His Cold Touch (Japan Series #1)

Chapter 40

Nangunot ang noo ko sa sinabi niya at inilibot ang tingin sa loob ng eroplano. My forehead creased more when I realized that he was bluffing.

"Wala naman, e..."

"Ito, oh..." his lips pointed the cellphone. 

Inirapan ko ang camera at natawa.

"You look stupid..." I mocked.

He turned  his phone off and put it down. He smirked rakishly.

"Stupid for you..."

I chortled softly. "Para 'tong tanga! Hindi ka naman ganyan dati!"

The smirk on his grew wider, teeth are almost showing. 

"Dati? Dati pa kita mahal..."

"Stop it, Flint," I said, giggling.

He then leaned to me. He placed his head on my shoulder and wrapped his right arm around my waist. Isang ngiti ang kumawala sa labi ko nang muling masulyapan ang langit sa gilid ko.

I'm lucky that the Heavens decided to give me the life I wished. Yes, I faced many many difficulties and struggles but at the end, look at me, I am now living the life I dreamed. I know that I am favored because in a hundred billions of wishes, He granted mine. 

Ilang oras ang lumipas ay nakatapak na ang eroplano sa lupa. Hila-hila ko ang maleta habang naglalakad kami palabas ng airport. Agad na lumapat ang taglagas na hangin sa balat ko. I hugged myself to feel warm. 

Nang malingunan ako ni Flint na nilalamig ay dumikit siya sa akin. Inilipat niya ang maletang hawak sa kaliwang kamay at ikinapit sa bewang ko ang kanan.

Agad din na nawala ang lamig na nararamdaman ko nang makasakay kami sa loob ng taxi. Pagkatapos ng kulang kalahating oras ay nakarating na kami sa tapat ng bahay ko. Si Flint ay aktong bababa nang pigilan ko.

"Bakit ka bumababa?" gulat kong tanong rito.

"I will ask your mother formally. I heard from your conversation that she was disappointed-"

"Tampong matanda lang iyon! Huwag ka ng pumasok at umuwi ka na lang sa condo mo! Naroon ang mommy mo, 'di ba?"

He nodded.

"Yes but I-"

I pouted. "Please? 'Wag na? Magkikita din naman mamaya..."

He sighed. 

"Alright... Stay there, huh? Babalik pa 'ko..." aniya sa seryosong tinig.

"Okay! Bye!" I gave him a peck on his cheek. 

He slid inside the car, dark eyes were bore into me. It seemed like he was thinking something scary. When I nodded once, he immediately closed the door.

Hinintay ko na umalis ang sasakyan bago ko napagdesisyunan na pumasok na. Pagtapak na pagtapak ko sa sahig ng bahay ay tinignan ni mommy ang kamay ko kung may nakasuot ba roon.

"Patingin!" She raised my hand in the air. "Oh my goodness! Ang ganda, ha! Galing pipili ng asawa! Pero mas galing pipili ang anak ko!" She ruffled my hair as she laughed.

Busangot ang mukha kong nilakad ang distansya papuntang sofa. Agad akong tinabihan ni mommy sa gilid. 

"Ano!? Ano!? Hula ko'y ikaw ang nagpropose!" 

"Mi, parang ano naman... Hindi ako ganoon, ah!"

"Sus! Sonya, kilalang-kilala kita! Ang mga yummy na lalaki ay agad na nanunuot sa paningin mo!" 

Bahagya akong natawa sa sinabi niya. I pursed my lips as I stared at her. The joy in her face vanished. It was replaced by loneliness. My heart broke when she hugged me tight.