece sarılırken benim de annemi ne kadar özlediğimi fark etmiştim.Kokusunu,dokunuşunu,sesini.Çok özlemiştim.. 'Annecim benimm..','Bade m çok özledim kızımı.'

'Ben de özledim annecimm..Nasılsın ?','İyim kızım..Kapıda kaldınız.Buyrun lütven..' İçeri girerken annem ve Irmak göz göze gelmişti.Annem,şaşkınlığını gizleyemedi Irmak a bakarken..Her ne kadar belli etmemeye çalışsada ben anlamıştım bunu.

'Annecim tanıştırayım.. Arya.Sana söz ettiğim en yakın arkadaşım..Arya buda annem Zuhal..' Annem ve arya ufak bir sarılmadan sonra tanıştılar.Sıra Irmak a gelmişti.Annem sandığımdan da sıcak karşılamıştı bizi.Sanırım babam konuşmuştu onunla. 'Anne buda Irmak..Kız arkadaşım..' Irmak elini uzattı ama annem ona sarılmayı tercih etti.

'Hoşgeldin kızım tekrar..' Çok güzel bir karşılama olmuştu..Irmak da mutlu olmuştu bundan.Gözlerinden okunuyordu bu.

İçeri geçerken 'Babam nerede anne ?' Daha annem cevap vermeden babam mutfaktan çıktı.Kollarını bana açarak gelmeye başladı.. 'Burdayım kızım benim..','Babacım..' Sıkıca sarıldık onunlada.Çok özlemiştim gerçekten.Hasret gidermemiz bittiğin de babamda gözlerini Irmak a dikti.Oda annem gibi şaşırmıştı.. 'Sizde hoşgeldiniz kızım..' Irmak elini uzattı.