Chapter 24

2.3K 139 59
                                    

Chapter 24

"Ohayou! (Hello!) I'm Clarinelle! I'm the new pastry chef. I worked at Tart Pablo in Shinsaibashi for one year. I look forward to working alongside each and everyone of you!"

The newly hired pastry chef offered her hand to us. We accepted her hand as we introduced ourselves. She's going to replace Chef Shin, the ex-pastry chef of the restaurant.

Maagang pumasok ang lahat upang maipakilala ang bagong kasamahan namin sa trabaho. Ibinilin ko iyon sa lahat kahapon kaya't binatukan ko si Juliet nang makitang kapapasok lang.

"Sorry! Ang tagal ng tren! Sorry," she apologized. "Oh! Hi, I'm Juliet!" she offered her hand to Clarinelle with all smiles.

Yesterday, I went here in Nakanoshima after my meeting with my father in Umeda Tower. Chef Shin bid farewell to us. He is one of the best chefs I have here in my restaurant at ang mawala siya ay malaking kawalan sa akin. Hindi lang iyon, naging matalik ko rin siyang kaibigan.

I went inside my office after the little introductions. I put my hair into bun and then wore my toque. I removed my trench coat and my leather boots so I could wear my coat and non-slip shoes. As soon as I put my apron on, I am all ready.

When the opening-hour came, we went to our designated places inside the kitchen. The fours chefs, including Juliet, and I are the ones who are assigned in cooking main dishes.

"Chef Racela!" I glanced at my back. "Help!"

Agad akong dinaluhan ni Juliet nang makitang nahihirapan akong ilagay ang malaking portion ng karne sa malaki at mataas na kaldero.

Pagkalagay ng karne ay dumiretso ako sa kabilang countertop at sinimulang imarinate ang karne ng manok.

After a few minutes, we received many orders from the customers. All of us became busy doing our duties. I started frying the chicken I was marinating a while ago. I was very serious on what I'm doing when I heard Kristina yell the next order.

"Steak and watermelon shake!"

My brow raised when I heard the watermelon shake. Sa tanang buhay na iniukol ko rito sa restaurant, ngayon lang ata kami nakatanggap ng order na ganoon.

Habang hinihintay ang manok na maging kulay golden brown, tinawag ko si Juliet.

"Yes, Chef?" she said without looking at me. She was busy grilling a meat.

"Dati ba nakarinig ka na ng umorder ng watermelon shake dito?" I asked her.

"Oo," she responded while flipping the steak.

"Huh? Sino?" inangat ko ang fry basket upang tignan ang kulay ng manok.

"Ikaw."

Nang marinig ang sagot niya ay muntik ko nang ihagis sa pagmumukha niya ang mga manok na hawak.

Nang maibalik ang manok sa nag-iinit na mantika, nag-ikot ikot ako upang tignan ang ginagawa ng bawat isa. Kumunot ang noo ko nang makita si Chef Clarinelle at si Kristina na kilig na kilig sa kung anong pinag-uusapan.

"Ilang beses nang narito 'yon! Inaabangan ko nga ang pagbabalik, eh!" nanggigigil na kuwento ni Kristina na nakatalikod sa akin.

"Sobrang gwapo! As in! Tapos! Sobrang tangkad!" pagpapatuloy nito.

"Talaga?" natatawang tanong ni Chef Clarinelle na nagpeplating ng chocolate cake.

"Oo! Sa sobrang tangkad niya, mapapaisip ka talaga kung gaano kaya kahaba!" humalakhak si Kristina at napahawak sa kaniyang tiyan.

His Cold Touch (Japan Series #1)Where stories live. Discover now